POPOWA-ZYDROŃ KATARZYNA, artysta muzyk, profesor
| < Poprzednie | Następne > |
KATARZYNA (Ekaterina) POPOWA-ZYDROŃ (bułg. Екатерина Попова) (ur. 30 IV 1948 Sofia), artysta muzyk, pedagog.
Córka inżyniera, zarazem koncertmistrza bułgarskiej orkiestry wojskowej oraz anglistki, kształconej w grze na fortepianie przez znakomitego pianistę i kompozytora Dymitra Nenowa. W latach 1955–1963 pobierała naukę gry na fortepianie w Centralnej Szkole Muzycznej w Sofii, uczyła się tamże w liceum ogólnokształcącym, kończąc edukację maturą w 1966. Od tego roku w Polsce. W 1968 uzyskała dyplom eksternistyczny w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Poznaniu w klasie fortepianu prof. Ireny Wyrzykowskiej-Mondelskiej. W tej samej klasie rozpoczęła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Poznaniu, w okresie 1970–1973 kontynuowała naukę w gdańskiej PWSM ( Akademia Muzyczna) u Zbigniewa Śliwińskiego. W roku 1972 uzyskała obywatelstwo polskie.
W latach 1974–1975, jako stypendystka rządu austriackiego, odbyła studia uzupełniające pod kierunkiem Alexandra Jennera w
Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Od 1973 zatrudniona w PWSM w Gdańsku, od 1993 profesor; w 1991 w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Nauczycielka w szkołach muzycznych II stopnia między innymi w Gdańsku, Gdyni, Toruniu.
W 1972 laureatka nagrody II stopnia na IV Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku, a w 1975 wyróżniona na IX Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina. Jako solistka koncertowała w większości polskich filharmonii, także w ZSRR, Niemczech, Czechosłowacji i Bułgarii. Uprawia też kameralistykę: występowała w duetach fortepianowych (w latach 1979-1983 z Janem Kuleszą, w 1985-1992 z Waldemarem Wojtalem), współpracowała z instrumentalistami (między innymi ze skrzypkami Krystyną Jurecką, Henrykiem Keszkowskim, wiolonczelistką Małgorzatą Kuziemską-Sławek) i wokalistami (między innymi z Urszulą Kryger, Piotrem Kusiewiczem), koncertowała z Gdańskim Kwartetem Smyczkowym i Gdańskim Kwintetem Dętym. Dokonywała prawykonań utworów polskiej muzyki współczesnej, m.in. 4. Koncertu fortepianowego Konrada Pałubickiego z orkiestrą Filharmonii Bałtyckiej pod dyrekcją Wojciecha Czepiela. Dokonała wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, dla francuskiej firmy płytowej Accord nagrała utwory Juliusza Zarębskiego.
Członkini jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, między innymi była przewodniczącą jury XVII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie (2015). W 1996 założycielka i pierwszy prezes Gdańskiego Stowarzyszenia Miłośników Muzyki. Od 2013 prezes Towarzystwa Muzycznego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy. Jej wychowankami są laureaci prestiżowych konkursów pianistycznych w Polsce i za granicą oraz wybitni pedagodzy muzyki, między innymi Julia Stetkiewicz, Katarzyna Borek, Ewa Jasińska (zamieszkała w Chile), Paweł Rydeł (adiunkt w AM w Gdańsku), Ireneusz Manuszewski (zamieszkały w Niemczech), Piotr Kępiński (adiunkt AM w Bydgoszczy), Elżbieta Pasierowska (adiunkt w AM w Gdańsku), Krzysztof Herdzin (jazzman), Agnieszka Chełkowska (zamieszkała w Islandii), Karolina Nadolska (laureatka Konkursu Chopinowskiego w Mariańskich Łaźniach w 2003), Michio Nishihara Toro, Takayuki Hirata, Paweł Wakarecy czy Michał Szymański, a Rafał Blechacz został zwycięzcą 15 Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Frydedyka Chopina w Warszawie w 2005.
Odznaczona między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Medalem Księcia Mściwoja II (1999), Medalem Edukacji Narodowej (2004), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2005), Medalem Kazimierza Wielkiego za zasługi dla miasta Bydgoszczy (2011). Laureatka m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1983, 1991, 1996), Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w dziedzinie muzyki za stworzenie festiwalu muzyki Schuberta i trzydziestolecie działalności twórczej (2003), Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (za 2005).
Od 1966 do 1973 żona poznanego w Bułgarii Antoniego Zydronia (30 VI 1936 Kraków – 8 I 2001 Poznań), malarza, rzeźbiarza, profesora ASP w Poznaniu. Po raz drugi zamężna za Waldemara Wojtala, matka Ewy (ur. 1980), absolwentki bułgarystyki i kroatystyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i w 2021 tam mieszkającą, oraz Franciszka (ur. 1982), absolwenta Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, w 2021 mieszkającego w Gdańsku.
