RADOWICZ KAZIMIERZ PIOTR, dziennikarz, pisarz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę RADOWICZ KAZIMIERZ PIOTR na RADOWICZ KAZIMIERZ PIOTR, dziennikarz, pisarz) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''KAZIMIERZ PIOTR RADOWICZ''' (4 III 1931 Ostrów Wielkopolski – 22 IV 2018 Gdańsk), dziennikarz, pisarz. W 1950 absolwent Państwowego Liceum Męskiego w rodzinnym mieście, w 1955 absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1 VI 1956 do 1 III 1991 pracował w Redakcji Literackiej [[RADIO GDAŃSK | Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku]], od 1962 kierownik redakcji audycji dla młodzieży i jednocześnie opiekun studenckich audycji „Niebieskie Żagle”, od 1971 zastępca redaktora naczelnego i szef działu artystycznego. <br/><br/> | '''KAZIMIERZ PIOTR RADOWICZ''' (4 III 1931 Ostrów Wielkopolski – 22 IV 2018 Gdańsk), dziennikarz, pisarz. W 1950 absolwent Państwowego Liceum Męskiego w rodzinnym mieście, w 1955 absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1 VI 1956 do 1 III 1991 pracował w Redakcji Literackiej [[RADIO GDAŃSK | Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku]], od 1962 kierownik redakcji audycji dla młodzieży i jednocześnie opiekun studenckich audycji „Niebieskie Żagle”, od 1971 zastępca redaktora naczelnego i szef działu artystycznego. <br/><br/> | ||
| − | Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”, [[LITERY | „Literach”]], [[AUTOGRAF | „Autografie”]], [[TYTUŁ | „Tytule”]] i „Dialogu”. Autor sztuk: ''Młyn Kaina'' (premiera 20 VII 1979 w Teatrze Dramatycznym w Gdyni), ''Margrabia'' (premiera IX 1983 tamże), ''Tajny więzień stanu'' (premiera w Teatrze TV 1989); scenariuszy filmowych i seriali telewizyjnych: ''Kapitan z „Oriona”'', ''Republika Nadziei'' (1986), ''Desperacja'' (1988), ''Nad Niemnem'' (1986; według powieści Elizy Orzeszkowej), ''Między ustami a brzegiem pucharu'' (1987; według powieści Marii Rodziewiczówny), ''Republika Ostrowska'' (1985) i ''Gdańsk 1939'' (1989); powieści: ''Zazdrość'' (1966), ''Portrety z żaglowego płótna'' (1969), ''Kawalerowie Virtuti'' (1969), ''Skarby zatoki'' (1983), ''Zadanie domowe'' (1984), ''Noc sylwestrowa'' (1993), ''A jutro cały świat…'' (2001). Słuchowisko ''Program nocny'' (Radio Gdańsk, o porwaniu samolotu Lufthansy) głosami radiosłuchaczy w 1978 otrzymało tytuł „Premiery Roku”. Tłumaczony na bułgarski, niemiecki, rosyjski, węgierski.<br/><br/> | + | Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”, [[LITERY, pismo | „Literach”]], [[AUTOGRAF, pismo | „Autografie”]], [[TYTUŁ, pismo literacko-artystyczne | „Tytule”]] i „Dialogu”. Autor sztuk: ''Młyn Kaina'' (premiera 20 VII 1979 w Teatrze Dramatycznym w Gdyni), ''Margrabia'' (premiera IX 1983 tamże), ''Tajny więzień stanu'' (premiera w Teatrze TV 1989); scenariuszy filmowych i seriali telewizyjnych: ''Kapitan z „Oriona”'', ''Republika Nadziei'' (1986), ''Desperacja'' (1988), ''Nad Niemnem'' (1986; według powieści Elizy Orzeszkowej), ''Między ustami a brzegiem pucharu'' (1987; według powieści Marii Rodziewiczówny), ''Republika Ostrowska'' (1985) i ''Gdańsk 1939'' (1989); powieści: ''Zazdrość'' (1966), ''Portrety z żaglowego płótna'' (1969), ''Kawalerowie Virtuti'' (1969), ''Skarby zatoki'' (1983), ''Zadanie domowe'' (1984), ''Noc sylwestrowa'' (1993), ''A jutro cały świat…'' (2001). Słuchowisko ''Program nocny'' (Radio Gdańsk, o porwaniu samolotu Lufthansy) głosami radiosłuchaczy w 1978 otrzymało tytuł „Premiery Roku”. Tłumaczony na bułgarski, niemiecki, rosyjski, węgierski.<br/><br/> |
