SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Wlepki kolekcjonerskie z flagą państwową i handlową (z lewej) oraz senatu (z prawej) II WMG.JPG|thumb|Wlepki kolekcjonerskie z flagą państwową i handlową (z lewej) oraz senatu (z prawej) II Wolnego Miasta Gdańska]] | [[File:Wlepki kolekcjonerskie z flagą państwową i handlową (z lewej) oraz senatu (z prawej) II WMG.JPG|thumb|Wlepki kolekcjonerskie z flagą państwową i handlową (z lewej) oraz senatu (z prawej) II Wolnego Miasta Gdańska]] | ||
| − | [[File:Inauguracyjne posiedzenie senatu I kadencji Wolnego Miasta Gdańska.JPG|thumb|Inauguracyjne posiedzenie | + | [[File:Inauguracyjne posiedzenie senatu I kadencji Wolnego Miasta Gdańska.JPG|thumb|Inauguracyjne posiedzenie Senatu I kadencji Wolnego Miasta Gdańska, siedzą od prawej: [[JEWELOWSKI SALOMON JULIUS, przedsiębiorca, poseł do Volkstagu| Julius Jewelowski]] (1), [[ZIEHM ERNST BRUNO, prezydent Senatu| Ernst Ziehm]] (3), [[SAHM HEINRICH FRIEDRICH WILHELM, nadburmistrz Gdańska, prezydent Senatu| Heinrich Sahm]] (4), [[FUCHS GUSTAV ADOLF, wydawca, senator | Gustav Fuchs]] (8), stoją od prawej: [[STRUNK HERMANN, nauczyciel, polityk, senator| Hermann Strunk]] (8)]] |
[[File:Sahm Heinrich Friedrich Wilhelm.JPG|thumb|Heinrich Friedrich Wilhelm Sahm, prezydent senatu 1920–1931]] | [[File:Sahm Heinrich Friedrich Wilhelm.JPG|thumb|Heinrich Friedrich Wilhelm Sahm, prezydent senatu 1920–1931]] | ||
[[File:4_Senat_II_Wolnego_Miasta.jpg|thumb|Emil Förster (ur. 13 X 1866), poseł do Volkstagu (1920-1925), senator (od 1925) ]] | [[File:4_Senat_II_Wolnego_Miasta.jpg|thumb|Emil Förster (ur. 13 X 1866), poseł do Volkstagu (1920-1925), senator (od 1925) ]] | ||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
[[File:Siedziba Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, 1920–1939.JPG|thumb|Siedziba Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, 1920–1939]] | [[File:Siedziba Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, 1920–1939.JPG|thumb|Siedziba Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, 1920–1939]] | ||
| − | '''SENAT [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939]]''' (II WMG). Zgodnie z konstytucją II WMG najwyższy organ zarządzający i wykonawczy nie był izbą wyższą parlamentu, lecz odpowiednikiem rządu, reprezentował II WMG w sprawach zewnętrznych (za wyjątkiem spraw podlegających Polsce). Od 1 V 1921 przejął kompetencje magistratu (Zarządu Miasta, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]), będąc równocześnie organem administracji samorządowej. Nazwa nawiązywała do podobnych instytucji wolnych miast hanzeatyckich (Brema, Hamburg, Lubeka) i gdańskiej tradycji (''senatus gedanensis'', Senat I WMG) do 1930 | + | '''SENAT [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939]]''' (II WMG). Zgodnie z konstytucją II WMG najwyższy organ zarządzający i wykonawczy nie był izbą wyższą parlamentu, lecz odpowiednikiem rządu, reprezentował II WMG w sprawach zewnętrznych (za wyjątkiem spraw podlegających Polsce). Od 1 V 1921 przejął kompetencje magistratu (Zarządu Miasta, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]), będąc równocześnie organem administracji samorządowej. Nazwa nawiązywała do podobnych instytucji wolnych miast hanzeatyckich (Brema, Hamburg, Lubeka) i gdańskiej tradycji (''senatus gedanensis'', Senat I WMG) do 1930 składał się z 22 członków wybieranych przez [[VOLKSTAG | Volkstag]] (Zgromadzenie Ludowe): prezydenta, wiceprezydenta i 20 senatorów. Początkowo prezydenta i siedmiu senatorów głównych (Hauptamt) wybierano na 12, następnie na cztery lata (bez prawa ich odwołania przez Volkstag, ze stałym uposażeniem i prawem do emerytury). Zastępcę prezydenta i 13 senatorów pobocznych (Nebenamt) wybierano na czas nieokreślony (z możliwością odwołania przez uchwalenie wotum nieufności), wypłacano im diety.<br/><br/> |
