BONISŁAWSKI WOJCIECH, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
WOJCIECH BONISŁAWSKI (ur. 25 IX 1958 Gdańsk), dyrektor ► Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Absolwent Szkoły Podstawowej nr 37 (1973) i ► I Liceum Ogólnokształcącego (I LO) w Gdańsku (1977). W latach 1975–1981 aktor ► Teatru Jedynka. W 1984 ukończył filologię polską (specjalność teatrologiczna) na Wydziale Humanistycznym ► Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1984–1987 pracował jako nauczyciel w I LO, w 1987–1989 jako inspektor wojewódzki w Wydziale Kultury Urzędu Wojewódzkiego, w 1988–1990 – kierownik działu teatru i filmu w miesięczniku ► „Autograf”. Jeszcze w czasie studiów pisał o historii teatru w „Litterariach” (nr 13, 1984), w latach 1986–1991 autor recenzji spektakli teatralnych w pismach „Odra”, Kierunki” i „Goniec Teatralny”.
W latach 1990–1999 dyrektor Wydziału Kultury, Nauki i Sportu Urzędu Wojewódzkiego i wiceprzewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci, Walk i Męczeństwa w województwie gdańskim, w 1999–2002 zastępca dyrektora Departamentu Polityki Społecznej i Departamentu Edukacji, Kultury i Sportu Urzędu Marszałkowskiego województwa pomorskiego, w 2002–2004 dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki w tym urzędzie (sprawował nadzór nad instytucjami kultury w województwie pomorskim).
Od 1 VIII 2004 do 31 XII 2019 dyrektor gdańskiego Muzeum Narodowego. Od 2007 prowadził zajęcia z zarządzania muzeami w Katedrze Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pomysłodawca i realizator powstania nowych oddziałów Muzeum: Oddziału Zielona Brama i Oddziału Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Pałacu Sierakowskich w Waplewie Wielkim, twórca powołanej w ramach Muzeum „Kolekcji ► Lecha Wałęsy”, programu badawczego „Władze PRL-u wobec gdańskiego muzealnictwa” (we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej). Współautor umowy o działalności mecenackiej z „The Basil Alkazzi & Halima Nalecz Purchase Fund”, dzięki której od 2015 regularnie co kilka miesięcy Muzeum powiększa autonomiczny zbiór prac polskich młodych malarzy, rzeźbiarzy i ceramików, którzy debiutowali po roku 2000. Inicjator powstania brakującej w Gdańsku nowoczesnej przestrzeni wystawienniczej, kolejnego oddziału Muzeum Narodowego, Nowego Muzeum Sztuki (NOMUS; list intencyjny podpisany 1 IX 2015, otwarcie 22 X 2021).
Współorganizator (kontynuacja pracy poprzednika ► Tadeusza Piaskowskiego) wystawy Transalpinum (we współpracy z Kunsthistorisches Museum z Wiednia), następnie Malarstwo flamandzkie (także we współpracy z Wiedniem), Klejnot w koronie Rzeczypospolitej. Sztuka zdobnicza Prus Królewskich, Nowi dawni mistrzowie. Autor koncepcji i organizator współpracy z Muzeum Narodowym Brukenthala w Sibiu (Rumunia), czego efektem była wystawa Van Eyck, Memling, Brueghel. Do zbiorów Muzeum Narodowego powróciło wiele utraconych w wyniku II wojny światowej dzieł sztuki (np. obraz „Zesłanie Ducha Świętego” ► Isaaka van den Blocka z niezachowanego, późnobarokowego ołtarza głównego z ► kościoła św. Brygidy czy miedzioryt Johanna Saenredama (1565–1607) „Portret malarza Johanna von Aachen” z kolekcji ► Jakoba Kabruna).
Członek i wieloletni prezes ► Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Członek Rady Kultury Gdańskiej (2009–2014). W 2016 członek Rady Programowej ► Parku Oliwskiego. Odznaczony m.in. Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011).
Żonaty z Iwoną z domu Babicką (ur. 2 VIII 1958), siostrą ► Krzysztofa Babickiego, lekarką, specjalistką dermatologii i wenerologii, członkinią Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Ojciec trójki dzieci, m.in. Marka Jerzego (ur. 20 I 1984 Gdańsk), asystenta ► Macieja Zięby jako dyrektora ► Europejskiego Centrum Solidarności, od 2011 pracownika Kancelarii ► Prezydenta Miasta Gdańska, następnie dyrektora jego Biura, od stycznia 2022 oddelegowanego do rady nadzorczej ► Międzynarodowych Targów Gdańskich SA.
