PAŁUBICKI KONRAD JÓZEF, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę PAŁUBICKI KONRAD JÓZEF na PAŁUBICKI KONRAD JÓZEF, profesor Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Pałubicki Konrad Józef.JPG|thumb|Konrad Pałubicki]] | [[File:Pałubicki Konrad Józef.JPG|thumb|Konrad Pałubicki]] | ||
| − | '''KONRAD JÓZEF PAŁUBICKI''' (16 III 1910 Dziębówek koło Ujścia, województwo pilskie – 22 X 1992 Gdańsk), muzykolog, kompozytor, teoretyk muzyki. Ukończył w 1937 | + | '''KONRAD JÓZEF PAŁUBICKI''' (16 III 1910 Dziębówek koło Ujścia, województwo pilskie – 22 X 1992 Gdańsk), muzykolog, kompozytor, teoretyk muzyki. Ukończył w 1937 muzykologię na uniwersytecie w Poznaniu oraz w 1950 kompozycję w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W latach 1947–1958 pracował w szkolnictwie muzycznym w Bydgoszczy. W okresie 1949–1980 wykładał teorię muzyki i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Sopocie i Gdańsku ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]); od 1957 docent, od 1967 profesor tytularny. <br/><br/> |
| + | Organizator życia naukowego uczelni, 1952–1954 i 1956–1971 dziekan Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki, 1961–1972 kierownik Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki, 1971–1972 prorektor. Autor skryptów uczelnianych o współczesnych technikach kompozytorskich, w latach 1962–1972 redaktor gdańskich „Zeszytów Naukowych” PWSM. Działalność kompozytorską zintensyfikował po 1972; jego kompozycje, wielokrotnie wykonywane w Polsce i za granicą, nagradzano na konkursach kompozytorskich. Członek Związku Kompozytorów Polskich, w okresie 1963–1973 prezes jego gdańskiego oddziału. W 1987 laureat Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] za twórczość w dziedzinie muzyki, zwłaszcza za koncert fortepianowy ''Gdańsk''. {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 07:45, 17 wrz 2022
KONRAD JÓZEF PAŁUBICKI (16 III 1910 Dziębówek koło Ujścia, województwo pilskie – 22 X 1992 Gdańsk), muzykolog, kompozytor, teoretyk muzyki. Ukończył w 1937 muzykologię na uniwersytecie w Poznaniu oraz w 1950 kompozycję w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W latach 1947–1958 pracował w szkolnictwie muzycznym w Bydgoszczy. W okresie 1949–1980 wykładał teorię muzyki i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Sopocie i Gdańsku ( Akademia Muzyczna); od 1957 docent, od 1967 profesor tytularny.
Organizator życia naukowego uczelni, 1952–1954 i 1956–1971 dziekan Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki, 1961–1972 kierownik Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki, 1971–1972 prorektor. Autor skryptów uczelnianych o współczesnych technikach kompozytorskich, w latach 1962–1972 redaktor gdańskich „Zeszytów Naukowych” PWSM. Działalność kompozytorską zintensyfikował po 1972; jego kompozycje, wielokrotnie wykonywane w Polsce i za granicą, nagradzano na konkursach kompozytorskich. Członek Związku Kompozytorów Polskich, w okresie 1963–1973 prezes jego gdańskiego oddziału. W 1987 laureat Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za twórczość w dziedzinie muzyki, zwłaszcza za koncert fortepianowy Gdańsk.
