TAYLOR JACEK, adwokat, polityk
| < Poprzednie | Następne > |
JACEK TAYLOR (ur. 25 IX 1939 Poznań), adwokat, polityk. Syn Leona (17 I 1913 Kraków – 3 I 2000 Poznań) poznańskiego adwokata oraz sędziego Trybunału Stanu, i Zofii z domu Rubach, bratanek Karola Taylora, m.in. rektora Uniwersytetu Gdańskiego. W 1962 ukończył Wydział Prawa uniwersytetu w Poznaniu. Po uzyskaniu aplikacji adwokackiej w 1968 rozpoczął w Gdańsku prywatną praktykę zawodową.
Od 1978 współpracował z opozycją demokratyczną, z Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża i Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. Obrońca opozycjonistów w wytaczanych im procesach (pierwszym przez niego bronionym był Andrzej Gwiazda, wśród pozostałych byli m.in. Dariusz Kobzdej i Tadeusz Szczudłowski). W jego ówczesnym mieszkaniu na gdańskiej Żabiance spotykali się np. Jacek Kuroń, Janusz Szpotański i inni.
W sierpniu 1980 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od września członek NSZZ „Solidarność”. W grudniu 1980 współzałożyciel Komitetu Obrony Więźniów za Przekonania przy Krajowej Komisji Porozumiewawczej „S” (od 1989 – prezes), należał do Stowarzyszenia Opieki nad Więźniami „Patronat”. W stanie wojennym od 13 XII 1981 ukrywał się przez kilka miesięcy (ujawnił się po konsultacjach z Bogdanem Borusewiczem), następnie był obrońcą w procesach politycznych ( proces gdański, Joanna Penson). Adwokat Lecha Wałęsy, kilkakrotnie jego obrońca sądowy. W 1987 współzałożyciel Gdańskiego Klubu Politycznego im. Lecha Bądkowskiego. W 1989 brał udział w obradach okrągłego stołu w podzespole do spraw reformy prawa i sądów.
W latach 1989–1992 członek Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej, w 1990–1991 członek Politycznego Komitetu Doradczego przy Ministrze Spraw Wewnętrznych. W latach 1990–1991 członek Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie, 1991–1994 członek Unii Demokratycznej (jej przewodniczący w województwie gdańskim i w 1991–1993 członek Prezydium Rady Krajowej), 1991–1993 z ramienia tej partii poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) I kadencji. W okresie 1994–2005 członek Unii Wolności, w 1994–2001 członek jej Rady Krajowej, z ramienia tej partii poseł na Sejm RP II kadencji (1993–1997), bezskutecznie ubiegał się o wybór na posła w 1997. W latach 1998–2002 radny Rady Miasta Sopotu. W rządzie Jerzego Buzka w latach 1997–2001 kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Następnie prokurator w Prokuraturze Apelacyjnej w Gdańsku (2001–2004), od 2004 na emeryturze.
W latach 2003–2009 zarządzał Fundacją Jana i Jadwigi Nowaków-Jeziorańskich. W 2007 pełnomocnik prezydenta Gdańska i współzałożyciel Europejskiego Centrum Solidarności, w kadencji 2017–2021 członek jego Rady, w kadencji 2021–2025 sekretarz. W lutym 2008 został przedstawicielem ministra Skarbu Państwa w radzie Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie, od kwietnia 2009 członek Rady Nadzorczej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego, a od grudnia 2010 − członek Rady Społecznej Rzecznika Praw Obywatelskich. Od 2010 do 2015 członek Rady Kuratorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, w 2009–2017 członek Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
2 IX 2000 był wśród redaktorów Karty Powinności Człowieka (zob. Areopag). Należał do Społecznego Komitetu Budowy pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego. Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). W 2018 opublikowany został zapis rozmowy Naprawdę trzeba było coś zrobić, z Jackiem Taylorem rozmawia Anna Machcewicz (Sopot, Wydawnictwo „Arche”).