| − | Senatorowie główni byli fachowcami kierującymi pracami poszczególnych resortów, poboczni – jako politycy – pochodzili z klucza partyjnego. Po zmianie konstytucji, od września 1930, składał się z prezydenta, zastępcy i 10 senatorów; zniesiono podział na senatorów głównych i pobocznych, wybierano ich na czas nieograniczony z możliwością odwołania przez Volkstag, którego nie mogli już być członkami. Składał się z wydziałów: prezydialnego, spraw wewnętrznych, finansów, sprawiedliwości, szkolnictwa i nauki oraz z powoływanych na bieżące potrzeby komisji. Miał kompetencje rządu, działał jako organ kolegialny i nie miał typowej dla większości rządów struktury, tj. członkowie senatu nie byli automatycznie szefami resortów. Ze względu na rozbicie partyjne, do 1933 | + | Senatorowie główni byli fachowcami kierującymi pracami poszczególnych resortów, poboczni – jako politycy – pochodzili z klucza partyjnego. Po zmianie konstytucji, od września 1930, składał się z prezydenta, zastępcy i 10 senatorów; zniesiono podział na senatorów głównych i pobocznych, wybierano ich na czas nieograniczony z możliwością odwołania przez Volkstag, którego nie mogli już być członkami. Składał się z wydziałów: prezydialnego, spraw wewnętrznych, finansów, sprawiedliwości, szkolnictwa i nauki oraz z powoływanych na bieżące potrzeby komisji. Miał kompetencje rządu, działał jako organ kolegialny i nie miał typowej dla większości rządów struktury, tj. członkowie senatu nie byli automatycznie szefami resortów. Ze względu na rozbicie partyjne, do 1933 wszystkie senaty były koalicyjne, najczęściej prawicowo-centrowe. Z reguły władze senackie nie miały silnego oparcia politycznego, raz doszło do utworzenia tzw. senatu fachowców. W sytuacjach kryzysowych duża rola w rozmowach nad utworzeniem nowego rządu przypadała prezydentowi. Senat sprawował nadzór nad administracją, w jego rękach znajdowało się kierownictwo spraw zagranicznych. Do ważności podejmowanych uchwał potrzebna była większość głosów, a przy ich równej liczbie przeważał głos przewodniczącego, czyli prezydenta.<br/><br/> |
Pierwsze posiedzenie senatu miało miejsce 7 XII 1920, przejściowo 23 VIII 1939 utworzono urząd głowy państwa (Staatsoberhaupt), który objął [[FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska | Albert Forster]], oficjalnie rozwiązany 1 IX 1939 mocą proklamacji o wcieleniu II WMG do Niemiec (co likwidowało i urząd głowy państwa). Pierwsi dwaj prezydenci byli konserwatystami, następcy reprezentowali interesy NSDAP. | Pierwsze posiedzenie senatu miało miejsce 7 XII 1920, przejściowo 23 VIII 1939 utworzono urząd głowy państwa (Staatsoberhaupt), który objął [[FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska | Albert Forster]], oficjalnie rozwiązany 1 IX 1939 mocą proklamacji o wcieleniu II WMG do Niemiec (co likwidowało i urząd głowy państwa). Pierwsi dwaj prezydenci byli konserwatystami, następcy reprezentowali interesy NSDAP. | ||
| − | Siedziba mieściła się w istniejącym od lat 80. XIX wieku budynku [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]] przy Neugarten 12–16 (Nowe Ogrody) (zob. [[BUDYNEK SENATU II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | budynek Senatu II Wolnego Miasta]]), w jego miejscu znajduje się obecnie budynek Urzędu Miejskiego i nieistniejący wcześniej odcinek ul. 3 Maja (w stronę ul. Armii Krajowej). {{author: MA}} <br /><br /> | + | Siedziba mieściła się w istniejącym od lat 80. XIX wieku budynku [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]] przy Neugarten 12–16 (Nowe Ogrody) (zob. [[BUDYNEK SENATU II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA (ul. Nowe Ogrody 12–16) | budynek Senatu II Wolnego Miasta]]), w jego miejscu znajduje się obecnie budynek Urzędu Miejskiego i nieistniejący wcześniej odcinek ul. 3 Maja (w stronę ul. Armii Krajowej). {{author: MA}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Aktualna wersja na dzień 09:38, 16 lis 2024
