RURARZ ANDRZEJ, proboszcz kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''ANDRZEJ RURARZ''' (30 IX 1940 Niekłań Mały, województwo kieleckie – 16 XII 2009 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. STANISŁAWA BISKUPA MĘCZENNIKA | kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika]] w Gdańsku–[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]]. Syn Jana i Pauliny z domu Sorbyan. Od 1947 z rodziną w Gdańsku, w 1958 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IV | IV Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku–[[NOWY PORT |Nowym Porcie]]. W 1959 wstąpił do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchowne]] w Gdańsku–[[OLIWA |Oliwie]]. 13 VI 1965 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], z rąk bp. [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | Edmunda Nowickiego]], otrzymał święcenia kapłańskie.<br/><br/> | '''ANDRZEJ RURARZ''' (30 IX 1940 Niekłań Mały, województwo kieleckie – 16 XII 2009 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. STANISŁAWA BISKUPA MĘCZENNIKA | kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika]] w Gdańsku–[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]]. Syn Jana i Pauliny z domu Sorbyan. Od 1947 z rodziną w Gdańsku, w 1958 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IV | IV Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku–[[NOWY PORT |Nowym Porcie]]. W 1959 wstąpił do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchowne]] w Gdańsku–[[OLIWA |Oliwie]]. 13 VI 1965 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], z rąk bp. [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | Edmunda Nowickiego]], otrzymał święcenia kapłańskie.<br/><br/> | ||
Po święceniach od 1 VII 1965 do 30 VI 1968 wikariusz w kościele św. Jerzego w Sopocie, 1 VII 1968 – 30 XI 1968 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach, 1 VII 1968 – 23 XII 1972 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Gdańsku–Oliwie. Jednocześnie pełnomocnik biskupa gdańskiego do spraw odzyskania od władz państwowych kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika, do czego doszło 17 II 1971. Objął obowiązki administratora erygowanej 24 XII 1972 przez bp. [[KACZMAREK LECH, biskup gdański | Lecha Kaczmarka]] przy tym kościele parafii, której od 1 III 1979 do śmierci był proboszczem. Przez wszystkie lata pełnienia tej funkcji prowadził bogato ilustrowaną fotografiami „Kronikę Parafialną”.<br/><br/> | Po święceniach od 1 VII 1965 do 30 VI 1968 wikariusz w kościele św. Jerzego w Sopocie, 1 VII 1968 – 30 XI 1968 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach, 1 VII 1968 – 23 XII 1972 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Gdańsku–Oliwie. Jednocześnie pełnomocnik biskupa gdańskiego do spraw odzyskania od władz państwowych kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika, do czego doszło 17 II 1971. Objął obowiązki administratora erygowanej 24 XII 1972 przez bp. [[KACZMAREK LECH, biskup gdański | Lecha Kaczmarka]] przy tym kościele parafii, której od 1 III 1979 do śmierci był proboszczem. Przez wszystkie lata pełnienia tej funkcji prowadził bogato ilustrowaną fotografiami „Kronikę Parafialną”.<br/><br/> | ||
| − | Jednocześnie od 1 XII 1968 do 1 II 2001 był diecezjalnym referentem duszpasterstwa głuchoniemych, od 1 I 1972 do 1 I 1986 duszpasterstwa ministrantów, od 1980 sędzią prosynodalnym w Gdańskim Sądzie Biskupim (od 25 III 1992 Gdańskim Trybunale Metropolitalnym). Od 1 I 1979 do 1 I 1992 był przewodniczącym Funduszu Wzajemnej Pomocy Kapłańskiej, od 15 V 1981 do 1 VII 2001 dziekanem dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz. Był organizatorem i pierwszym duszpasterzem powołanej 28 II 1987 przez bp. [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Gocłowskiego]] – w związku z planowaną [[PAPIEŻ JAN PAWEŁ II W GDAŃSKU | wizyta papieża Jan Paweł II w Gdańsku]] – kościelnej służby porządkowej „Semper Fidelis". Był wiceprezesem zarejestrowanego 22 VI 1998 Stowarzyszenia Bratniej Pomocy im. bł. [[KOMOROWSKI BRONISŁAW, ksiądz, działacz gdańskiej Polonii | ks. Bronisława Komorowskiego]], inicjatorem budowy jego [[POMNIK BŁ. BRONISŁAWA KOMOROWSKIEGO | pomnika]]. Patronował pomorskim spotkaniom środowiskowym Opus Dei, które odbywały się w kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika. Od 12 X 1983 kanonik honorowy, od 22 VI 2001 kustosz [[KAPITUŁY KOLEGIACKIE ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Kapituły Kolegiackiej Gdańskiej]]. Od 21 XII 2007 kapelan honorowy Jego Świątobliwości (prałat).