KALAHNE ALFRED, profesor Technische Hochschule Danzig
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ALFRED KALAHNE''' (Kalähne) (17 XII 1874 Berlin – 1 II 1946 Szlezwik), naukowiec, fizyk. Syn Hermanna, pochodzącego z Jeny radcy kancelarii Ministerstwa Finansów. Brat Waldemara Johannesa Gustava Hermanna (ur. we wrześniu 1875 w Berlinie). Nauki przyrodnicze studiował na uniwersytecie w Heidelbergu i Berlinie. Doktorat z filozofii uzyskał 12 III 1898 w Berlinie, habilitował się w 1902 na uniwersytecie w Heidelbergu. Od 1 X 1906 docent [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), zamieszkał w [[OLIWA |Oliwie]] przy Jahnstrasse 8 (ul. Liczmańskiego). Od 1921 profesor nadzwyczajny, od 1 X 1923 profesor zwyczajny nauk przyrodniczych. Specjalista akustyki i fotografii, autor | + | '''ALFRED KALAHNE''' (Kalähne) (17 XII 1874 Berlin – 1 II 1946 Szlezwik), naukowiec, fizyk. Syn Hermanna, pochodzącego z Jeny radcy kancelarii Ministerstwa Finansów. Brat Waldemara Johannesa Gustava Hermanna (ur. we wrześniu 1875 w Berlinie). Nauki przyrodnicze studiował na uniwersytecie w Heidelbergu i Berlinie. Doktorat z filozofii uzyskał 12 III 1898 w Berlinie, habilitował się w 1902 na uniwersytecie w Heidelbergu. Od 1 X 1906 docent [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), zamieszkał w [[OLIWA |Oliwie]] przy Jahnstrasse 8 (ul. Liczmańskiego), w latach 1925–1926 radny gminy Oliwa. Od 1921 profesor nadzwyczajny, od 1 X 1923 profesor zwyczajny nauk przyrodniczych. Specjalista akustyki i fotografii, autor m,in. podręcznika ''Podstawy akustyki matematycznej i fizycznej'' (t. 1–2, 1910–1913); na poddaszu gmachu głównego THD zorganizował laboratorium fotograficzne. Po 1935 szykanowany przez władze [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (w 1935 zatrzymany przez policję polityczną), od 1937 na wymuszonej emeryturze, od marca 1945 w Szlezwiku. <br/><br/> |
[[File:Anni_Kalahne.png|thumb|Anni Kalahne, 1927]] | [[File:Anni_Kalahne.png|thumb|Anni Kalahne, 1927]] | ||
Od 1 VI 1906 w Berlinie–Steglitz żonaty z Anni (Anne) Julią Karoliną Schäfer (10 VI 1878 Jena – 24 V 1957 Brema), córką Johanna Heinricha Dietricha Schäfera (16 V 1845 Brema – 12 I 1929 Berlin), profesora historii z Jeny, i Wilhelmine Sophie Juliane z domu Theobald (17 VII 1847 Fischerhude – 1924), działaczką ruchu na rzecz praw kobiet, członkinią [[ZGROMADZENIE KONSTYTUCYJNE II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska]] w 1920, posłanką do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I–IV kadencji (6 XII 1920 – 27 X 1933) z ramienia Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej (DNVP), której też była członkiem, aresztowaną po dojściu do władzy NSDAP w 1933, od marca 1945 wraz z mężem w Szlezwiku, od 1946 zaangażowaną w działalność kobiet w [[BUND DER DANZIGER | Bund der Danziger]], w 1953 odznaczoną Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec na Wstędze, pochowaną wraz z mężem cmentarzu Schleswig–Hadeby Friedhof.<br/><br/> | Od 1 VI 1906 w Berlinie–Steglitz żonaty z Anni (Anne) Julią Karoliną Schäfer (10 VI 1878 Jena – 24 V 1957 Brema), córką Johanna Heinricha Dietricha Schäfera (16 V 1845 Brema – 12 I 1929 Berlin), profesora historii z Jeny, i Wilhelmine Sophie Juliane z domu Theobald (17 VII 1847 Fischerhude – 1924), działaczką ruchu na rzecz praw kobiet, członkinią [[ZGROMADZENIE KONSTYTUCYJNE II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska]] w 1920, posłanką do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] I–IV kadencji (6 XII 1920 – 27 X 1933) z ramienia Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej (DNVP), której też była członkiem, aresztowaną po dojściu do władzy NSDAP w 1933, od marca 1945 wraz z mężem w Szlezwiku, od 1946 zaangażowaną w działalność kobiet w [[BUND DER DANZIGER | Bund der Danziger]], w 1953 odznaczoną Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec na Wstędze, pochowaną wraz z mężem cmentarzu Schleswig–Hadeby Friedhof.<br/><br/> | ||
