WIENIEC
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''WIENIEC''' (Kronenhof), obecnie część dzielnicy Gdańska [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspa Sobieszewska]], w połowie drogi pomiędzy [[SOBIESZEWO | Sobieszewem]] a [[ŚWIBNO | Świbnem]]. Wzmiankowany na początku XV wieku jako Krimsdorff lub Krunsdorff: wieś z czterema pustymi ogrodami; w XVI wieku jako Kronsdorff, Krahndorff, Krohdorff, od 1454 | + | '''WIENIEC''' (Kronenhof), obecnie część dzielnicy Gdańska [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspa Sobieszewska]], w połowie drogi pomiędzy [[SOBIESZEWO | Sobieszewem]] a [[ŚWIBNO | Świbnem]]. Wzmiankowany na początku XV wieku jako Krimsdorff lub Krunsdorff: wieś z czterema pustymi ogrodami; w XVI wieku jako Kronsdorff, Krahndorff, Krohdorff, od 1454 należała do miasta Gdańska, wypuszczana niekiedy w dzierżawę. W 1 połowie XVII wieku trzymał ją burmistrz Gdańska [[FREDER HEINRICH, burmistrz Gdańska | Heinrich Freder]]. <br/><br/> |
| − | W 1543 pola wsi zostały zalane przez [[WISŁA | Wisłę]], w 1646 na wale wiślanym na wysokości Wieńca powstała Karczma Niedźwiedzia (Bärenkrug). Od | + | W 1543 pola wsi zostały zalane przez [[WISŁA | Wisłę]], w 1646 na wale wiślanym na wysokości Wieńca powstała Karczma Niedźwiedzia (Bärenkrug), przy wale pobudowano też osiedle Kronhöfer Freiheit (20 domów), zniszczone po 1840, po przerwaniu wałów i powstaniu Wisły Śmiałej. Od 1793 w granicach Królestwa Prus, ponownie od 1814; w latach 1807–1813 w granicach [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG), 1920–1939 w granicach II WMG. W 1819 liczył 23 domy i 171 mieszkańców. Pod koniec II wojny światowej znajdował się tu niemiecki szpital polowy, miejscowość zajęta przez wojska rosyjskie 9 V 1945.<br/><br/> |
| − | Nazwa polska ustalona w 1947 od słowa ''Krone'' (korona, wieniec). Po | + | Nazwa polska ustalona w 1947 od słowa ''Krone'' (korona, wieniec). Po 1945 – Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1968 na polach Wieńca powstał Zespół Nasienno-Szkółkarski. 1 I 1973 włączony w granice administracyjne Gdańska. W 1977 przeniesiono z Oliwy do Wieńca zabytkowy wiatrak. Zachowały się zabytkowy dwór, park i ogród. Obecnie letnisko z ośrodkami wczasowymi, hotelami i campingami. {{author: ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 13:30, 9 gru 2023
WIENIEC (Kronenhof), obecnie część dzielnicy Gdańska Wyspa Sobieszewska, w połowie drogi pomiędzy Sobieszewem a Świbnem. Wzmiankowany na początku XV wieku jako Krimsdorff lub Krunsdorff: wieś z czterema pustymi ogrodami; w XVI wieku jako Kronsdorff, Krahndorff, Krohdorff, od 1454 należała do miasta Gdańska, wypuszczana niekiedy w dzierżawę. W 1 połowie XVII wieku trzymał ją burmistrz Gdańska Heinrich Freder.
W 1543 pola wsi zostały zalane przez Wisłę, w 1646 na wale wiślanym na wysokości Wieńca powstała Karczma Niedźwiedzia (Bärenkrug), przy wale pobudowano też osiedle Kronhöfer Freiheit (20 domów), zniszczone po 1840, po przerwaniu wałów i powstaniu Wisły Śmiałej. Od 1793 w granicach Królestwa Prus, ponownie od 1814; w latach 1807–1813 w granicach I Wolnego Miasta Gdańska (WMG), 1920–1939 w granicach II WMG. W 1819 liczył 23 domy i 171 mieszkańców. Pod koniec II wojny światowej znajdował się tu niemiecki szpital polowy, miejscowość zajęta przez wojska rosyjskie 9 V 1945.
Nazwa polska ustalona w 1947 od słowa Krone (korona, wieniec). Po 1945 – Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1968 na polach Wieńca powstał Zespół Nasienno-Szkółkarski. 1 I 1973 włączony w granice administracyjne Gdańska. W 1977 przeniesiono z Oliwy do Wieńca zabytkowy wiatrak. Zachowały się zabytkowy dwór, park i ogród. Obecnie letnisko z ośrodkami wczasowymi, hotelami i campingami.
