JANTZEN DANIEL ELERT, burgrabia gdański
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę JANTZEN DANIEL ELERT na JANTZEN DANIEL ELERT, kupiec, burgrabia gdański) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DANIEL ELERT JANTZEN''' (Janssen, Jansson | + | '''DANIEL ELERT JANTZEN''' (Janssen, Jansson) (27 X 1698 Gdańsk – 23 VII 1756 Gdańsk), kupiec, [[BURGRABIOWIE | burgrabia]] gdański. Syn mistrza [[KWARTAŁY | Kwartału Rybackiego]] (od 1704) i [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]]) i od 1697 jego drugiej żony (miał ich pięć) Adelgundy Elisabeth (zm. 1704), córki [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] Ehlerta Friedricha. Brat między innymi Johanna Carla (1716–1787), ojca senatora [[JANTZEN CHRISTIAN ADOLPH FRIEDRICH | Christiana Adolpha Friedricha Jantzena]], Benjamina Elerta, [[JANTZEN SALOMON | Salomona Jantzena]], syndyka gdańskiego i Johanna Daniela (zm. 1767).<br/><br/> |
| − | W latach 1713–1715 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], 1718–1719 student w Wittenberdze i Lipsku, od 1730 sekretarz [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. Aktywny polityk, po kapitulacji miasta | + | W latach 1713–1715 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], 1718–1719 student w Wittenberdze i Lipsku, od 1730 sekretarz [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. Aktywny polityk, po kapitulacji miasta po [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężeniu w 1734]] był w delegacji gdańszczan proszącej w Sankt Petersburgu o wybaczenie carycę Annę i z powodzeniem pertraktującej w sprawie zmniejszenia narzuconej kontrybucji (za co otrzymał od władz Gdańska wysoką nagrodę pieniężną).<br/><br/> |
| − | Od | + | Od 1746 ławnik, od 1750 [[RADA MIEJSKA | rajca]], w 1753 [[SĘDZIA | sędzia]]. W 1752 wraz z [[REYGER FRIEDRICH| Friedrichem Reygerem]] został wydelegowany do Wschowy, gdzie publicznie w imieniu miasta przeprosił króla Augusta III za dotychczasową postawę gdańszczan (za popieranie jego konkurenta, króla Stanisława Leszczyńskiego). W 1755 mianowany przez króla Augusta III burgrabią. W swoim czasie jedna z ważniejszych postaci w życiu miasta.<br/><br/> |
| − | 20 XI 1736 | + | 20 XI 1736 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Dorotą Renatą (16 VI 1713 Gdańsk – 19 I 1771, pochowana 22 tego miesiąca przy mężu), córką kupca Benedicta Schmidta. Ojciec [[JANTZEN CARL BENEDIKT | Carla Benedikta]]. Pochowany 12 VIII 1756 w kościele NMP. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 15:14, 23 wrz 2022
DANIEL ELERT JANTZEN (Janssen, Jansson) (27 X 1698 Gdańsk – 23 VII 1756 Gdańsk), kupiec, burgrabia gdański. Syn mistrza Kwartału Rybackiego (od 1704) i ławnika (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk, pochowany w kościele św. Jakuba) i od 1697 jego drugiej żony (miał ich pięć) Adelgundy Elisabeth (zm. 1704), córki ławnika Ehlerta Friedricha. Brat między innymi Johanna Carla (1716–1787), ojca senatora Christiana Adolpha Friedricha Jantzena, Benjamina Elerta, Salomona Jantzena, syndyka gdańskiego i Johanna Daniela (zm. 1767).
W latach 1713–1715 uczeń Gimnazjum Akademickiego, 1718–1719 student w Wittenberdze i Lipsku, od 1730 sekretarz Rady Miejskiej. Aktywny polityk, po kapitulacji miasta po oblężeniu w 1734 był w delegacji gdańszczan proszącej w Sankt Petersburgu o wybaczenie carycę Annę i z powodzeniem pertraktującej w sprawie zmniejszenia narzuconej kontrybucji (za co otrzymał od władz Gdańska wysoką nagrodę pieniężną).
Od 1746 ławnik, od 1750 rajca, w 1753 sędzia. W 1752 wraz z Friedrichem Reygerem został wydelegowany do Wschowy, gdzie publicznie w imieniu miasta przeprosił króla Augusta III za dotychczasową postawę gdańszczan (za popieranie jego konkurenta, króla Stanisława Leszczyńskiego). W 1755 mianowany przez króla Augusta III burgrabią. W swoim czasie jedna z ważniejszych postaci w życiu miasta.
20 XI 1736 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Dorotą Renatą (16 VI 1713 Gdańsk – 19 I 1771, pochowana 22 tego miesiąca przy mężu), córką kupca Benedicta Schmidta. Ojciec Carla Benedikta. Pochowany 12 VIII 1756 w kościele NMP.
