RYBICKA MAŁGORZATA, działaczka społeczna, pedagog
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Rybicka Małgorzata.JPG|thumb|Małgorzata Rybicka]] | [[File: Rybicka Małgorzata.JPG|thumb|Małgorzata Rybicka]] | ||
| − | '''MAŁGORZATA EWA RYBICKA''' (ur. 29 VII 1955 Gdańsk), działaczka społeczna, pedagog. | + | '''MAŁGORZATA EWA RYBICKA''' (ur. 29 VII 1955 Gdańsk), działaczka społeczna, pedagog. Córka Stanisławy Aleksandry Wincza z domu Pastor (6 VIII 1929 Lwów – 22 VIII 2020 Gdańsk), lekarza psychiatry, przewodniczącej Stowarzyszenia Pomocy osobom Autystycznym. Starsza siostra Katarzyny (ur. 1959), absolwentki [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku (I LO; 1978). |
| + | Ukończyła I LO (1974) i filologię polską oraz podyplomowo pedagogikę specjalną na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Uczestniczka opozycji demokratycznej w Gdańsku, współredagowała wychodzące poza zasięgiem cenzury pismo „Bratniak”.<br/><br/> | ||
W latach 1981–1983 nauczycielka języka polskiego w szkołach Trójmiasta. Za udział w akcji Nauczanie bez kłamstwa organizowanej i realizowanej przez [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruch Młodej Polski]] zwolniona z pracy. Po urodzeniu w 1984 autystycznego syna, od końca lat 80. XX wieku zajmuje się tworzeniem systemu pomocy dla osób z autyzmem. W 1991 współzałożycielka organizacji pozarządowej [[STOWARZYSZENIE POMOCY OSOBOM AUTYSTYCZNYM | Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym]], którego została przewodniczącą. Z jej inicjatywy powstała m.in. jedna z pierwszych w Polsce specjalistycznych placówek terapeutycznych dla dzieci i młodzieży z autyzmem: Specjalny Ośrodek Rewalidacyjno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży z Autyzmem, którego jest dyrektorem od 1993 oraz Centra Aktywizacji Zawodowej i Społecznej dla Dorosłych Osób z Autyzmem w Gdańsku i Gdyni. Od 2019 członkini Rady Społecznej Rzecznika Praw Obywatelskich w Gdańsku. W 2023, z ramienia Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni), bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski do Sejmu RP (uzyskała 4811 głosów). <br/><br/> | W latach 1981–1983 nauczycielka języka polskiego w szkołach Trójmiasta. Za udział w akcji Nauczanie bez kłamstwa organizowanej i realizowanej przez [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruch Młodej Polski]] zwolniona z pracy. Po urodzeniu w 1984 autystycznego syna, od końca lat 80. XX wieku zajmuje się tworzeniem systemu pomocy dla osób z autyzmem. W 1991 współzałożycielka organizacji pozarządowej [[STOWARZYSZENIE POMOCY OSOBOM AUTYSTYCZNYM | Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym]], którego została przewodniczącą. Z jej inicjatywy powstała m.in. jedna z pierwszych w Polsce specjalistycznych placówek terapeutycznych dla dzieci i młodzieży z autyzmem: Specjalny Ośrodek Rewalidacyjno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży z Autyzmem, którego jest dyrektorem od 1993 oraz Centra Aktywizacji Zawodowej i Społecznej dla Dorosłych Osób z Autyzmem w Gdańsku i Gdyni. Od 2019 członkini Rady Społecznej Rzecznika Praw Obywatelskich w Gdańsku. W 2023, z ramienia Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni), bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski do Sejmu RP (uzyskała 4811 głosów). <br/><br/> | ||
| − | Po śmierci męża zainicjowała projekt budowy pierwszego w Polsce miejskiego domu stałego pobytu, Wspólnoty Domowej dla Dorosłych Osób z Autyzmem, który | + | Była żoną [[RYBICKI ARKADIUSZ, działacz opozycji demokratycznej, polityk | Arkadiusza Rybickiego]]. Po śmierci męża zainicjowała projekt budowy pierwszego w Polsce miejskiego domu stałego pobytu, Wspólnoty Domowej dla Dorosłych Osób z Autyzmem, który nosi imię jej małżonka. Za działalność opozycyjną odznaczona (2009) Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO | „Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego”]] (2012). Gdańszczanka 2011 roku. Matka Magdaleny (ur. 1977) i Antoniego (ur. 1984). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:38, 19 lis 2023
MAŁGORZATA EWA RYBICKA (ur. 29 VII 1955 Gdańsk), działaczka społeczna, pedagog. Córka Stanisławy Aleksandry Wincza z domu Pastor (6 VIII 1929 Lwów – 22 VIII 2020 Gdańsk), lekarza psychiatry, przewodniczącej Stowarzyszenia Pomocy osobom Autystycznym. Starsza siostra Katarzyny (ur. 1959), absolwentki I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku (I LO; 1978).
Ukończyła I LO (1974) i filologię polską oraz podyplomowo pedagogikę specjalną na Uniwersytecie Gdańskim. Uczestniczka opozycji demokratycznej w Gdańsku, współredagowała wychodzące poza zasięgiem cenzury pismo „Bratniak”.
W latach 1981–1983 nauczycielka języka polskiego w szkołach Trójmiasta. Za udział w akcji Nauczanie bez kłamstwa organizowanej i realizowanej przez Ruch Młodej Polski zwolniona z pracy. Po urodzeniu w 1984 autystycznego syna, od końca lat 80. XX wieku zajmuje się tworzeniem systemu pomocy dla osób z autyzmem. W 1991 współzałożycielka organizacji pozarządowej Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym, którego została przewodniczącą. Z jej inicjatywy powstała m.in. jedna z pierwszych w Polsce specjalistycznych placówek terapeutycznych dla dzieci i młodzieży z autyzmem: Specjalny Ośrodek Rewalidacyjno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży z Autyzmem, którego jest dyrektorem od 1993 oraz Centra Aktywizacji Zawodowej i Społecznej dla Dorosłych Osób z Autyzmem w Gdańsku i Gdyni. Od 2019 członkini Rady Społecznej Rzecznika Praw Obywatelskich w Gdańsku. W 2023, z ramienia Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni), bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski do Sejmu RP (uzyskała 4811 głosów).
Była żoną Arkadiusza Rybickiego. Po śmierci męża zainicjowała projekt budowy pierwszego w Polsce miejskiego domu stałego pobytu, Wspólnoty Domowej dla Dorosłych Osób z Autyzmem, który nosi imię jej małżonka. Za działalność opozycyjną odznaczona (2009) Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką „Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego” (2012). Gdańszczanka 2011 roku. Matka Magdaleny (ur. 1977) i Antoniego (ur. 1984).
