PANTEN EMIL WILHELM FRANZ, dyrektor szkoły św. Jana
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Emil_Wilhelm_Franz_Panten.jpg|thumb|Emil Wilhelm Franz Panten]] | [[File:Emil_Wilhelm_Franz_Panten.jpg|thumb|Emil Wilhelm Franz Panten]] | ||
| − | '''EMIL WILHELM FRANZ PANTEN''' (2 II 1821 Kwidzyn – 21 V 1893 Sopot), pedagog. Syn urzędnika podatkowego Franza Jakoba Pantena (1791–1872). W Gdańsku zamieszkał z rodzicami przed 1831 rokiem. W 1839 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. | + | '''EMIL WILHELM FRANZ PANTEN''' (2 II 1821 Kwidzyn – 21 V 1893 Sopot), pedagog, dyrektor [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]]. Syn urzędnika podatkowego Franza Jakoba Pantena (1791–1872). W Gdańsku zamieszkał z rodzicami przed 1831 rokiem. W 1839 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] studiował germanistykę i historię na uniwersytecie w Berlinie. W 1843 roku uzyskał doktorat z filozofii.<br/><br/> |
| + | Po doktoracie rozpoczął w Gdańsku pracę jako nauczyciel w szkole św. Jana. W 1866, po przejściu na emeryturę dotychczasowego dyrektora szkoły, doktora [[LÖSCHIN MATTHIAS GOTTHILF | Matthiasa Löschina]], został jej komisarycznym kierownikiem, a od 13 III 1869 do śmierci – jej dyrektorem. 12 IV 1872 roku przeniósł siedzibę szkoły z Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) do przebudowanego budynku poklasztornego przy Fleischergasse 25 (ul. Rzeźnicka), gdzie mieściła się do 1945. Autor prac z zakresu średniowiecznej historii gospodarczej Gdańska, publikowanych w roczniku szkoły św. Jana i w wydawnictwie [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]], [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreuβischen Geschichtsvereins”]]. <br/><br/> | ||
W latach 1864–1872 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), następnie przy Langer Markt 10 (Długi Targ). <br/><br/> | W latach 1864–1872 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), następnie przy Langer Markt 10 (Długi Targ). <br/><br/> | ||
| − | Pierwszy związek małżeński zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele | + | Pierwszy związek małżeński zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] 15 VII 1850 roku z Anną Marią z domu Eggert (X 1829 – 16 VII 1853). Po raz drugi ożenił się 8 XI 1859 (ślub w tym samym kościele) z Pauliną (ur. 1829 Gdańsk), córką Maximiliana Reichela. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:14, 14 mar 2021
EMIL WILHELM FRANZ PANTEN (2 II 1821 Kwidzyn – 21 V 1893 Sopot), pedagog, dyrektor szkoły św. Jana. Syn urzędnika podatkowego Franza Jakoba Pantena (1791–1872). W Gdańsku zamieszkał z rodzicami przed 1831 rokiem. W 1839 ukończył Gimnazjum Miejskie. Dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju studiował germanistykę i historię na uniwersytecie w Berlinie. W 1843 roku uzyskał doktorat z filozofii.
Po doktoracie rozpoczął w Gdańsku pracę jako nauczyciel w szkole św. Jana. W 1866, po przejściu na emeryturę dotychczasowego dyrektora szkoły, doktora Matthiasa Löschina, został jej komisarycznym kierownikiem, a od 13 III 1869 do śmierci – jej dyrektorem. 12 IV 1872 roku przeniósł siedzibę szkoły z Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) do przebudowanego budynku poklasztornego przy Fleischergasse 25 (ul. Rzeźnicka), gdzie mieściła się do 1945. Autor prac z zakresu średniowiecznej historii gospodarczej Gdańska, publikowanych w roczniku szkoły św. Jana i w wydawnictwie Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego, „Zeitschrift des Westpreuβischen Geschichtsvereins”.
W latach 1864–1872 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), następnie przy Langer Markt 10 (Długi Targ).
Pierwszy związek małżeński zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny 15 VII 1850 roku z Anną Marią z domu Eggert (X 1829 – 16 VII 1853). Po raz drugi ożenił się 8 XI 1859 (ślub w tym samym kościele) z Pauliną (ur. 1829 Gdańsk), córką Maximiliana Reichela.
