ROSOŁKIEWICZ STANISŁAW KOSTKA, ksiądz, honorowy obywatel Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Stanislaw.jpg|thumb|Stanisław Kostka Rosołkiewicz]]
 
[[File:Stanislaw.jpg|thumb|Stanisław Kostka Rosołkiewicz]]
  
'''STANISŁAW KOSTKA ROSOŁKIEWICZ''' (13 XI 1775 Stare Szkoty koło Gdańska – 16 VI 1855 Gdańsk), ksiądz katolicki. Syn kuśnierza. Początkowo uczył się w szkole jezuickiej na [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], następnie odbył studia filozoficzno-teologiczne w seminarium duchownym we Włocławku. W latach 1797–1799, ze względu na młody wiek, był nauczycielem w Bydgoszczy. Święcenia uzyskał 1 IX 1799 roku we Włocławku. Skierowany do Gdańska, został wikarym w [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]], od 4 V 1818 proboszczem. W 1810 roku otrzymał godność tytularnego kanonika lwowskiego. Od roku 1816 dziekan gdański i szambelan papieski, od 1817 oficjał pomorski i gdański, w okresie 1819–1824 wikariusz apostolski dla północnego Pomorza, od 1824 kanonik diecezji chełmińskiej. Od roku 1836 katecheta w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]]. W 1846 roku był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Inicjator powołania w 1848 roku gdańskiego oddziału ogólnoniemieckiego katolickiego Towarzystwa św. Piusa, zajmującego się prowadzeniem szpitali, szkół, domów opieki nad ubogimi i chorymi. Oddział gdański doprowadził do otwarcia w 1853 roku [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | Szpitala Najświętszej Marii Panny]]. W 50-lecie kapłaństwa odznaczony przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV Orderem Czerwonego Orła III klasy, a przez Radę Miejską nagrodzony [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowym obywatelstwem miasta]]. Przy wręczaniu orderu i dyplomu w Kaplicy Królewskiej 1 IX 1849 roku, w obecności władz rejencji i miasta, otrzymał od parafian paramenty mszalne, dwa srebrne lichtarze i swój portret pędzla Davida Carla Franza. W sprawach polskich się nie wypowiadał. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
'''STANISŁAW KOSTKA ROSOŁKIEWICZ''' (13 XI 1775 [[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]] koło Gdańska – 16 VI 1855 Gdańsk), ksiądz katolicki, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel Gdańska]]. Syn kuśnierza. Początkowo uczył się w szkole jezuickiej na Starych Szkotach, następnie odbył studia filozoficzno-teologiczne w seminarium duchownym we Włocławku. W latach 1797–1799, ze względu na młody wiek, był nauczycielem w Bydgoszczy.<br/><br/>
 +
Święcenia uzyskał 1 IX 1799 roku we Włocławku. Skierowany do Gdańska, został wikarym w [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]], od 4 V 1818 proboszczem. W 1810 roku otrzymał godność tytularnego kanonika lwowskiego. Od roku 1816 dziekan gdański i szambelan papieski, od 1817 oficjał pomorski i gdański, w okresie 1819–1824 wikariusz apostolski dla północnego Pomorza, od 1824 kanonik diecezji chełmińskiej. Od roku 1836 katecheta w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]].<br/><br/>
 +
W 1846 roku był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Inicjator powołania w 1848 roku gdańskiego oddziału ogólnoniemieckiego katolickiego Towarzystwa św. Piusa, zajmującego się prowadzeniem szpitali, szkół, domów opieki nad ubogimi i chorymi. Oddział gdański doprowadził do otwarcia w 1853 roku [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | Szpitala Najświętszej Marii Panny]].<br/><br/>
 +
W 50-lecie kapłaństwa odznaczony przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV Orderem Czerwonego Orła III klasy, a przez Radę Miejską nagrodzony honorowym obywatelstwem miasta. Przy wręczaniu orderu i dyplomu w Kaplicy Królewskiej 1 IX 1849 roku, w obecności władz rejencji i miasta, otrzymał od parafian paramenty mszalne, dwa srebrne lichtarze i swój portret pędzla [[FRANZ DAVID CARL | Davida Carla Franza]]. W sprawach polskich się nie wypowiadał. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 16:43, 5 maj 2021

Stanisław Kostka Rosołkiewicz

STANISŁAW KOSTKA ROSOŁKIEWICZ (13 XI 1775 Stare Szkoty koło Gdańska – 16 VI 1855 Gdańsk), ksiądz katolicki, honorowy obywatel Gdańska. Syn kuśnierza. Początkowo uczył się w szkole jezuickiej na Starych Szkotach, następnie odbył studia filozoficzno-teologiczne w seminarium duchownym we Włocławku. W latach 1797–1799, ze względu na młody wiek, był nauczycielem w Bydgoszczy.

Święcenia uzyskał 1 IX 1799 roku we Włocławku. Skierowany do Gdańska, został wikarym w Kaplicy Królewskiej, od 4 V 1818 proboszczem. W 1810 roku otrzymał godność tytularnego kanonika lwowskiego. Od roku 1816 dziekan gdański i szambelan papieski, od 1817 oficjał pomorski i gdański, w okresie 1819–1824 wikariusz apostolski dla północnego Pomorza, od 1824 kanonik diecezji chełmińskiej. Od roku 1836 katecheta w Gimnazjum Miejskim.

W 1846 roku był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Inicjator powołania w 1848 roku gdańskiego oddziału ogólnoniemieckiego katolickiego Towarzystwa św. Piusa, zajmującego się prowadzeniem szpitali, szkół, domów opieki nad ubogimi i chorymi. Oddział gdański doprowadził do otwarcia w 1853 roku Szpitala Najświętszej Marii Panny.

W 50-lecie kapłaństwa odznaczony przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV Orderem Czerwonego Orła III klasy, a przez Radę Miejską nagrodzony honorowym obywatelstwem miasta. Przy wręczaniu orderu i dyplomu w Kaplicy Królewskiej 1 IX 1849 roku, w obecności władz rejencji i miasta, otrzymał od parafian paramenty mszalne, dwa srebrne lichtarze i swój portret pędzla Davida Carla Franza. W sprawach polskich się nie wypowiadał. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania