SEREDYŃSKI MARIAN WIKTOR, dyrektor Polskich Szkół Handlowych, patron gdańskiej ulicy

Aktualna wersja na dzień 11:17, 22 lis 2022

Marian Seredyński

Marian Seredyński (siedzi w środku w pierwszym rzędzie) w otoczeniu grona pedagogicznego Polskich Szkół Handlowych

Nagrobek Mariana Seredyńskiego na cmentarzu Srebrzysko

MARIAN WIKTOR SEREDYŃSKI (4 VIII 1890 Siedliska, województwo lwowskie – 25 VIII 1959 Gdańsk), działacz społeczny, dyrektor Polskich Szkół Handlowych w II Wolnym Mieście Gdańsku, patron ulicy w Gdańsku. Syn rolnika (według aktu urodzenia) lub urzędnika (wedle wypełnionej przez siebie ankiety personalnej) Franciszka i Karoliny/Katarzyny z domu Zarzyckiej. Brat Tadeusza (24 XII 1895 Wyżniany (Galicja) – 3 VI 1978 Wrocław), pianisty i dyrygenta. W latach 1901–1908 uczęszczał do szkoły realnej we Lwowie, uczył się też gry na skrzypcach w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego, dyplom uzyskał również w 1908. Od 1913 do 1918 nauczyciel w Krajowej Szkole Kupiectwa w Tarnowie, zwolniony z wojska nie brał udziału w I wojnie światowej, w listopadzie 1918 rozbrajał żołnierzy austriackich w Galicji. Przeniósł się do Krakowa, początkowo był nauczycielem w szkole kupieckiej, od 1919 pracował w Akademii Handlowej w Krakowie. W roku szkolnym 1925–1926 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

W Gdańsku od 1926 do 1929 dyrektor Polskiej Szkoły Handlowej, dokonał jej otwarcia 13 IX 1926. W latach 1929–1939 kierował zespołem polskich szkół handlowych (także Polską Wyższą Szkołą Handlową). Sprawny organizator, zatrudniał dobrą kadrę nauczycielską. Działał w Gdańskiej Macierzy Szkolnej, był członkiem Komisji Szkolno-Oświatowej i zastępcą przewodniczącego Komisji Administracyjno-Finansowej. Należał do Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, był przewodniczącym Sekcji Odczytowej, członkiem Zarządu Głównej Rady Wychowania Obywatelskiego. Od 1928 był w Zarządzie Spółdzielni Kredytowej dla Drobnego Przemysłu Polskiego (Spółdzielni Kredytowej w Gdańsku) (zob. Franciszek Garyantesiewicz). Od 1938 członek Polskiej Rady Kultury w Gdańsku. Działał też w harcerstwie w II Wolnym Mieście Gdańsku, od 1935 był jednym z dwóch zastępców Franciszka Kręckiego, przewodniczącego Zarządu Oddziału Gdańskiego ZHP. Był autorem podręcznika Wiadomości z handlu dla szkół i kursów handlowych. Od września 1939 w Warszawie, od 1944 więziony na Pawiaku (nierozpoznany, wypuszczony na wolność).

Od lutego 1945 był zastępcą naczelnika Wydziału Aprowizacji i Handlu w Końskich, porzucając proponowane mu stanowisko tamtejszego wicestarosty, w maju 1945 powrócił do Gdańska. Od marca 1946 był dyrektorem w sopockim Państwowym Gimnazjum i Liceum Handlowym, od czerwca tego roku dyrektorem w Państwowym Liceum Spółdzielczym w Gdańsku–Wrzeszczu. Inicjator założenia Towarzystwa Naukowego Księgowych, od 1947 dyrektor Państwowych Kursów Handlowych we Wrzeszczu. W latach 1949–1950 ponownie nauczyciel w sopockim Państwowym Gimnazjum i Liceum Handlowym, jednocześnie od grudnia 1949 był dyrektorem Dyrekcji Okręgowego Szkolenia Zawodowego w Gdańsku.

Od listopada 1946 członek Polskiej Partii Robotniczej, był sekretarzem Koła Nauczycielskiego. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1958). Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Srebrzysko. Od 18 XI 1959 patron ulicy Gdańsku ( Długie Ogrody), od 15 XI 2011 gdańskiego tramwaju Pesa Swing 120NaG nr 1043. MA



















Bibliografia:
Mikos Stanisław, Marian Seredyński, w: Działacze polscy i przedstawiciele RP w Wolnym Mieście Gdańsku, Gdańsk 1974, s. 232-239.
Mikos Stanisław, Seredyński Marian, w: Polski Słownik Biograficzny, 36, 1995/1996 s. 304-305.
Mikos Stanisław, Seredyński Marian, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1997, s. 198-199.
Stępniak Henry, Ludność polska w Wolnym Mieście Gdańsku (1920–1939), Gdańsk 1991, s. 90, 393.