<br/><br/> | + | Jednocześnie od 1 XII 1968 do 1 II 2001 był diecezjalnym referentem duszpasterstwa głuchoniemych, od 1 I 1972 do 1 I 1986 duszpasterstwa ministrantów, od 1980 sędzią prosynodalnym w Gdańskim Sądzie Biskupim (od 25 III 1992 Gdańskim Trybunale Metropolitalnym). Od 1 I 1979 do 1 I 1992 był przewodniczącym Funduszu Wzajemnej Pomocy Kapłańskiej, od 15 V 1981 do 1 VII 2001 dziekanem dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz. Był organizatorem i pierwszym duszpasterzem powołanej 28 II 1987 przez bp. [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Gocłowskiego]] – w związku z planowaną [[PAPIEŻ JAN PAWEŁ II W GDAŃSKU | wizyta papieża Jan Paweł II w Gdańsku]] – kościelnej służby porządkowej „Semper Fidelis". Był wiceprezesem zarejestrowanego 22 VI 1998 Stowarzyszenia Bratniej Pomocy im. bł. [[KOMOROWSKI BRONISŁAW, ksiądz, działacz gdańskiej Polonii, patron placu | ks. Bronisława Komorowskiego]], inicjatorem budowy jego [[POMNIK BŁ. BRONISŁAWA KOMOROWSKIEGO | pomnika]]. Patronował pomorskim spotkaniom środowiskowym Opus Dei, które odbywały się w kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika. Od 12 X 1983 kanonik honorowy, od 22 VI 2001 kustosz [[KAPITUŁY KOLEGIACKIE ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Kapituły Kolegiackiej Gdańskiej]]. Od 21 XII 2007 kapelan honorowy Jego Świątobliwości (prałat).<br/><br/> |
Po żałobnej mszy odprawionej przez abp. [[GŁÓDŹ SŁAWOJ LESZEK, arcybiskup gdański| Sławoja Leszka Głódzia]] i bp. [[KASYNA RYSZARD, biskup | Ryszarda Kasynę]], pochowany 22 XII 2009 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. 30 IX 2010 odsłonięto i poświęcono w kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika dedykowaną mu tablicę pamiątkową. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po żałobnej mszy odprawionej przez abp. [[GŁÓDŹ SŁAWOJ LESZEK, arcybiskup gdański| Sławoja Leszka Głódzia]] i bp. [[KASYNA RYSZARD, biskup | Ryszarda Kasynę]], pochowany 22 XII 2009 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. 30 IX 2010 odsłonięto i poświęcono w kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika dedykowaną mu tablicę pamiątkową. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:50, 7 gru 2022
ANDRZEJ RURARZ (30 IX 1940 Niekłań Mały, województwo kieleckie – 16 XII 2009 Gdańsk), proboszcz kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika w Gdańsku–Wrzeszczu. Syn Jana i Pauliny z domu Sorbyan. Od 1947 z rodziną w Gdańsku, w 1958 absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku–Nowym Porcie. W 1959 wstąpił do Biskupiego Seminarium Duchowne w Gdańsku–Oliwie. 13 VI 1965 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, z rąk bp. Edmunda Nowickiego, otrzymał święcenia kapłańskie.
Po święceniach od 1 VII 1965 do 30 VI 1968 wikariusz w kościele św. Jerzego w Sopocie, 1 VII 1968 – 30 XI 1968 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach, 1 VII 1968 – 23 XII 1972 w kościele (katedrze) Trójcy Świętej w Gdańsku–Oliwie. Jednocześnie pełnomocnik biskupa gdańskiego do spraw odzyskania od władz państwowych kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika, do czego doszło 17 II 1971. Objął obowiązki administratora erygowanej 24 XII 1972 przez bp. Lecha Kaczmarka przy tym kościele parafii, której od 1 III 1979 do śmierci był proboszczem. Przez wszystkie lata pełnienia tej funkcji prowadził bogato ilustrowaną fotografiami „Kronikę Parafialną”.
Jednocześnie od 1 XII 1968 do 1 II 2001 był diecezjalnym referentem duszpasterstwa głuchoniemych, od 1 I 1972 do 1 I 1986 duszpasterstwa ministrantów, od 1980 sędzią prosynodalnym w Gdańskim Sądzie Biskupim (od 25 III 1992 Gdańskim Trybunale Metropolitalnym). Od 1 I 1979 do 1 I 1992 był przewodniczącym Funduszu Wzajemnej Pomocy Kapłańskiej, od 15 V 1981 do 1 VII 2001 dziekanem dekanatu Gdańsk-Wrzeszcz. Był organizatorem i pierwszym duszpasterzem powołanej 28 II 1987 przez bp. Tadeusza Gocłowskiego – w związku z planowaną wizyta papieża Jan Paweł II w Gdańsku – kościelnej służby porządkowej „Semper Fidelis". Był wiceprezesem zarejestrowanego 22 VI 1998 Stowarzyszenia Bratniej Pomocy im. bł. ks. Bronisława Komorowskiego, inicjatorem budowy jego pomnika. Patronował pomorskim spotkaniom środowiskowym Opus Dei, które odbywały się w kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika. Od 12 X 1983 kanonik honorowy, od 22 VI 2001 kustosz Kapituły Kolegiackiej Gdańskiej. Od 21 XII 2007 kapelan honorowy Jego Świątobliwości (prałat).
Po żałobnej mszy odprawionej przez abp. Sławoja Leszka Głódzia i bp. Ryszarda Kasynę, pochowany 22 XII 2009 na cmentarzu Srebrzysko. 30 IX 2010 odsłonięto i poświęcono w kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika dedykowaną mu tablicę pamiątkową.
