WIŚNIEWSKI LUDWIK OP, dominikanin, honorowy obywatel Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
LUDWIK WIŚNIEWSKI OP (wł. Marian Wiśniewski) (ur. 25 X 1936 Skierbieszowo koło Zamościa), dominikanin, duszpasterz akademicki oraz środowisk niepodległościowych, działacz opozycji antykomunistycznej, kapelan ► Solidarności, ► honorowy obywatel miasta Gdańska. W 1942 wraz z rodziną znajdował się w pierwszej grupie ludności polskiej wysiedlonej przez Niemców z Zamojszczyzny. Ukończył Prywatne Męskie Gimnazjum i Liceum Biskupie w Lublinie. Nowicjat rozpoczął w 1952 w klasztorze oo. dominikanów w Poznaniu. 15 VI 1961 przyjął święcenia kapłańskie.
W 1962 rozpoczął pracę duszpasterską w Gdańsku, przerwaną w latach 1966–1968 studiami na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po studiach ponownie w Gdańsku jako duszpasterz akademicki przy ► kościele św. Mikołaja, gdzie organizował spotkania z młodzieżą licealną. Na początku lat 70. XX wieku na jego zajęcia uczęszczali – wówczas uczniowie szkół średnich – późniejsi założyciele ► Ruchu Młodej Polski i członkowie Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO): ► Aleksander Hall, ► Arkadiusz Rybicki, ► Grzegorz Grzelak, ► Maciej Grzywaczewski, ► Marian Terlecki, współpracownicy Komitetu Samoobrony Społecznej KOR: ► Antoni Pawlak, Wojciech Samoliński. Organizował wykłady otwarte Tadeusza Mazowieckiego, Józefy Hennelowej, Bohdana Cywińskiego, Andrzeja Wielowieyskiego, ojca Jacka Salija, cykliczne spotkania z wykładowcami Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, m.in. Albertem Krąpcem, siostrą Zofią Zdybicką, Stanisławem Kamińskim, Antonim Stępniem. W ramach duszpasterstwa odbywały się spektakle ► Teatru przy Stoliku.
W kwietniu 1972, w związku z zatrzymaniem czterech członków duszpasterstwa rozklejających nielegalne ulotki, był przesłuchiwany przez Służbę Bezpieczeństwa, a plebania kościoła św. Mikołaja została zrewidowana. We wrześniu 1972 przeniesiony do Lublina, gdzie przejął obowiązki duszpasterza akademickiego. Wśród jego podopiecznych był między innymi ► Bogdan Borusewicz. W 1976 sygnatariusz listu otwartego do I sekretarza Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Edwarda Gierka, dotyczącego dyskryminacji ludzi wierzących, nierównych relacji państwo–Kościół, w 1976 współtwórca akcji pomocowej dla rodzin robotników represjonowanych w Radomiu. W lutym 1977 wymieniony wśród 60 polskich opozycjonistów w dokumencie „Rozpoznanie antysocjalistycznych wrogich i negatywnych sił w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” przygotowanym przez wschodnioniemiecką Służbę Bezpieczeństwa (Stasi).
Od 1977 autor tekstów w niezależnym piśmie „Spotkania”, wydawanym przez osoby związane z duszpasterstwem, w 1977 współzałożyciel ROPCiO, 1981–1988 duszpasterz akademicki we Wrocławiu, w latach 1985–1988 organizował Tygodnie Społeczne, 8 VII 1986 razem z Andrzejem Falkiewiczem, Romualdem Siepsiakiem, Marianem Suskim i Tomaszem Wójcikiem zainicjował publiczne działania w obronie skazanego Władysława Frasyniuka. W latach 1988–1990 pracował w Krakowie, 1990–1996 w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sankt Petersburgu, gdzie odbudował katolicką wspólnotę wokół odzyskanego kościoła przy Newskim Prospekcie.
Po 1996 mieszkaniec Ustronia Śląskiego, Małego Cichego koło Zakopanego, Szczecina, ponownie Lublina. W 2002 jeden z pomysłodawców salonu politycznego w Gdańsku, skupiającego byłych wychowanków, obecnie funkcjonującego jako Salon Młodopolski im. Arama Rybickiego. Od 2005 w Lublinie, kapelan Europejskiego Domu Spotkań Fundacja Nowy Staw, współzałożyciel Akademii „Złota 9”, miejsca spotkań młodzieży z wybitnymi postaciami kultury, nauki i polityki. W 2010 autor listu do nuncjusza apostolskiego w Polsce Celestino Migliore, zawierającego krytykę kondycji struktur Kościoła katolickiego w Polsce oraz propozycje ich naprawy.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim (2006) i Krzyżem Wielkim (2015) Orderu Odrodzenia Polski, ► Medalem św. Wojciecha (1998), Medalem św. Jerzego „Tygodnika Powszechnego” (2011). Laureat nagrody warszawskiego Klub Inteligencji Katolickiej „Pontifici” (2015), Perły Honorowej Polskiej Gospodarki (w kategorii krzewienie polskich tradycji i wartości patriotycznych) czasopisma „Polish Market” (2015), Nagrody im. ks. Józefa Tischnera (2019), Nagrody Orła Jana Karskiego (2020). 26 V 2011 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Gdańska, od 2015 honorowy obywatel Wrocławia, od 2020 Lublina.
