PIASKOWSKI TADEUSZ LEON, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''TADEUSZ LEON PIASKOWSKI''' (ur. 11 IV 1939 Wilno), historyk sztuki, dyrektor [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego w Gdańsku]]. Od 1945 mieszkał w Węgorzewie na Mazurach, w 1958 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Białymstoku. W latach 1959–1964 studiował zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po studiach w okresie 1965–1966 asystent w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, 1967–1970 specjalista w biurze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie.<br/><br/> | '''TADEUSZ LEON PIASKOWSKI''' (ur. 11 IV 1939 Wilno), historyk sztuki, dyrektor [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego w Gdańsku]]. Od 1945 mieszkał w Węgorzewie na Mazurach, w 1958 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Białymstoku. W latach 1959–1964 studiował zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po studiach w okresie 1965–1966 asystent w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, 1967–1970 specjalista w biurze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie.<br/><br/> | ||
| − | W latach 1970–1974 starszy specjalista w biurze [[KONSERWATORZY ZABYTKÓW W GDAŃSKU | wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku]], w 1975–1977 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich gdańskiego oddziału [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków]], 1977–1988 dyrektor Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. Za czasów jego kadencji odremontowano sale muzeum fromborskiego, prezentowano wystawy (wystawa z roku 1986 ''Kopernik jako lekarz'' wyróżniona została nagrodą Sybilli przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, w 1987 ekspozycja w 300-lecie śmierci [[HEWELIUSZ JAN | Jana Heweliusza]]), oddziałem muzeum stało się obserwatorium astronomiczne – zorganizowane na wzór kopernikańskiego na pobliskiej Górze Żurawiej.<br/><br/> | + | W latach 1970–1974 starszy specjalista w biurze [[KONSERWATORZY ZABYTKÓW W GDAŃSKU | wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku]], w 1975–1977 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich gdańskiego oddziału [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków]], 1977–1988 dyrektor Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. Za czasów jego kadencji odremontowano sale muzeum fromborskiego, prezentowano wystawy (wystawa z roku 1986 ''Kopernik jako lekarz'' wyróżniona została nagrodą Sybilli przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, w 1987 ekspozycja w 300-lecie śmierci [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]]), oddziałem muzeum stało się obserwatorium astronomiczne – zorganizowane na wzór kopernikańskiego na pobliskiej Górze Żurawiej.<br/><br/> |
Od 1 VI 1988 do emerytury 31 VII 2004 dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku. Zadecydował o wymianie ze znaczącymi na świecie placówkami muzealnymi wystaw i eksponatów ze zbiorów gdańskiego Muzeum Narodowego. Największą wystawą gdańską końca XX wieku była zorganizowana pod jego ogólnym kierownictwem w gmachu przy ul. Toruńskiej z okazji tysiąclecia miasta ''Aurea Porta Rzeczypospolitej'', ukazująca rolę sztuki dawnego Gdańska w Europie.<br/><br/> | Od 1 VI 1988 do emerytury 31 VII 2004 dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku. Zadecydował o wymianie ze znaczącymi na świecie placówkami muzealnymi wystaw i eksponatów ze zbiorów gdańskiego Muzeum Narodowego. Największą wystawą gdańską końca XX wieku była zorganizowana pod jego ogólnym kierownictwem w gmachu przy ul. Toruńskiej z okazji tysiąclecia miasta ''Aurea Porta Rzeczypospolitej'', ukazująca rolę sztuki dawnego Gdańska w Europie.<br/><br/> | ||
| − | Autor artykułów w prasie fachowej, katalogu zabytków Fromborka (2003), współautor przewodników po Fromborku (1972) i Lidzbarku Warmińskim (1973). Działacz gdańskich oddziałów [[STOWARZYSZENIE HISTORYKÓW SZTUKI – ODDZIAŁ GDAŃSKI | Stowarzyszenia Historyków Sztuki]] i Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. W 2002 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. Żona Janina przez wiele lat kierowała pracownią konserwatorską w Muzeum Narodowym. Bezdzietny. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Autor artykułów w prasie fachowej, katalogu zabytków Fromborka (2003), współautor przewodników po Fromborku (1972) i Lidzbarku Warmińskim (1973). Działacz gdańskich oddziałów [[STOWARZYSZENIE HISTORYKÓW SZTUKI – ODDZIAŁ GDAŃSKI | Stowarzyszenia Historyków Sztuki]] i Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. W 2002 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. Żona Janina przez wiele lat kierowała pracownią konserwatorską w Muzeum Narodowym, m.in. w 1981 odsłoniła częściowo spod późniejszych tynków dekorację malarską na ścianach kaplicy św. Anny przy szpitalu św. Ducha we Fromborku i w jej bocznych oratoriach, a w latach 1982–1983 przeprowadziła konserwację ołtarza św. Anny w kościele w Dobrym Mieście. Bezdzietny. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 06:43, 3 lip 2023
TADEUSZ LEON PIASKOWSKI (ur. 11 IV 1939 Wilno), historyk sztuki, dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku. Od 1945 mieszkał w Węgorzewie na Mazurach, w 1958 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Białymstoku. W latach 1959–1964 studiował zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po studiach w okresie 1965–1966 asystent w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, 1967–1970 specjalista w biurze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie.
W latach 1970–1974 starszy specjalista w biurze wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku, w 1975–1977 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich gdańskiego oddziału Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków, 1977–1988 dyrektor Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. Za czasów jego kadencji odremontowano sale muzeum fromborskiego, prezentowano wystawy (wystawa z roku 1986 Kopernik jako lekarz wyróżniona została nagrodą Sybilli przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, w 1987 ekspozycja w 300-lecie śmierci Jana Heweliusza), oddziałem muzeum stało się obserwatorium astronomiczne – zorganizowane na wzór kopernikańskiego na pobliskiej Górze Żurawiej.
Od 1 VI 1988 do emerytury 31 VII 2004 dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku. Zadecydował o wymianie ze znaczącymi na świecie placówkami muzealnymi wystaw i eksponatów ze zbiorów gdańskiego Muzeum Narodowego. Największą wystawą gdańską końca XX wieku była zorganizowana pod jego ogólnym kierownictwem w gmachu przy ul. Toruńskiej z okazji tysiąclecia miasta Aurea Porta Rzeczypospolitej, ukazująca rolę sztuki dawnego Gdańska w Europie.
Autor artykułów w prasie fachowej, katalogu zabytków Fromborka (2003), współautor przewodników po Fromborku (1972) i Lidzbarku Warmińskim (1973). Działacz gdańskich oddziałów Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. W 2002 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Żona Janina przez wiele lat kierowała pracownią konserwatorską w Muzeum Narodowym, m.in. w 1981 odsłoniła częściowo spod późniejszych tynków dekorację malarską na ścianach kaplicy św. Anny przy szpitalu św. Ducha we Fromborku i w jej bocznych oratoriach, a w latach 1982–1983 przeprowadziła konserwację ołtarza św. Anny w kościele w Dobrym Mieście. Bezdzietny.
