GRODDECK KARL AUGUST, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
KARL AUGUST GRODDECK (13 IV 1794 Gdańsk – 19 II 1872 Berlin), nadburmistrz Gdańska. Syn adwokata Balthasara Jacoba Groddecka i Johanny Charlotty. Z wykształcenia był prawnikiem, nie wiadomo jednak, gdzie studiował. Od 1821 pracował w Gdańsku jako adwokat i notariusz. W latach 1825–1850 był członkiem Rady Miejskiej. W 1846 zapisał się do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Od 1848 należał do niemieckiej partii konserwatywnej, opowiadającej się za status quo dotychczasowego ustroju Prus. Z jej ramienia w 1848 był deputowanym do Zgromadzenia Narodowego w Berlinie.
Na urząd pierwszego burmistrza został wybrany przez Radę Miejską w listopadzie 1850 po akceptacji jego kandydatury przez władze państwowe. 29 III 1851, po złożeniu przysięgi, został wprowadzony na urząd przez prezydenta gdańskiej rejencji Roberta Ludwiga Blumenthala. 31 VII 1853, zgodnie z rozporządzeniem królewskim z 1851, otrzymał prawo używania tytułu nadburmistrza i noszenia złotego łańcucha z medalionem, na którego awersie znajdował się herb miasta, napis „Magistrat zu Danzig” i data 26 III 1343 (początek budowy murów miejskich), a na rewersie – podobizna króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I (łańcucha tego używano do 1920). Przez całą kadencję obowiązki jego zastępcy pełnił burmistrz Samuel Friedrich Schumann. Obaj byli ostatnimi kierownikami miejskiej administracji pochodzącymi ze starych gdańskich rodzin. Ich kandydatury na te stanowiska miały poparcie poprzedniego nadburmistrza Joachima Heinricha von Weickhmanna, sprzyjającego w polityce kadrowej osobom urodzonym w Gdańsku. Ich następcy do 1939 wywodzili się już z innych terenów ówczesnych Prus czy – po 1871 – Niemiec.
Z racji zajmowanego stanowiska od 1855 był przedstawicielem Gdańska w Pruskiej Izbie Panów (Preußisches Herrenhaus), będącej izbą wyższą pruskiego parlamentu (Landtag). Po zakończeniu kadencji nadburmistrza (w końcu grudnia 1862) w styczniu 1863 wyjechał do Berlina, gdzie mieszkał do śmierci.
Mieszkał do 1862 i do 1850 miał kancelarię adwokacką we własnej kamienicy przy Brotbänkengasse 25 (ul. Chlebnicka). Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1822 z Henriettą Pauliną Elmirą z domu Hecker (zm. 1 XI 1853 Gdańsk), ponownie od 10 I 1863 z panną Elisabeth Peters, którą poślubił w Berlinie. Córka Sofia Elwira (1824 Gdańsk – 20 VII 1884 Gdańsk) była żoną pułkownika Emila Augusta Petersa (ich syn Max Peters w 1884 służył jako lejtnant w 128. pułku piechoty), syn Karl Theodor (19 IV 1826 Gdańsk – 1885) pracował jako lekarz w kurorcie Bad Kösen (od 1 I 2010 dzielnica miasta Naumburg, Saksonia-Anhalt).
Do 1945 jego imię nosiła obecna ul. Radna na Dolnym Mieście.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 257, 3 XI 1853, s. 2639 (nekrolog żony); nr 9, 12 I 1863, s. 134 (ogłoszenie o ślubie w Berlinie).
„Danziger Zeitung”, 21 II 1872, wydanie wieczorne, podana data zgonu.