Ojciec Dietricha (5 IX 1907 Gdańsk – 16 VIII 1983 Brema), w 1925 absolwenta gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], w 1933 referendarza sądowego, oraz córek Annemarie Louise Charlotte zamężnej Klein (18 I 1910 Gdańsk–Oliwa – 9 XI 1981 Berlin–Dahlem) i Wiltraud (16 IX 1911 Gdańsk–Oliwa – 30 VIII 1928 Gdańsk–Oliwa). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Ojciec Dietricha (5 IX 1907 Gdańsk – 16 VIII 1983 Brema), w 1925 absolwenta gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], w 1933 referendarza sądowego, oraz córek Annemarie Louise Charlotte zamężnej Klein (18 I 1910 Gdańsk–Oliwa – 9 XI 1981 Berlin–Dahlem) i Wiltraud (16 IX 1911 Gdańsk–Oliwa – 30 VIII 1928 Gdańsk–Oliwa). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:22, 15 gru 2023
ALFRED KALAHNE (Kalähne) (17 XII 1874 Berlin – 1 II 1946 Szlezwik), naukowiec, fizyk. Syn Hermanna, pochodzącego z Jeny radcy kancelarii Ministerstwa Finansów. Brat Waldemara Johannesa Gustava Hermanna (ur. we wrześniu 1875 w Berlinie). Nauki przyrodnicze studiował na uniwersytecie w Heidelbergu i Berlinie. Doktorat z filozofii uzyskał 12 III 1898 w Berlinie, habilitował się w 1902 na uniwersytecie w Heidelbergu. Od 1 X 1906 docent Technische Hochschule Danzig (THD), zamieszkał w Oliwie przy Jahnstrasse 8 (ul. Liczmańskiego), w latach 1925–1926 radny gminy Oliwa. Od 1921 profesor nadzwyczajny, od 1 X 1923 profesor zwyczajny nauk przyrodniczych. Specjalista akustyki i fotografii, autor m,in. podręcznika Podstawy akustyki matematycznej i fizycznej (t. 1–2, 1910–1913); na poddaszu gmachu głównego THD zorganizował laboratorium fotograficzne. Po 1935 szykanowany przez władze II Wolnego Miasta Gdańska (w 1935 zatrzymany przez policję polityczną), od 1937 na wymuszonej emeryturze, od marca 1945 w Szlezwiku.
Od 1 VI 1906 w Berlinie–Steglitz żonaty z Anni (Anne) Julią Karoliną Schäfer (10 VI 1878 Jena – 24 V 1957 Brema), córką Johanna Heinricha Dietricha Schäfera (16 V 1845 Brema – 12 I 1929 Berlin), profesora historii z Jeny, i Wilhelmine Sophie Juliane z domu Theobald (17 VII 1847 Fischerhude – 1924), działaczką ruchu na rzecz praw kobiet, członkinią Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska w 1920, posłanką do Volkstagu I–IV kadencji (6 XII 1920 – 27 X 1933) z ramienia Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej (DNVP), której też była członkiem, aresztowaną po dojściu do władzy NSDAP w 1933, od marca 1945 wraz z mężem w Szlezwiku, od 1946 zaangażowaną w działalność kobiet w Bund der Danziger, w 1953 odznaczoną Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec na Wstędze, pochowaną wraz z mężem cmentarzu Schleswig–Hadeby Friedhof.
Ojciec Dietricha (5 IX 1907 Gdańsk – 16 VIII 1983 Brema), w 1925 absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, w 1933 referendarza sądowego, oraz córek Annemarie Louise Charlotte zamężnej Klein (18 I 1910 Gdańsk–Oliwa – 9 XI 1981 Berlin–Dahlem) i Wiltraud (16 IX 1911 Gdańsk–Oliwa – 30 VIII 1928 Gdańsk–Oliwa).
