WOJNOWO
| < Poprzednie | Następne > |
WOJNOWO (Günthershof, obecna nazwa od 1949), obecnie w większości nazwa ahistorycznie rozciągnięta na część Przymorza, między Potokiem Oliwskim od północy, ul. Chłopską od wschodu, ul. Piastowską od południa i torami Szybka Kolej Miejska od zachodu. Historyczny obszar zlokalizowany był na północ od Potoku Oliwskiego, w rejonie obecnej ul. Pomorskiej 98, czyli na obecnej Żabiance.
Od końca XII wieku własność opactwa cystersów w Oliwie. W 1591 roku w dzierżawie wójta oliwskiego Hansa Doringa, który wzniósł tu tzw. Młyn IV ( młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami) przy obecnej ul. Pomorskiej 94. Posiadane przez niego grunty znajdowały się po obu stronach Potoku Oliwskiego i sąsiadowały od wschodu z posiadłością Konradshammer. Od 1672 roku w posiadaniu Gotfrieda Güntera, od którego posiadłość nazwano Günthershof (Dworem Güntera). 7 X 1697, gdy posiadłość należała do podkomorzego koronnego Kazimierza Bielińskiego, gościł tu Franęois Louis Conti, brat króla Francji Ludwika XIV, 27 czerwca ogłoszony królem Polski, konkurent Augusta II Wettyna, przybyły z flotą francuską na gdańską redę. W roku 1736 funkcjonowała tu kuźnica miedzi, w 1781 młyn kaszowy, w 1786 olejarnia. W 1828 Johann Ferdinand Geschkat i Friedrich Wilhelm Apfelbaum założyli tu odlewnię żelaza (zatrudniała 70 robotników oraz 164 kobiety i dzieci; fabryka karabinów, Wilhelm Michael Theodor Behrend).
W 1904 na obszarze Wojnowa w obecnym terytorialnie rozumieniu istniały drogi (bez zabudowań), obecnie ul. Subisława i Ziemowita. Młyn w latach 60. i 70. XX wieku był własnością Spółdzielni „Tworzywo”, następnie (od grudnia 1976) Spółdzielni Pracy „Gedania” produkującej styropian. Młyn funkcjonował do pożaru w latach 80. XX wieku. Budynek młyna odbudowano.
