BAHL REINHOLD, artysta malarz
| < Poprzednie | Następne > |
.jpg)
.jpg)
REINHOLD BAHL (4 III 1869 Gdańsk – koniec marca 1945 Gdańsk), artysta malarz, grafik. Najstarsze dziecko kupca zbożowego Wilhelma Theodora (1837–1910) i Marii Louisy z domu Marquardt, brat Ernsta Georga (ur. 17 VIII 1876), Emila, mistrza ślusarskiego, ostatniego sekretarza generalnego Niemiecko-Gdańskiej Partii Ludowej (DDVP), jej posła do ► Volkstagu II kadencji (1924–1927), oraz Mety. Urodził się przy 4. Damm 1 (ul. IV Grobla), ochrzczony został 11 IV 1869 w ► kościele św. Jana.
Malarstwa uczył się prywatnie u Alberta Gröhna, ucząc się jednocześnie w Zeichenschule der Maler- und Lackierer-Innung zu Danzig (Szkoła Rysunku Cechu iMalarzy i Lakierników w Gdańsku), później w ► Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych i Rzemiosł Artystycznych u ► Wilhelma Augusta Stryowskiego, u którego pobierał tez lekcje prywatne. Od listopada 1888 do zimowego semstru 1892 studiował w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych, m.in. u ► Ottona Brausewettera. Studia uzupełniał w Académie Julian w Paryżu (1893), we Frankfurcie (1893–1895) i Dreźnie (1896–1898). Odbył podróż artystyczną do Szwajcarii (Genewa) i Francji (Cannes).
Po powrocie do Gdańska od 1898 do emerytury w 1934 nauczał przedmiotów artystycznych w ► Państwowej Rzemieślniczej Szkole Dokształcającej przy An der Großen Mühle 11/13 (ul. Wielkie Młyny), prowadził zlecone zajęcia w ► Gimnazjum Królewskim, ► Miejskim Gimnazjum Realnym w ► Oliwie, w gimnazjum w Sopocie, w prywatnej szkole dla chłopcow w ► Oliwie (w ► Pałacu Opatów), udzielal lekcji prywatnych.
Malował sceny z ulic Gdańska, widoki portu gdańskiego. Jego prace przedstawiają zakątki rzadko malowane przez innych artystów, mają nieco melancholijny klimat. Sztalugi ustawiał tak, aby malowany widok zmuszał oglądającego do kojarzenia miejsca, które posłużyło za inspirację. Opierając się na doświadczeniach impresjonistów, stosował elegancki, chłodny i wyciszony koloryt, z przewagą tonów srebrzystoszarych, uzupełnianych oliwkową zielenią i brązami, miejscami tylko ożywiany akcentami soczystej zieleni, czerwieni i żółci. Na wystawach ► Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w 1897 i 1901 pokazał portrety i wnętrze ► kościoła św. Mikołaja. Miał wystawy indywidualne w Zespole Przedbramia przy Langgasse (ul. Długa). W kwietniu 1898 w Kilonii wystawił portrety i studia wnętrz gdańskich kościołów. Członek Związku Malarzy Gdańskich (Verein der Danziger Maler).
Mieszkał w latach 1876–1907 przy Milchkannengasse 11 (ul. Stągiewna), w 1904–1912 przy Kaninchenberg 13 (ul. Górka), gdzie miał atelier malarskie, w 1913 przy Langgasse 43 (ul. Długie Ogrody), od 1914 do 1916 w mieszkaniu po matce w Oliwie przy Georgstrasse 24 (ul. Obrońców Westerplatte), od 1920 przy Danziger Strasse 48 (al. Grunwaldzka 494), od 1934 we własnej willi przy Bachstrasse 15 (ul. Subisława 12).
Od 18 XII 1902 żonaty był z Marie Marthą Heleną Marquardt (ur. 25 XI 1878 Wrocław), ojciec Gerharda Wilhelma Roberta Reinholda (ur. 24 XII 1903 Gdańsk), późniejszego inspektora budowlanego, oraz Wernera Martina Brunona (ur. 28 XII 1908 Gdańsk), mistrza malarskiego. Zaginął w nieznanych okolicznościach w drodze z Oliwy na ► Siedlce podczas walk o Gdańsk w marcu 1945.
Bibliografia:
Allgemeines Künstler-Lexicon. Leben und Werke der berühmtesten bildenden Künstler, hrsgb. Hans Wolfgang Singer, Frankfurt am Main 1922, s. 11.
Ricardo, Emil Bahl contra Dr. Blavier, „Danziger Volksstimme”, nr 272 z 21 XI 1929, s. 3.
