KUHNERT STANISŁAW, kupiec, poseł do Volkstagu
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''STANISŁAW KUHNERT''' (13 IV 1884 Poznań – 26 IV 1933 Piotrowice Śląskie), kupiec, działacz polonijny. Edukację odebrał w Poznaniu. Po studiach przeniósł się na Śląsk, od 1911 współpracował z pismem „Katolik”. Na Śląsku z ramienia Komitetu Wyborczego brał udział w pracach przedwyborczych w okręgu olesko-kluczborskim, gdzie wydawał tygodnik „Prawda" i założył Bank Ludowy. W ostatnim okresie I wojny światowej redaktor naczelny ukazującego się w Lesznie pisma „Kraj” (optującego wcześniej za odrodzeniem Polski przy boku Niemiec). <br/><br/> | '''STANISŁAW KUHNERT''' (13 IV 1884 Poznań – 26 IV 1933 Piotrowice Śląskie), kupiec, działacz polonijny. Edukację odebrał w Poznaniu. Po studiach przeniósł się na Śląsk, od 1911 współpracował z pismem „Katolik”. Na Śląsku z ramienia Komitetu Wyborczego brał udział w pracach przedwyborczych w okręgu olesko-kluczborskim, gdzie wydawał tygodnik „Prawda" i założył Bank Ludowy. W ostatnim okresie I wojny światowej redaktor naczelny ukazującego się w Lesznie pisma „Kraj” (optującego wcześniej za odrodzeniem Polski przy boku Niemiec). <br/><br/> | ||
| − | Od lata 1918 (przed zakończeniem I wojny światowej) osiadł w Sopocie. Od listopada 1919 przewodniczący Rady Ludowej w Sopocie, od grudnia 1919 radny Sopotu, prezes sopockiego oddziału [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]] i [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]]. Poseł do Zgromadzenia Konstytucyjnego i [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I kadencji (1920–1923). Zabiegał o polskie szkoły w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]], zgłosił (odrzucony) projekt utworzenia 21 takich szkół. Wchodził w skład pierwszego zarządu powołanej w 1921 [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]]. Prowadził Dom Handlowo-Spedycyjny „Bałtyk”. Był prezesem Zjednoczenia Polskich Kupców i Przemysłowców. W 1923 opuścił Sopot i osiadł na Śląsku, gdzie był do śmierci syndykiem Związku Gmin Województwa Śląskiego i redaktorem wydawanego w Katowicach przez Związek pisma „Orędownik Śląski".<br/><br/> | + | Od lata 1918 (przed zakończeniem I wojny światowej) osiadł w Sopocie. Od listopada 1919 przewodniczący Rady Ludowej w Sopocie, od grudnia 1919 radny Sopotu, prezes sopockiego oddziału [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]] i [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]]. Poseł do Zgromadzenia Konstytucyjnego i [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I kadencji (1920–1923). Zabiegał o polskie szkoły w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]], zgłosił (odrzucony) projekt utworzenia 21 takich szkół. Wchodził w skład pierwszego zarządu powołanej w 1921 [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]], w 1922 brał udział w zebraniu założycielskim [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]]. Prowadził Dom Handlowo-Spedycyjny „Bałtyk”. Był prezesem Zjednoczenia Polskich Kupców i Przemysłowców. W 1923 opuścił Sopot i osiadł na Śląsku, gdzie był do śmierci syndykiem Związku Gmin Województwa Śląskiego i redaktorem wydawanego w Katowicach przez Związek pisma „Orędownik Śląski".<br/><br/> |
Żonaty był od 1911 z Małgorzatą, córką działacza niepodległościowego na Śląsku Pawła Dombka. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty był od 1911 z Małgorzatą, córką działacza niepodległościowego na Śląsku Pawła Dombka. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:17, 30 sty 2022
STANISŁAW KUHNERT (13 IV 1884 Poznań – 26 IV 1933 Piotrowice Śląskie), kupiec, działacz polonijny. Edukację odebrał w Poznaniu. Po studiach przeniósł się na Śląsk, od 1911 współpracował z pismem „Katolik”. Na Śląsku z ramienia Komitetu Wyborczego brał udział w pracach przedwyborczych w okręgu olesko-kluczborskim, gdzie wydawał tygodnik „Prawda" i założył Bank Ludowy. W ostatnim okresie I wojny światowej redaktor naczelny ukazującego się w Lesznie pisma „Kraj” (optującego wcześniej za odrodzeniem Polski przy boku Niemiec).
Od lata 1918 (przed zakończeniem I wojny światowej) osiadł w Sopocie. Od listopada 1919 przewodniczący Rady Ludowej w Sopocie, od grudnia 1919 radny Sopotu, prezes sopockiego oddziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. Poseł do Zgromadzenia Konstytucyjnego i Volkstagu I kadencji (1920–1923). Zabiegał o polskie szkoły w II Wolnym Mieście Gdańsku, zgłosił (odrzucony) projekt utworzenia 21 takich szkół. Wchodził w skład pierwszego zarządu powołanej w 1921 Gdańskiej Macierzy Szkolnej, w 1922 brał udział w zebraniu założycielskim Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki. Prowadził Dom Handlowo-Spedycyjny „Bałtyk”. Był prezesem Zjednoczenia Polskich Kupców i Przemysłowców. W 1923 opuścił Sopot i osiadł na Śląsku, gdzie był do śmierci syndykiem Związku Gmin Województwa Śląskiego i redaktorem wydawanego w Katowicach przez Związek pisma „Orędownik Śląski".
Żonaty był od 1911 z Małgorzatą, córką działacza niepodległościowego na Śląsku Pawła Dombka.
