SEIDLER JERZY, profesor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY SEIDLER (6 IX 1927 Lwów – 12 X 2017 Salzburg), elektronik, informatyk, profesor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Henryka, doktora nauk prawnych, adwokata, żołnierza Armii Krajowej, nauczyciela (1898–1956), i Janiny z domu Haczewskiej (1904–1980), nauczycielki języka polskiego (m.in. w gdańskim V Liceum Ogólnokształcącym). W 1942 absolwent tajnego nauczania w gimnazjum w Piotrkowie i w 1944 Prywatnego Liceum typu matematyczno-fizycznego Stowarzyszenia Oświatowego Nauczycieli Byłych Szkół im. Ludwika Lorentza w Warszawie. Podczas powstania warszawskiego, we wrześniu 1944, wywieziony do obozu przejściowego w Pruszkowie, z którego zbiegł w grudniu tego roku.
W latach 1945–1948 studiował matematykę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym na Uniwersytecie Poznańskim, uzyskując tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki. W Gdańsku od 1948, w 1952 ukończył Wydział Elektryczny Politechniki Gdańskiej jako magister inżynier elektryk (specjalność radiotechnika). W latach 1948–1950 był członkiem Bratniej Pomocy Studentów PG, 1950–1952 działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich. W okresie 1952–1955 uczył się na studiach doktoranckich. Od 1955 doktor (w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk (PAN)), od 1957 na stanowisku docenta, od 1963 profesora nadzwyczajnego (tytularnego), od 1969 profesora zwyczajnego.
W latach 1948–1952, 1955–1977 i 1983–1985 pracownik PG. W 1956 zorganizował Katedrę Podstaw Telekomunikacji na Wydziale Łączności, a następnie kierował nią do 1965, w latach 1964–1966 pełnił funkcję dziekana Wydziału Łączności, 1966–1970 był kierownikiem Katedry Teorii Sterowania i Informacji na Wydziale Łączności (od 1967 na Wydziale Elektroniki), 1969–1971 dyrektorem Instytutu Cybernetyki Technicznej na Wydziale Elektroniki.
W latach 1955–1962 pracował w Instytucie Automatyki PAN, 1959–1960 na University of Birmingham, w 1969–1970 w Uniwersytecie Hawajskim w Honolulu (USA), w 1977–1995 w Instytucie Podstaw Informatyki PAN, gdzie od 1984 do 1986 był przewodniczącym Rady Naukowej. Od 1995 na emeryturze. W latach 1995–2009 pracował w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, 2010–2017 w Fachhochschule w Salzburgu.
Specjalista w zakresie automatyki, telekomunikacji i informatyki, teorii kodów i statystycznej teorii telekomunikacji, cyfrowych systemów telekomunikacyjnych, sieci komunikacji komputerowej, inteligentnych systemów informacyjnych i kompresji informacji. Był twórcą polskiej szkoły systemów telekomunikacyjnych, informacyjnych zagadnień metod statystycznych w telekomunikacji. Autor publikacji (w języku polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim) na temat cybernetyki technicznej, teorii informacji, m.in. Teoria kodów (1965). Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (2001).
Od 1969 członek korespondent PAN, od 1983 członek rzeczywisty (Wydział IV – Nauk Technicznych). Członek Komitetu Informatyki PAN, w latach 1970–1973 jego przewodniczący, a także przewodniczący Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN. Od 1962 członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, w latach 1965–1970 jego wiceprzewodniczący. Członek Oddziału PAN w Gdańsku, The Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE; senior member), a także Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Unii Nauk Radiowych (URSI). Był przewodniczącym Krajowej Komisji Programowej dla Wydziałów Elektroniki Politechnik w Polsce, członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej.
Odznaczony m.in. Medalem 30-lecia Polski Ludowej (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Laureat Nagrody Państwowej II stopnia w dziedzinie nauki, techniki oraz kultury i sztuki (1972). Mąż Krystyny z domu Szunejko (12 XI 1932 – 2 IV 1980 Gdańsk), absolwentki I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, drużynowej tamtejszej drużyny harcerek, lekarki weterynarii. Pochowany 24 XI 2017 na cmentarzu Srebrzysko. 15 X 2018 w Audytorium nr 2 na Wydziale Elektroniki Telekomunikacji i Informatyki PG została zamontowana poświęcona mu tablica pamiątkowa.
Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej (akta osobowe).
Gapiński Szczepan, Absolwenci Politechniki Gdańskiej i ich osiągnięcia w dziedzinie mechaniki i okrętownictwa, Gdańsk 2020, s. 146–147.
Księga Wydziału. Wydana z okazji jubileuszu pięćdziesięciolecia 1952–2002, Gdańsk 2004, s. 61, 204 (Wydział Elektroniki, telekomunikacji i Informatyki PG).