_oraz_senatu_(z_prawej)_II_WMG.JPG)
_z_premierem_Januszem_J%C4%99drzejewiczem.JPG)
SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 (II WMG). Zgodnie z konstytucją II WMG najwyższy organ zarządzający i wykonawczy nie był izbą wyższą parlamentu, lecz odpowiednikiem rządu, reprezentował II WMG w sprawach zewnętrznych (za wyjątkiem spraw podlegających Polsce). Od 1 V 1921 przejął kompetencje magistratu (Zarządu Miasta, Rada Miejska), będąc równocześnie organem administracji samorządowej. Nazwa nawiązywała do podobnych instytucji wolnych miast hanzeatyckich (Brema, Hamburg, Lubeka) i gdańskiej tradycji (senatus gedanensis, Senat I WMG) do 1930 składał się z 22 członków wybieranych przez Volkstag (Zgromadzenie Ludowe): prezydenta, wiceprezydenta i 20 senatorów. Początkowo prezydenta i siedmiu senatorów głównych (Hauptamt) wybierano na 12, następnie na cztery lata (bez prawa ich odwołania przez Volkstag, ze stałym uposażeniem i prawem do emerytury). Zastępcę prezydenta i 13 senatorów pobocznych (Nebenamt) wybierano na czas nieokreślony (z możliwością odwołania przez uchwalenie wotum nieufności), wypłacano im diety.
Senatorowie główni byli fachowcami kierującymi pracami poszczególnych resortów, poboczni – jako politycy – pochodzili z klucza partyjnego. Po zmianie konstytucji, od września 1930, składał się z prezydenta, zastępcy i 10 senatorów; zniesiono podział na senatorów głównych i pobocznych, wybierano ich na czas nieograniczony z możliwością odwołania przez Volkstag, którego nie mogli już być członkami. Składał się z wydziałów: prezydialnego, spraw wewnętrznych, finansów, sprawiedliwości, szkolnictwa i nauki oraz z powoływanych na bieżące potrzeby komisji. Miał kompetencje rządu, działał jako organ kolegialny i nie miał typowej dla większości rządów struktury, tj. członkowie senatu nie byli automatycznie szefami resortów. Ze względu na rozbicie partyjne, do 1933 wszystkie senaty były koalicyjne, najczęściej prawicowo-centrowe. Z reguły władze senackie nie miały silnego oparcia politycznego, raz doszło do utworzenia tzw. senatu fachowców. W sytuacjach kryzysowych duża rola w rozmowach nad utworzeniem nowego rządu przypadała prezydentowi. Senat sprawował nadzór nad administracją, w jego rękach znajdowało się kierownictwo spraw zagranicznych. Do ważności podejmowanych uchwał potrzebna była większość głosów, a przy ich równej liczbie przeważał głos przewodniczącego, czyli prezydenta.
Pierwsze posiedzenie senatu miało miejsce 7 XII 1920, przejściowo 23 VIII 1939 utworzono urząd głowy państwa (Staatsoberhaupt), który objął Albert Forster, oficjalnie rozwiązany 1 IX 1939 mocą proklamacji o wcieleniu II WMG do Niemiec (co likwidowało i urząd głowy państwa). Pierwsi dwaj prezydenci byli konserwatystami, następcy reprezentowali interesy NSDAP.
Siedziba mieściła się w istniejącym od lat 80. XIX wieku budynku rejencji gdańskiej przy Neugarten 12–16 (Nowe Ogrody) (zob. budynek Senatu II Wolnego Miasta), w jego miejscu znajduje się obecnie budynek Urzędu Miejskiego i nieistniejący wcześniej odcinek ul. 3 Maja (w stronę ul. Armii Krajowej).
| 6 XII 1920 – 9 I 1931 | Heinrich Sahm |
| 9 I 1931 – 20 VI 1933 | Ernst Ziehm |
| 20 VI 1933 – 24 XI 1934 | Hermann Rauschning |
| 29 XI 1934 – 1 IX 1939 | Arthur Greiser |
