PODHAJSKI MAREK, prorektor Akademii Muzycznej w Gdańsku

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

MAREK PODHAJSKI (ur. 7 IV 1938 Nowogródek), teoretyk muzyki, muzykolog, pedagog, kompozytor. Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Sopocie ( Akademia Muzyczna): w roku 1961 teoria muzyki; w 1966 kompozycja u Piotra Rytla i Konrada Pałubickiego. W latach 1955–1958 studiował także na Wydziale Mechanicznym Politechnice Gdańskiej. Od 1972 roku doktor (w zakresie teorii muzyki), od 1982 profesor sztuki muzycznej, od 1993 doktor habilitowany (w zakresie muzykologii). Od 1961 roku zatrudniony w PWSM w Sopocie: 1972–1975 dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego, 1975–1978 dziekan Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki, 1972–1978 kierownik Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki, 1982–1984 prorektor, 1978–1982 i 1987–1990 dyrektor Instytutu Teorii Muzyki. W okresie 1972–1990 kierował działalnością naukową uczelni (m.in. założył wydawnictwo, Instytut Teorii Muzyki, powołał cykle międzynarodowych sesji naukowych). W 1990–2005 przebywał w Islandii. Autor nowatorskiego Dictionary of Icelandic Composers (1997) oraz m.in. prac Interpretacja matematyczno-logiczna elementarnych pojęć harmonii funkcyjnej (1974), Formy muzyczne (1991), „Nowy system muzyki” ks. Jana Jarmusiewicza w perspektywie polskich prac z harmonii XIX wieku (1992). Zajmuje się warsztatem kompozytorskim twórców XX wieku (zwłaszcza polskich kompozytorów), problemem techniki dźwiękowej, teorią i analizą form muzycznych oraz dziejami polskiej myśli o muzyce. EF

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania