KADAU ERNST I, złotnik
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KADAU ERNST I na KADAU ERNST I, złotnik) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''ERNST KADAU I''' (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika [[KADAU LUKAS | Lukasa Kadaua]]. Od 1633 | + | '''ERNST KADAU I''' (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika [[KADAU LUKAS, złotnik | Lukasa Kadaua]]. Od 1633 uczył się zawodu w warsztacie swojego ojczyma Hansa Polmana. Pracę mistrzowską wykonał u Jacoba Hermana II w 1643. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1658 i 1668, starszego cechu – 1659 i 1669. W jego warsztacie powstały prace mistrzowskie [[PRESSDING NATHANIEL II, złotnik | Nathanaela Pressdinga II]], Martina Ortscheidera (pochodzącego z Juszkowa koło Pruszcza Gdańskiego, od 5 IV 1674 posiadającego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]) i [[HAIDT ANDREAS, złotnik | Andreasa Haidta]].<br/><br/> |
| − | 13 IV 1643 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z Elisabeth Siefmann (zm. 1680), ojciec [[KADAU ERNST II | Ernsta]], | + | 13 IV 1643 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z Elisabeth Siefmann (zm. 1680), ojciec córek Marii (ur. 1649) i Catheriny (ur. 1655) oraz kontynuujących jego zawód synów [[KADAU ERNST II, złotnik | Ernsta]], Beniamina, od 13 VIII 1680 posiadającego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) oraz Nathanaela (zm. 1698), od 8 III 1689 również na tej samej zasadzie posiadającego obywatelstwo Gdańska. <br/><br/> |
Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ([[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościół św. Mikołaja w Gdańsku]], Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).<br/><br/> | Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ([[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościół św. Mikołaja w Gdańsku]], Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).<br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:00, 6 paź 2023
z wizerunkiem dobranej
i niedobranej pary, srebro, częściowo złocone
z wizerunkiem dobranej
i niedobranej pary, srebro, częściowo złocone
ERNST KADAU I (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Lukasa Kadaua. Od 1633 uczył się zawodu w warsztacie swojego ojczyma Hansa Polmana. Pracę mistrzowską wykonał u Jacoba Hermana II w 1643. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1658 i 1668, starszego cechu – 1659 i 1669. W jego warsztacie powstały prace mistrzowskie Nathanaela Pressdinga II, Martina Ortscheidera (pochodzącego z Juszkowa koło Pruszcza Gdańskiego, od 5 IV 1674 posiadającego obywatelstwo Gdańska) i Andreasa Haidta.
13 IV 1643 w kościele Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z Elisabeth Siefmann (zm. 1680), ojciec córek Marii (ur. 1649) i Catheriny (ur. 1655) oraz kontynuujących jego zawód synów Ernsta, Beniamina, od 13 VIII 1680 posiadającego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) oraz Nathanaela (zm. 1698), od 8 III 1689 również na tej samej zasadzie posiadającego obywatelstwo Gdańska.
Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ( kościół św. Mikołaja w Gdańsku, Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).
Zob. też złotnictwo.