| − | Laureat nagrody Prezydenta Miasta Gdańska (1976, 1986) i [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] ( | + | Laureat nagrody Prezydenta Miasta Gdańska (1976, 1986) i Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] (1986, 2001, odpowiednio za twórczość dramaturgiczną i scenariuszową, szczególnie za film ''Nad Niemnem'', oraz za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem powieści ''A jutro cały świat...''), za powieść dla młodzieży ''Bandera Zawiszy Czarnego'' (1975, o harcerzach w Gdyni w okresie II wojny światowej) wyróżniony w 1976 Nagrodą Literacką Kwatery Głównej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1992 właściciel wydawnictwa MESTWIN. Członek m.in. Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Związku Literatów Polskich (w latach 1992–2012 prezes oddziału gdańskiego), Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1998 otrzymał tytuł honorowego obywatela Ostrowa Wielkopolskiego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA|„Za Zasługi dla Gdańska”]], [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], „Zasłużony Pracownik Morza”. <br/><br/> |
Żonaty z Ireną, ojciec Małgorzaty (ur. 1973). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Łostowickim]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty z Ireną, ojciec Małgorzaty (ur. 1973). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Łostowickim]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:01, 9 paź 2023
KAZIMIERZ PIOTR RADOWICZ (4 III 1931 Ostrów Wielkopolski – 22 IV 2018 Gdańsk), dziennikarz, pisarz. W 1950 absolwent Państwowego Liceum Męskiego w rodzinnym mieście, w 1955 absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1 VI 1956 do 1 III 1991 pracował w Redakcji Literackiej Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, od 1962 kierownik redakcji audycji dla młodzieży i jednocześnie opiekun studenckich audycji „Niebieskie Żagle”, od 1971 zastępca redaktora naczelnego i szef działu artystycznego.
Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”, „Literach”, „Autografie”, „Tytule” i „Dialogu”. Autor sztuk: Młyn Kaina (premiera 20 VII 1979 w Teatrze Dramatycznym w Gdyni), Margrabia (premiera IX 1983 tamże), Tajny więzień stanu (premiera w Teatrze TV 1989); scenariuszy filmowych i seriali telewizyjnych: Kapitan z „Oriona”, Republika Nadziei (1986), Desperacja (1988), Nad Niemnem (1986; według powieści Elizy Orzeszkowej), Między ustami a brzegiem pucharu (1987; według powieści Marii Rodziewiczówny), Republika Ostrowska (1985) i Gdańsk 1939 (1989); powieści: Zazdrość (1966), Portrety z żaglowego płótna (1969), Kawalerowie Virtuti (1969), Skarby zatoki (1983), Zadanie domowe (1984), Noc sylwestrowa (1993), A jutro cały świat… (2001). Słuchowisko Program nocny (Radio Gdańsk, o porwaniu samolotu Lufthansy) głosami radiosłuchaczy w 1978 otrzymało tytuł „Premiery Roku”. Tłumaczony na bułgarski, niemiecki, rosyjski, węgierski.
Laureat nagrody Prezydenta Miasta Gdańska (1976, 1986) i Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1986, 2001, odpowiednio za twórczość dramaturgiczną i scenariuszową, szczególnie za film Nad Niemnem, oraz za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem powieści A jutro cały świat...), za powieść dla młodzieży Bandera Zawiszy Czarnego (1975, o harcerzach w Gdyni w okresie II wojny światowej) wyróżniony w 1976 Nagrodą Literacką Kwatery Głównej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1992 właściciel wydawnictwa MESTWIN. Członek m.in. Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Związku Literatów Polskich (w latach 1992–2012 prezes oddziału gdańskiego), Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1998 otrzymał tytuł honorowego obywatela Ostrowa Wielkopolskiego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznakami „Za Zasługi dla Gdańska”, „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, „Zasłużony Pracownik Morza”.
Żonaty z Ireną, ojciec Małgorzaty (ur. 1973). Pochowany na cmentarzu Łostowickim.
