STACHNIK RICHARD, ksiądz, poseł do Volkstagu
| < Poprzednie | Następne > |
RICHARD STACHNIK (7 VII 1894 Piła – 28 II 1982 Coesfeld, Westfalia), ksiądz, poseł do Volkstagu. Syn przedsiębiorcy budowlanego Richarda i Kathariny z domu Talaska. Absolwent seminarium w Pelplinie, święcenia kapłańskie otrzymał 11 II 1917, od 1923 doktor. W latach 1923–1928 – wikary w kościele św. Mikołaja, od 1928 uczył religii w Gimnazjum Miejskim, od 1930 duszpasterz gdańskich studentów. Miał duży wkład w organizację katolickich związków młodzieżowych w II Wolnym Mieście Gdańsku.
Od 1933 poświęcił się tylko polityce, w marcu po ks. Antona Sawatzkiego przejął kierownictwo partii Centrum,
jesienią 1933 zdecydował o zerwaniu koalicji z nazistami w Senacie II Wolnego Miasta Gdańska i stał na jej czele do jej delegalizacji 21 X 1937. Poseł do Volkstagu V i VI kadencji (1933–1935 i 1935–1939). Występował przeciwko łamaniu prawa przez gdańską Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotniczą (NSDAP), za co został pobity przez hitlerowskich bojówkarzy i spędził sześć miesięcy w więzieniu. W 1937 naziści zabronili mu działalności duszpasterskiej. Emeryt od 1 IV 1939. W latach 1934-1942 mieszkał przy Frauengasse 3 (ul. Mariacka). Uwięziony ponownie w 1944, zesłany do obozu Stutthof. Po wyzwoleniu umieszczony w obozie przejściowym w Narwiku. Od lutego 1946 w Niemczech, w Herne (Zagłębie Ruhry), gdzie w latach 1946-1953 uczył religii, od 1957 do śmierci był kapelanem Domu Samotnej Matki, prowadzonej przez Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Maryi Panny (Schwester Unserer Lieben Frau) w Coesfeld.
Był kapelanem środowisk byłych gdańszczan, między innymi od 1956 współpracownik biskupa gdańskiego Carla Marii Spletta. Wydał między innymi Die selige Dorothea von Montau, Klausnerin von Marienwerder (Danzig 1935), Die katholische Kirche in Danzig, Entwicklung und Geschichte (Münster 1959), informator biograficzny Danziger Priesterbuch 1920–1945; 1945–1965
(Hildesheim 1965), wraz z Anneliese Triller Historia Residentiae Gedanensis Societatis Jesu ab anno 1585. Geschichte der Jesuitenresidenz in Danzig von 1585–1642 (Köln 1986). Autor artykułów w „Unser Danzig”. Prałat (tytuł nadany przez papieża Pawła VI), potem prałat honorowy (Jan Paweł II) Jego Świątobliwości. W 1967 odznaczony Krzyżem Zasługi RFN (Bundesverdienstkreuz) 1.klasy.
