SOŁDEK STANISŁAW, stoczniowiec, patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
STANISŁAW SOŁDEK (12 V 1916 Oleksów koło Kielc – 15 VI 1970 Gdańsk), stoczniowiec, patron gdańskiej ulicy. Syn Tomasza, robotnika, i Bolesławy z Kempińskich. Od 1918 mieszkał z rodzoną w Nowym Dworze Mazowieckim, ojciec pracował w Stoczni Modlińskiej. W Nowym Dworze ukończył szkołę powszechną i Dokształcającą Szkołę Zawodową. Od 1931 pracownik fizyczny (pomocnik trasera, po egzaminie czeladniczym w 1935 traser) w Stoczni Modlińskiej. W Warszawie, pracując w fabryce „Perkuna”, ukończył kurs spawaczy, był słuchaczem Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (TUR). W okresie okupacji robotnik w twierdzy Modlin, skierowany w styczniu 1940 jako spawacz do pracy w Stoczni Płockiej. Po wojnie był w Płocku konserwatorem w Państwowym Zakładzie Przetwórstwa Warzyw i Owoców.
Od 23 III 1946 pracował w Stoczni Gdańskiej w brygadzie traserskiej (opracowywał szablony statków i kreślił linie na półfabrykatach, wzdłuż których prowadzona była obróbka materiałów do dalszej budowy). W latach 1947–1948 przodownik pracy (206% normy), wytypowany jako dawca nazwiska – nazwy dla pierwszego zbudowanego po II wojnie światowej przez polski przemysł okrętowy (w Stoczni Gdańskiej) statku typu B-30 ( „Sołdek”), wodowanego 6 XI 1948.
W 1949 uzupełnił wykształcenie średnie (Uniwersyteckie Studium Przygotowawcze w Gdańsku, kurs przygotowawczy na wyższe uczelnie, równoznaczny z maturą) i w 1950 rozpoczął studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej (1953 – inż., 1956 mgr inż. budowy okrętów). Od listopada 1949 członek Rady Naczelnej Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W okresie 1952–1956 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji i członek Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Od 1953 kierownik brygady na Wydziale Obróbki Kadłubów Stoczni Gdańskiej, od 1956 zastępca kierownika Wydziału Obróbki Kadłubów w Stoczni Gdańskiej i główny budowniczy dziesięciotysięczników. W 1958 zaczął pracę w Polskim Rejestrze Statków
jako inspektor, w latach 1960-1963 dyrektor techniczny. W maju 1963 powołany na dyrektora naczelnego Stoczni Wisła. 23 II 1970 skierowany do pracy w Zjednoczeniu Morskich Stoczni Remontowych.
Od 1946 członek Polskiej Partii Robotniczej, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1950–1953 wchodził w skład krajowego prezydium Ligi Morskiej. Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1969), Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, złotą odznaką Zasłużony Pracownik Morza, odznaką Zasłużony Stoczniowiec PRL (1969), Medalem X-lecia PRL i odznaką „Za zasługi dla Gdańska”. W 1954 Polska Kronika Filmowa (nr 54/17) poświęciła mu felieton Sergiusza Sprudina. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
Od maja 1945 żonaty z Heleną z domu Szchowską, ekspedientką Państwowego Domu Towarowego w Sopocie (gdzie mieszkali), matką chrzestną s/s „Sołdek” oraz 6 XI 1963 (w 15 rocznicę wodowania „Sołdka”) m/s „Mironycz” dla ZSRR. Ojciec Zbigniewa (ur. 1953) i Bogdana (ur. 1957). Od 26 VI 1975 patron ulicy w Gdańsku- Osowej, w latach 1983-1988 Stocznia Gdańska, Stocznia Wisła i Polski Rejestr Statków organizowały jachtowy Memoriał im. Stanisława Sołdka. 30 VI 1984 staraniem władz Stoczni Gdańskiej przy hali Olivii zorganizowano I Memoriał im. Stanisława Sołdka (konkurencje biegowe dla amatorów, festyn sportowy). W 2021 ukazała się biografia Stanisław Sołdek (1916-1970). Patron statku-muzeum „Sołdek”, autorstwa Elżbiety Wróblewskiej.
