Iwona Dorota Bigos, dyrektorka Gdańskiej Galerii Miejskiej w latach 2009–2015
Piotr Stasikowski, dyrektor Gdańskiej Galerii Miejskiej od 2015
Gdańskie Biennale Sztuki 2012 w Gdańskiej Galerii Güntera Grassa
GDAŃSKA GALERIA MIEJSKA, samorządowa instytucja kultury powołana do życia na mocy uchwały Rady Miasta Gdańska z 30 X 2008, działalność rozpoczęła 17 III 2009. Pierwszą w niej wystawę otwarto 28 V 2009, 26 listopada nadano jej statut. Początkowo dysponowała siedzibą przy ul. Piwnej 27/29, gdzie wystawy prezentowane były w sali wystawienniczej o powierzchni 70 m², oddział GGM1. 1 X 2009 udostępniono drugi oddział Galerii – Gdańską Galerię Güntera Grassa (4G), przy ul. Szerokiej 35-37, o powierzchni wystawienniczej ok. 175 m² oraz z dodatkową pracownią plastyczną z odrębnym wejściem od ul. Grobla I. Pierwotnie w miejscu Galerii 4G funkcjonowała kawiarnia „Marysieńka”, po której pozostał ręcznie malowany kapitel kolumny z przedstawieniem królowej Marysieńki, autorstwa przypisywanego Barbarze Massalskiej. W 2011 otwarto trzeci z oddziałów Galerii – GGM2 przy ul. Powroźniczej 13-17, w miejscu wcześniejszej Składnicy Harcerskiej, o powierzchni wystawienniczej ok. 208 m², a jego okna z jednej strony otwierają się na panoramę Motławy.
Oddział GGM1 skupia się na pokazach indywidualnych i niewielkich wystawach zbiorowych artystów młodego i średniego pokolenia.
W oddziale 4G, Galeria Güntera Grassa, oprócz polskiej i zagranicznej sztuki współczesnej cyklicznie odbywały się prezentacje prac plastycznych patrona, który już w 2007 przekazał sporo swych prac graficznych miastu Gdańsk oraz regularnie za życia odwiedzał Galerię i spotykał się z jej gośćmi na publicznych spotkaniach. Oprócz wystaw czasowych oddział organizował również coroczny festiwal Grassomania, który przybliżał gdańszczanom jego twórczość poprzez wydarzenia o charakterze artystyczno–kulturalno–edukacyjnym, tworzonym zarówno w Galerii jak i w przestrzeni publicznej. W latach 2009–2020 odbyło się łącznie 12 edycji festiwalu, a w trakcie jednej z nich, w 2014, Günter Grass wraz z prezydentem Pawłem Adamowiczem i dyrektorką Galerii Iwoną Dorotą Bigos odsłonili przed Galerią rzeźbę z brązu „Turbot pochwycony” (była to ostatnia wizyta pisarza w Gdańsku przed jego śmiercią w 2015).
We wszystkich trzech oddziałach odbywają się prezentacje czasowych wystaw sztuki współczesnej, zarówno artystów związanych ze środowiskiem trójmiejskim, jak i ogólnopolskim oraz zagranicznym. To pierwsze prezentowane jest m. in. w ramach Gdańskiego Biennale Sztuki, zainicjowanego w 2010 przez Grażynę Tomaszewską-Sobko. Do 2024 odbyło się siedem edycji tego wydarzenia o charakterze konkursowym. Oprócz wystaw w Galeriach GGM, we współpracy z Instytutem Kultury Miejskiej, od 2009 organizowany jest festiwal Narracje.
W latach 2014–2018 Galeria organizowała pięć edycji festiwalu „Present Performance” w okolicach plaży w Brzeźnie i parku im. Jerzego Haffnera. Rolą festiwalu było przełamywanie stereotypu w odbiorze sztuki performatywnej jako hermetycznej dziedziny. Efemeryczne działania artystyczne w plenerze, odbywające się w pierwsze dni wakacji pokazywane w kontekście pozagaleryjnym, miały okazję dotrzeć do szerokiej publiczności. Pomysłodawczynią festiwalu była Maria Sasin, jego kolejne edycje kontynuowała Gabriela Warzycka.
W latach 2018–2023 Galeria miała przypisany do swej struktury jeszcze jeden oddział – Dom Daniela Chodowieckiego i Güntera Grassa w dawnym Domu Dobroczynności/Sierocińcu przy ul. Sierocej 6-8. Twórcą idei był Günter Grass, który wspólnym domem chciał uhonorować innego wybitnego artystę pochodzącego z Gdańska. W 2023 podjęto decyzję o rezygnacji z oddziału Domu Chodowieckiego i Grassa, a Galerii zlecono prowadzenie projektu „Gdańsk Miasto Literatury” pod przewodnictwem Marcina Hamkało (do czerwca 2024), który zastąpił ideę Domu i skierował jego perspektywę na szeroko rozumiane pole literatury. Tymczasowa siedziba projektu mieści się obecnie przy ul. Długiej 35 w Lwim Zamku. Piotr Stasiowski
Dyrektorzy Gdańskiej Galerii Miejskiej
| Lata
|
Imię i nazwisko
|
| 2009–2015
|
Iwona Dorota Bigos
|
| 2015–
|
Piotr Stasiowski
|
| Piotr Stasikowski
|
