OELHAF NICOLAUS, lekarz, botanik
| < Poprzednie | Następne > |
NICOLAUS OELHAF (20 III 1604 Gdańsk – 23 VII 1643 Gdańsk), lekarz, botanik. Syn ► Joachima Oelhafa i Anny z domu Haveradt. 21 X 1625, razem z późniejszym rajcą ► Adrianem Engelckem, zapisał się na studia na uniwersytecie w Altdorfie. Studia medyczne ukończył we Włoszech korzystając z trzyletniego stypendium ► Rady Miejskiej Gdańska w wysokości 3000 florenów. We Włoszech w 1630 uzyskał stopień doktora medycyny, uzupełniał wiedzę we Florencji.
Po powrocie do Gdańska w 1632 objął już 29 października tego roku stanowisko ► lekarza (fizyka miejskiego i był nim do końca życia. Otrzymał także tytuł nadwornego lekarza króla polskiego Władysława IV. Był inicjatorem badań nad ziołolecznictwem lekarskim, przebadał 348 dziko rosnących roślin w okolicach Gdańska, ogłaszając wyniki w dziele Elenchus plantarum circa nobile Borussorum Dantiscum (1643).
25 V 1637 ożenił się w ► kościele św. Piotra i Pawła z Adelgundą (1601 – pochowana 15 III 1680), córką Joahnna Keckerbarta, wdową po Michaelu Kemmerlingu z Langgasse (ul. Długa), absolwencie studiów w Heidelberg (studiował od 1616), mającą z tego pierwszego związku córkę Konstancję (później żonę Daniela von Gehema) i syna Johanna.
Wierszem żałobnym żegnał go m.in. rektor ► szkoły św. Piotra i Pawła Johann Georg Moerius.
Bibliografia:
Die Matrikel der Universität Altdorf, hrsg. Elias von Steinmeyer, Würzburg 1912, s. 192.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valntina Shlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 69.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 342.
