EHWALD JOHANN GOTTFRIED, rektor szkół, pastor w Wisłoujściu
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN GOTTFRIED EHWALD (Ewald, Ehwalt) (1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, pastor kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. Do 1738 uczęszczał do gimnazjum w Elblągu i do Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, następnie studiował teologię w Jenie, od 1740 w Erlangen. Od 1742 uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 w Gdańsku rektor szkoły św. Jana, od 1755 pastor w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku.
Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. Publikował teksty naukowe, między innymi w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem szkoły mariackiej Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie Kolegium Szkolne. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą Rady Miejskiej, weszła w życie tylko częściowo.
20 VII 1747 ożenił się z panną Reginą Elisabethą, córką Johanna Ottmersona. Ojciec Jonatana Ernsta Gottfrieda (1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel) i Jacoba Gottlieba. 10 XII 1787 wystawiono na licytację jego księgozbiór.
Bibliografia:
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 72, 77.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207.
