BIEŃKOWSKA-SZEWCZYK KRYSTYNA
| < Poprzednie | Następne > |
KRYSTYNA BIEŃKOWSKA-SZEWCZYK (ur.1 IX 1952 Gdynia), wirusolożka molekularna, profesorka Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii (MWB) Uniwersytetu Gdańskiego (UG) i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (GUMed). W 1971 absolwentka gdańskiego IX Liceum Ogólnokształcącego, w 1976 Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UG, magister biologii w zakresie biochemii. W latach 1976–1982 pracowała w Katedrze Biochemii macierzystego Wydziału, zajmując się biologią molekularną bakteriofagów, wirusów infekujących bakterie. Od 1982 doktor nauk biologicznych na podstawie rozprawy Identyfikacja i charakterystyka produktu genu R bakteriofaga lambda (promotor: prof. Alina Taylor).
Od 1983 zatrudniona na wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UG, od 1993 w MWB UG i GUMed. W 1984 przebywała na stażu naukowym w Instytucie Maxa Plancka w Tybindze (Niemcy), w 1985 w University of San Francisco w Kalifornii (USA), w latach 1985–1988 w University of Utah, Salt Lake City (USA). W trakcie stażu w University of Utah, pracując nad wirusem polio powodującym chorobę Heinego-Medina, podjęła badania nad wirusami powodującymi choroby człowieka. W latach 1994–2002 odbyła szereg staży naukowych w Holandii, współpracując z Institute for Animal Health. Od 2002, na podstawie dorobku i rozprawy Glikoproteiny herpeswirusowe wytworzone w systemie bakulowirusowym. Zastosowania praktyczne i badawcze, doktor habilitowana nauk biologicznych (przewód na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii UG). Od 2005 profesor nadzwyczajny UG, od 2009 profesor nauk biologicznych (tytularny), od 2010 profesor zwyczajny. W latach 2002–2008 była prodziekanem MWB UG i GUMed. W latach 2008–2016 była członkinią Senatu UG. W latach 2007-2011 członkini Komitetu Mikrobiologii PAN. Od 2020 członkini Komitetu Biotechnologii PAN.
Wraz z mężem stworzyła nowoczesne laboratorium wirusologii molekularnej w MWB UG i GUMed. Obiektem jej badań są wirusy alfa-herpeswirusy, wirus zapalenia wątroby typu C, wirus grypy i liczne wirusy zwierzęce. Jej zespół współpracuje z wieloma ośrodkami zagranicznymi, między innymi z w Holandii, Niemczech i Instytutem Wirusologii w Medical Research Council (MRC) w Glasgow. W latach 1998–2013 była kierowniczką grupy partnerskiej w pięciu międzynarodowych projektach finansowanych z Programów Ramowych Unii Europejskiej, między innymi w konsorcjum HEPACIVAC pracującym nad szczepionką przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C. Kierowała licznymi projektami naukowymi z zakresu wirusologii, w 2012 uzyskała prestiżowy grant NCN MAESTRO. W 2011 była organizatorką światowego zjazdu wirusologicznego (36th International Herpesvirus Workshop) w Gdańsku. W 2020 wybrana przewodniczącą komitetu organizacyjnego największego zjazdu wirusologicznego w Europie (European Congress of Virology), który odbędzie się w Gdańsku w 2022 roku.
Od 2008, w uznaniu za wkład w organizację kongresów naukowych w Gdańsku, otrzymała tytuł Ambasadorki Kongresów Polskich. Z jej inicjatywy, w oparciu o program Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej – Międzynarodowe Agendy Badawcze – powstało 2017 w Gdańsku Międzynarodowe Centrum Badań nad Szczepionkami Przeciwnowotworowymi. W 2017 współzałożycielka European Virus Bioinformatics Center.
Współautorka publikacji w „Journal of Virology”, „Virology”, „Proceedings of National Academy of Sciences USA”, „Oncogene”, „Vaccine”, „Scientific Reports”. Wielokrotnie, w latach 2005–2020, pełniła funkcje eksperta Komisji Europejskiej w programie Jakość Życia (Quality of Life) w konkursach dotyczących wirusologii i szczepionek (ostatnio w lutym 2020 w konkursie Covid-19).
W latach 2019–2020 była członkinią zespołu doradczego do spraw działań związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2006–2010 była członkinią Komitetu Mikrobiologii PAN, od 2020 członkini Komitetu Biotechnologii PAN.
Odznaczona Medalem Edukacji Narodowej (2009), Medalem 50-lecia UG (2021), Medalem św. Wojciecha (2022). Od 1979 żona Bogusława Szewczyka, profesora w MWB UG i GUMed. Matka Macieja, od 2018 doktora (przewód na Uniwersytecie Warszawskim), od 2019 pracownika Wydziału Biologii UG, zajmującego się genetyką populacyjną i ochroną wilków.
