Kaplica Niepokalanego Serca Maryi w barakach przy al. Wojska Polskiego, 1954
Tymczasowy kościół Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Gomółki
Kościół Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Gomółki w trakcie modernizacji
Kościół Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Gomółki po modernizacji, 1973
Obchody 25-lecia ustanowienia placówki zmartwychwstańców w Gdańsku, procesja wokół kościoła, 1973
Wnętrze, 1973
Kościół Zmartwychwstania Pańskiego, 2011
KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, Strzyża, ul. Gomółki 11/13. W 1947 powstała w baraku przy ul. Śmiałej (obecna ul. Sychty) pierwsza prowizoryczna kaplica Niepokalanego Serca Maryi. Kaplicę objęli księża zmartwychwstańcy. 15 II 1948 erygowano pod ich zarządem rzymsko-katolicką parafię pod wyżej wymienionym wezwaniem, jednak z powodu budowy osiedla kaplicę – barak przeniesiono na al. Wojska Polskiego (plebania przy ul. Rolnej 1). Pierwszym proboszczem był ks. Leon Śliwiński.
Dalsza rozbudowa dzielnicy wymusiła przeniesienie kaplicy w kolejne miejsce, na ul. Gomółki o późniejszym numerze 11/13. W 1954 powstał tu (w miejscu tragicznej śmierci dwóch bawiących się niewypałami chłopców, na którym miało następnie dojść do objawienia Maryi), kościół o bryle regularnego prostopadłościanu, wykonany z cegły rozbiórkowej, na zewnątrz okrytej deskami z rozebranej poprzedniej kaplicy (ówczesne władze nie zezwoliły na wykorzystanie innego budulca). Charakterystyczną ozdobą świątyni była rozeta w fasadzie nad wejściem, z mozaiką przedstawiającą Matkę Boską. W 1973 nastąpiła zmiana wezwania parafii (i kościoła) na obecne – Zmartwychwstania Pańskiego.
W latach 1984–1997 dokonano całkowitej przebudowy obiektu według projektu architektów Małgorzaty i Szczepana Szotyńskich, przy współudziale inż. Aleksandra Steca. Powstał dwupoziomowy kościół, przy czym dolnemu, poświęconemu w 1994, przyporządkowano pierwotne wezwanie (Niepokalanego Serca Maryi), a górnemu, znacznie większemu – właściwe wezwanie parafii. Konsekracji całości w 2001 dokonał abp Tadeusz Gocłowski.
Kościół na planie prostokąta, świątynia dolna w podziemiu, w niej ołtarz z obrazem o tematyce nawiązującej do jej wezwania. W prezbiterium górnego kościoła ogromny krzyż z wkomponowaną u podstawy figurą Chrystusa Zmartwychwstałego z fundacji Lecha Wałęsy (1997). W nawie północnej ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego (1999), stanowiący centralny ośrodek ustanowionego tu w 2001 Archidiecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. W kaplicy bocznej w nawie południowej kopia całunu turyńskiego, podarowana kościołowi w 2003 i poświęcona przez papieża Jana Pawła II, w październiku 2011 odsłonięto tablicę pamiątkową z jego relikwiami.
Na wzgórzach okalających kościół od zachodu tzw. Droga Światła, wybudowana w 1999, złożona z 16 stacji – spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym, ponadto figura Matki Bożej Radosnej – jednej z rzeźb z mszy papieskiej na sopockim hipodromie w 1999. W parafii działa wiele religijnych organizacji, w tym Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego. SK
Administratorzy i proboszczowie kościoła Zmartwychwstania Pańskiego
S. Kościelak, A. Kobus, KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, „Gedanopedia” : https://gdansk.gedanopedia.pl/gdansk/?title=KO%C5%9ACI%C3%93%C5%81_ZMARTWYCHWSTANIA_PA%C5%83SKIEGO (dostęp: 22, 06, 2025)
W BIBLIOGRAFII:
Kościelak S., Kobus A., KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, „Gedanopedia” : https://gdansk.gedanopedia.pl/gdansk/?title=KO%C5%9ACI%C3%93%C5%81_ZMARTWYCHWSTANIA_PA%C5%83SKIEGO (dostęp: 22, 06, 2025)
