ADAMSKI JERZY WALDEMAR, radny
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY WALDEMAR ADAMSKI (ur. 5 II 1956 Gdańsk), prawnik, radny miasta Gdańska w latach 1994–2006 (II, III i IV kadencji). Syn stolarza Witolda (23 II 1928 – 4 XI 2004 Gdańsk) oraz pracownicy biurowej i maszynistki Krystyny z domu Dutkiewicz (1 V 1933 – 2 I 2008 Gdańsk), brat Elżbiety (ur. 1954), Józefa (ur. 1958), Barbary (ur. 1961) i Jadwigi (ur. 1961).
W 1971 ukończył Szkołę Podstawową nr 49 w Gdańsku, w 1975 II Liceum Ogólnokształcące, gdzie należał do Związku Harcerstwa Polskiego. Był m.in. instruktorem i drużynowym 12 Harcerskiej Drużyny Obrony Wybrzeża (1972–1976). Od 1975 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Członek sekcji lekkoatletycznej AZS (trenował u Zbysława Anielaka), był reprezentantem UG. Po poważnym wypadku, a następnie intensywnej rehabilitacji założył w 1983 wraz z innymi niepełnosprawnymi studentami UG Klub Aktywnej Rewalidacji „Korab”, którego celem była m.in. likwidacja barier w studiowaniu niepełnosprawnych studentów i integracja ze środowiskiem studenckim (Adamski był jego wiceprezesem). Studia ukończył w 1986.
W latach 1986–1990 pracował (na umowach zleceniach) w założonej przez Jana Krzysztofa Bieleckiego Spółdzielni Pracy „Doradca”, następnie w firmie Macieja Płażyńskiego Gdańska Grupa Promocyjna, od 1992 do 1994 w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową w Gdańsku przy realizacji badań nad procesami prywatyzacji przedsiębiorstw komunalnych.
W 1990 z grupą osób niepełnosprawnych, w tym z byłymi członkami Klubu Aktywnej Rewalidacji „Korab” UG, założył Gdańskie Stowarzyszenie Inwalidów Narządu Ruchu „Solidarność”, którego jednym z celów była aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych. Od lutego do czerwca 1991 był kierownikiem w założonym przez stowarzyszenie składzie celnym.
Od października 1991 do końca 1998 pracował w Urzędzie Rejonowym w Gdańsku, gdzie był inspektorem, później starszym inspektorem w Oddziale Geodezji i Gospodarki Gruntami, a w 1998 kierownikiem tego urzędu. Jednocześnie w latach 1992–1995 był nauczycielem w Policealnej Szkole Pracowników Służb Społecznych w Gdańsku, ucząc podstaw prawa. W latach 1994–2003 współpracował z Fundacją Regionalne Centrum Informacji i Wspomagania Organizacji Pozarządowych w Gdańsku, gdzie między innymi udzielał pomocy prawnej przy zakładaniu i prowadzeniu organizacji pozarządowych i szkolił liderów organizacji pozarządowych z zakresu prawa.
W latach 1995–1998 odbył aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Gdańsku. W 1998 zdał egzamin radcowski. Od 1999 do 2002 pracował jako radca prawny w gdańskiej filii Agencji Mienia Wojskowego. W latach 2000–2005 prowadził kancelarię radcy prawnego. Od 2002 do 2014 współpracował z Gdańskim Stowarzyszeniem Kioskarzy, w latach 2006–2012 przeprowadzał szkolenia w Fundacji Grupy Ergo Hestia „Integralia” dla osób niepełnosprawnych z zakresu prawa, przygotowując je do podjęcia pracy i zakładania własnej działalności gospodarczej. Od 2004 był radcą prawnym Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Zasiadał w radach nadzorczych „Centrali Rybnej” Spółka z o.o. w Gdyni (1992–1994), „Osiedla Zielonego” Spółka z o.o. w Gdyni (1992–1995), Przedsiębiorstwa Robót Zmechanizowanych „Budostal-8” SA w Krakowie (1999–2002). W latach 2008–2013 był wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Polskich Pracowni Konserwacji Zabytków SA w Warszawie.
W 1994 z listy Unii Wolności (zaproponowany przez Kongres Liberalno-Demokratyczny) został wybrany do Rady Miasta Gdańska z okręgu wyborczego Przymorze i Żabianka. Był jej wiceprzewodniczącym w kadencji 1994–1998, a także delegatem Rady do Sejmiku Samorządowego województwa gdańskiego. W wyborach w 1998 został radnym z listy Unii Wolności w okręgu wyborczym Przymorze Małe, Żabianka, Oliwa, VII Dwór i Osowa. Członek Unii Wolności w latach 1994–2001, następnie Platformy Obywatelskiej (PO). W 2002 z listy PO wybrany na radnego (z tego samego okręgu wyborczego co w 1998). Jako radny pracował w Komisji Komunalizacyjnej (przewodniczący), Komisji Gospodarki Morskiej, Komisji Rewizyjnej, Komisji Spraw Społecznych i Ochrony Zdrowia (wiceprzewodniczący), był też przewodniczącym w Komisji Grantowej rozdzielającej dotacje na projekty organizacji pozarządowych, ponadto pracował w zespole do spraw likwidacji barier dla osób niepełnosprawnych. W 2005 ubiegał się – bez powodzenia – o mandat posła do Sejmu RP (z listy PO, uzyskał 679 głosów), podobnie jak w 2006, w 2010 i 2014 o kolejny mandat gdańskiego radnego.
Jako radny działał w Krajowej Radzie Konsultacyjnej przy Pełnomocniku Rządu do spraw Osób Niepełnosprawnych (1998–2002), Wojewódzkiej Społecznej Radzie do spraw Osób Niepełnosprawnych przy Marszałku Województwa Pomorskiego (2003–2007), Gdańskiej Społecznej Radzie do spraw Osób Niepełnosprawnych przy Prezydencie Miasta Gdańska (2004–2006), a także jako współprzewodniczący Gdańskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego (2005–2007) jako przedstawiciel Rady Miasta Gdańska.
Po zakończeniu działalności w samorządzie pracował w Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (2008–2016), był też członkiem Rady Pomorskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (2013–2016).
Członek Gdańskiego Stowarzyszenia Inwalidów Narządu Ruchu, współzałożyciel i przewodniczący Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Centrum Ochotników Cierpienia Archidiecezji Gdańskiej, członek Stowarzyszenia „Rajcy Gdańscy”. W 2006 odznaczony Medalem Prezydenta Miasta Gdańska.
Od 1999 żonaty z Ewą, socjologiem, absolwentką Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
