PRZYLIPIAK MIROSŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''MIROSŁAW PRZYLIPIAK''' (ur. 6 XI 1955 Mrągowo), historyk i teoretyk filmu, tłumacz, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1974 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w 1979 studiów w Instytuci4e Filologii Polskiej UG. W 1989 obronił doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, habilitację uzyskał w 2001 na UG. Był stypendystą Fundacji Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda (1998–1999) oraz Fundacji Rockefellera (2002). Od 2010 profesor (tytularny). Jednocześnie od 2004 profesor w Instytucie Polonistyki Akademii Pomorskiej w Słupsku, od 2005 wykładał także w Katedrze Dziennikarstwa [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]] w Gdańsku. <br/><br/> | '''MIROSŁAW PRZYLIPIAK''' (ur. 6 XI 1955 Mrągowo), historyk i teoretyk filmu, tłumacz, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1974 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w 1979 studiów w Instytuci4e Filologii Polskiej UG. W 1989 obronił doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, habilitację uzyskał w 2001 na UG. Był stypendystą Fundacji Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda (1998–1999) oraz Fundacji Rockefellera (2002). Od 2010 profesor (tytularny). Jednocześnie od 2004 profesor w Instytucie Polonistyki Akademii Pomorskiej w Słupsku, od 2005 wykładał także w Katedrze Dziennikarstwa [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]] w Gdańsku. <br/><br/> | ||
| − | Specjalista historii i teorii filmu oraz poetyką przekazów medialnych. Autor książek: ''Kino stylu zerowego. Z zagadnień estetyki filmu fabularnego'' (1994), ''Kino najnowsze'' (1999, wraz z [[SZYŁAK JERZY | Jerzym Szyłakiem]]), ''Poetyka kina dokumentalnego'' (2000; Nagroda im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej roku), ''Kino bezpośrednie 1960–1963'' (t. I, 2008), ''Kino bezpośrednie 1963–1970. Czas autorów'' (t. II, 2014) oraz ''Kino bezpośrednie 1963–1970. Między obserwacją a ideologią'' (t. III, 2014). Jest też autorem studiów z zakresu historii i teorii kina oraz komunikowania audiowizualnego, także recenzji filmowych. Przetłumaczył kilkadziesiąt książek, przede wszystkim z dziedziny filmu, psychologii i kultury audiowizualnej. Wśród nich znalazły się takie pozycje jak: ''Dustin Hoffman'' Ronalda Bergana (1992), ''Psychologia osobowości'' Lawrence’a A. Pervina (2002, pod pseudonimem Marek Orski), ''Filozofia horroru albo Paradoksy uczuć'' Noëla Carrolla (2004) i ''Filozofia sztuki masowej'' tegoż autora (2011). Twórca kilku filmów dokumentalnych, między innymi ''Legenda o Janku Wiśniewskim'' (1994) oraz ''Czy było kiedy tylu wspaniałych chłopców i dziewcząt'' (1997). <br/><br/> | + | Specjalista historii i teorii filmu oraz poetyką przekazów medialnych. Autor książek: ''Kino stylu zerowego. Z zagadnień estetyki filmu fabularnego'' (1994), ''Kino najnowsze'' (1999, wraz z [[SZYŁAK JERZY, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Jerzym Szyłakiem]]), ''Poetyka kina dokumentalnego'' (2000; Nagroda im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej roku), ''Kino bezpośrednie 1960–1963'' (t. I, 2008), ''Kino bezpośrednie 1963–1970. Czas autorów'' (t. II, 2014) oraz ''Kino bezpośrednie 1963–1970. Między obserwacją a ideologią'' (t. III, 2014). Jest też autorem studiów z zakresu historii i teorii kina oraz komunikowania audiowizualnego, także recenzji filmowych. Przetłumaczył kilkadziesiąt książek, przede wszystkim z dziedziny filmu, psychologii i kultury audiowizualnej. Wśród nich znalazły się takie pozycje jak: ''Dustin Hoffman'' Ronalda Bergana (1992), ''Psychologia osobowości'' Lawrence’a A. Pervina (2002, pod pseudonimem Marek Orski), ''Filozofia horroru albo Paradoksy uczuć'' Noëla Carrolla (2004) i ''Filozofia sztuki masowej'' tegoż autora (2011). Twórca kilku filmów dokumentalnych, między innymi ''Legenda o Janku Wiśniewskim'' (1994) oraz ''Czy było kiedy tylu wspaniałych chłopców i dziewcząt'' (1997). <br/><br/> |
W 2002 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za zaangażowanie w popularyzację kina współczesnego i kultury audiowizualnej. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 2002 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za zaangażowanie w popularyzację kina współczesnego i kultury audiowizualnej. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:46, 29 gru 2022
MIROSŁAW PRZYLIPIAK (ur. 6 XI 1955 Mrągowo), historyk i teoretyk filmu, tłumacz, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1974 absolwent V Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, w 1979 studiów w Instytuci4e Filologii Polskiej UG. W 1989 obronił doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, habilitację uzyskał w 2001 na UG. Był stypendystą Fundacji Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda (1998–1999) oraz Fundacji Rockefellera (2002). Od 2010 profesor (tytularny). Jednocześnie od 2004 profesor w Instytucie Polonistyki Akademii Pomorskiej w Słupsku, od 2005 wykładał także w Katedrze Dziennikarstwa Ateneum – Szkoły Wyższej w Gdańsku.
Specjalista historii i teorii filmu oraz poetyką przekazów medialnych. Autor książek: Kino stylu zerowego. Z zagadnień estetyki filmu fabularnego (1994), Kino najnowsze (1999, wraz z Jerzym Szyłakiem), Poetyka kina dokumentalnego (2000; Nagroda im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej roku), Kino bezpośrednie 1960–1963 (t. I, 2008), Kino bezpośrednie 1963–1970. Czas autorów (t. II, 2014) oraz Kino bezpośrednie 1963–1970. Między obserwacją a ideologią (t. III, 2014). Jest też autorem studiów z zakresu historii i teorii kina oraz komunikowania audiowizualnego, także recenzji filmowych. Przetłumaczył kilkadziesiąt książek, przede wszystkim z dziedziny filmu, psychologii i kultury audiowizualnej. Wśród nich znalazły się takie pozycje jak: Dustin Hoffman Ronalda Bergana (1992), Psychologia osobowości Lawrence’a A. Pervina (2002, pod pseudonimem Marek Orski), Filozofia horroru albo Paradoksy uczuć Noëla Carrolla (2004) i Filozofia sztuki masowej tegoż autora (2011). Twórca kilku filmów dokumentalnych, między innymi Legenda o Janku Wiśniewskim (1994) oraz Czy było kiedy tylu wspaniałych chłopców i dziewcząt (1997).
W 2002 laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za zaangażowanie w popularyzację kina współczesnego i kultury audiowizualnej.
