MEYER BARBARA MAŁGORZATA, bibliotekarka, radna
| < Poprzednie | Następne > |
BARBARA MAŁGORZATA MEYER z domu Bielicka (ur. 7 IV 1947 Przodkowo), bibliotekarka, radna Miasta Gdańska. Córka Edmunda, do 1944 rolnika, po 1945 zamieszkałego w Gdańsku-Oliwie, od 1947 do przejścia na emeryturę kowala na Wydziale K2 Stoczni Gdańskiej, oraz Pelagii z domu Kreft. Siostra budowlańca Zygmunta (ur. 1943) i Elżbiety Nichnerowicz (ur. 1949), starszego kustosza bibliotecznego.
Od 1954 uczyła się w Szkole Podstawowej nr 36 w Gdańsku, w 1961 rozpoczęła edukację w V Liceum Ogólnokształcącym. Po czteroletniej przerwie kontynuowała naukę, w 1969 zdała maturę. W 1972 ukończyła Studium Bibliotekarskie w Państwowym Ośrodku Kształcenia Korespondencyjnego Bibliotekarzy w Warszawie. W 1983 uzyskała tytuł magistra bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. W 1986 ukończyła studia podyplomowe w Akademii Nauk Społecznych w Łodzi. Odbyła też liczne kursy i szkolenia zawodowe: teoria i metodyka pracy (1984), marketing polityczny (2000), Deutsche Management Akademie Niedersachsen (2000), efektywna komunikacja i autoprezentacja – techniki wystąpień publicznych (2001) oraz w zakresie przeciwdziałania mobbingowi (2015).
W latach 1967–1971 pracowała w oliwskiej filii Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku (WiMBP), początkowo jako sprzątaczka, następnie młodsza bibliotekarka, a od 1969 roku kierowniczka tej placówki. W latach 1971–1973 kierowała biblioteką w Gdańsku-Żabiance, od 1973 do 1977 biblioteką składową. Między 1986 a 1989 została oddelegowana do pracy w Komitecie Dzielnicowym PZPR Gdańsk-Śródmieście. W 1989 ponownie podjęła pracę w gdańskiej WiMBP. W latach 1991–1997 i 2000–2003 była kierowniczką Filii nr 2, 1997–2000 działu organizacji sieci WiMBP. Od grudnia 2003 na emeryturze, od 2004 do 2023 była zatrudniona się na pół etatu w WiMBP – Bibliotece Miejskiej w Oliwie.
Radna Miasta Gdańska w kadencjach 1994–1998, 1998–2002 i 2002–2006 z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zasiadała w Komisji Gospodarki Komunalnej (następnie Komisji Polityki Gospodarczej i Morskiej), Komisji Kultury i Komisji Osób Niepełnosprawnych. W latach 1998–2000 dzięki jej staraniom jako członkini Komisji Kultury Rady Miasta Gdańska WiMBP w Gdańsku zostały przydzielone dwa lokale na nowe siedziby filii: w Oliwie i na Przeróbce. W 2001 (uzyskała 1685 głosów) i w 2011 (uzyskała 659 głosów) bezskutecznie ubiegała się o mandat posła na Sejm RP.
Od 1969 członkini Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz Związków Zawodowych WiMBP. W latach 1976–1986 należała do Zarządu Oddziału Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Oliwskiego Stowarzyszenia Kulturalnego, Związku Zawodowego Pracowników Bibliotek. Od 2004 do 2008 członkini Rady Programowej Radia Gdańsk oraz Rady Społecznej Wojewódzkiego Centrum Onkologii. W latach 2006–2010 wchodziła w skład Rady Naukowej Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Od 2008 działa w Kongresie Kobiet, od 2014 jest ławniczką Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w Gdańsku, od 2015 członkini Stowarzyszenia Sędziów Społecznych, Stowarzyszenia Lepszy Gdańsk oraz Stowarzyszenia Wspierania Oddziału Chirurgii Ogólnej Szpitala Specjalistycznego im. św. Wojciecha Adalberta w Gdańsku-Zaspie. Działaczka społeczna zaangażowana m.in. w poprawę jakości życia pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej w Gdańsku-Oliwie, organizatorką imprez i spotkań kulturalnych, lekcji bibliotecznych dla mieszkańców Oliwy i Żabianki, a także warsztatów terapeutycznych dla dzieci z trudnych rodzin.
Została wyróżniona Srebrnym (1981) i Złotym Krzyżem Zasługi (1987), odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1985) i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1988), Medalem Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku za Szczególne Zasługi (1980), Medalem 1000-lecia Miasta Gdańska (1997), dwukrotnie Medalem Prezydenta Miasta Gdańska (2006, 2020), medalem z okazji 20 lat samorządności w Gdańsku (2010), Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (2015), Medalem „De nihillo nhil fit” marszałka województwa pomorskiego (2023), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1994).
W latach 1966–1972 była żoną ślusarza Jurgena Henryka Meyera (1942–1997), matka Andrzeja (ur. 1963), absolwenta policealnego studium zawodowego, i Ryszarda (ur. 1965), technika elektryka.
