ZMARTWYCHWSTAŃCY
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Zmartwychwstańcy.jpg |thumb| Kaplica Niepokalanego Serca Maryi w barakach przy al. Wojska Polskiego, 1954]] | [[File: Zmartwychwstańcy.jpg |thumb| Kaplica Niepokalanego Serca Maryi w barakach przy al. Wojska Polskiego, 1954]] | ||
[[File: Plebania.jpg |thumb| Plebania – klasztor przy ul. Gomółki, widok od strony ogrodu, 1973]] | [[File: Plebania.jpg |thumb| Plebania – klasztor przy ul. Gomółki, widok od strony ogrodu, 1973]] | ||
| − | '''ZMARTWYCHWSTAŃCY.''' Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa, założone w 1836 | + | '''ZMARTWYCHWSTAŃCY.''' Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa (CR, Congregatio a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi), założone w 1836 w Paryżu, z inicjatywy i w środowisku polskich emigrantów, w 1888 zatwierdzone przez Stolicę Apostolską. Na ziemiach polskich od 1880 (Galicja). Powołane do działalności duszpasterskiej i patriotycznej, obecnie skupia się na szeroko pojętej pracy duszpasterskiej i wychowawczej w parafiach.<br/><br/> |
| − | W Gdańsku w ramach prowincji polskiego zakonu od 1946 (pierwszy zmartwychwstaniec w Gdańsku ks. Julian Kowalski). W latach 1946–1948 podjęli nieudaną próbę osiedlenia się przy zrujnowanym podczas wojny [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] na Starym Przedmieściu, jednocześnie jednak założyli ośrodek przy obecnej ul. Sychty (z adresem: al. Wojska Polskiego) w [[STRZYŻA | Strzyży]]. Od | + | W Gdańsku w ramach prowincji polskiego zakonu od 1946 (pierwszy zmartwychwstaniec w Gdańsku ks. Julian Kowalski CR). W latach 1946–1948 podjęli nieudaną próbę osiedlenia się przy zrujnowanym podczas wojny [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] na Starym Przedmieściu, jednocześnie jednak założyli ośrodek przy obecnej ul. Sychty (z adresem: al. Wojska Polskiego) w [[STRZYŻA | Strzyży]]. Od 1947 posługa duszpasterska pełniona była tamże w kaplicy-baraku pod wezwaniem Niepokalanego Serca Maryi. Od 1948 prowadzili parafię pod tym wezwaniem, w 1953 z powodu budowy nowego osiedla przeniesioną na ul. Gomółki 11/13, gdzie w 1954 stanął prowizoryczny, ceglano-drewniany kościół, w 1973 przemianowany wraz z parafią na [[KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO | kościół Zmartwychwstania Pańskiego]]. Plebania-klasztor początkowo mieściła się przy ul. Rolnej.<br/><br/> |
Po uregulowaniu w 1972 stosunków własnościowych terenu przy ul. Gomółki, dom parafialny został przeniesiony w rejon kościoła. Po otrzymaniu w 1980 roku od władz państwowych zgody, od 1984 rozpoczęto w nim generalną modernizację, przebudowano też świątynię. Obok duszpasterstwa, moderowania grup religijnych i szkolnej katechizacji zmartwychwstańcy objęli także pieczą sanktuarium, które powstało w parafii z wykorzystaniem kultu Jezusa Miłosiernego. W 2001 powołano Archidiecezjalne Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.<br/><br/> | Po uregulowaniu w 1972 stosunków własnościowych terenu przy ul. Gomółki, dom parafialny został przeniesiony w rejon kościoła. Po otrzymaniu w 1980 roku od władz państwowych zgody, od 1984 rozpoczęto w nim generalną modernizację, przebudowano też świątynię. Obok duszpasterstwa, moderowania grup religijnych i szkolnej katechizacji zmartwychwstańcy objęli także pieczą sanktuarium, które powstało w parafii z wykorzystaniem kultu Jezusa Miłosiernego. W 2001 powołano Archidiecezjalne Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.<br/><br/> | ||
Zakonnicy pełnią również posługę w [[WOJEWÓDZKI SZPITAL PSYCHIATRYCZNY IM. PROF. TADEUSZA BILIKIEWICZA | Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym]], ul. Srebrniki 1. Wspólnota w Gdańsku liczy obecnie 10 zakonników, w tym 8 księży. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Zakonnicy pełnią również posługę w [[WOJEWÓDZKI SZPITAL PSYCHIATRYCZNY IM. PROF. TADEUSZA BILIKIEWICZA | Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym]], ul. Srebrniki 1. Wspólnota w Gdańsku liczy obecnie 10 zakonników, w tym 8 księży. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:13, 6 sty 2024
ZMARTWYCHWSTAŃCY. Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa (CR, Congregatio a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi), założone w 1836 w Paryżu, z inicjatywy i w środowisku polskich emigrantów, w 1888 zatwierdzone przez Stolicę Apostolską. Na ziemiach polskich od 1880 (Galicja). Powołane do działalności duszpasterskiej i patriotycznej, obecnie skupia się na szeroko pojętej pracy duszpasterskiej i wychowawczej w parafiach.
W Gdańsku w ramach prowincji polskiego zakonu od 1946 (pierwszy zmartwychwstaniec w Gdańsku ks. Julian Kowalski CR). W latach 1946–1948 podjęli nieudaną próbę osiedlenia się przy zrujnowanym podczas wojny kościele św. Piotra i Pawła na Starym Przedmieściu, jednocześnie jednak założyli ośrodek przy obecnej ul. Sychty (z adresem: al. Wojska Polskiego) w Strzyży. Od 1947 posługa duszpasterska pełniona była tamże w kaplicy-baraku pod wezwaniem Niepokalanego Serca Maryi. Od 1948 prowadzili parafię pod tym wezwaniem, w 1953 z powodu budowy nowego osiedla przeniesioną na ul. Gomółki 11/13, gdzie w 1954 stanął prowizoryczny, ceglano-drewniany kościół, w 1973 przemianowany wraz z parafią na kościół Zmartwychwstania Pańskiego. Plebania-klasztor początkowo mieściła się przy ul. Rolnej.
Po uregulowaniu w 1972 stosunków własnościowych terenu przy ul. Gomółki, dom parafialny został przeniesiony w rejon kościoła. Po otrzymaniu w 1980 roku od władz państwowych zgody, od 1984 rozpoczęto w nim generalną modernizację, przebudowano też świątynię. Obok duszpasterstwa, moderowania grup religijnych i szkolnej katechizacji zmartwychwstańcy objęli także pieczą sanktuarium, które powstało w parafii z wykorzystaniem kultu Jezusa Miłosiernego. W 2001 powołano Archidiecezjalne Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
Zakonnicy pełnią również posługę w Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym, ul. Srebrniki 1. Wspólnota w Gdańsku liczy obecnie 10 zakonników, w tym 8 księży.
