JANCZUKOWICZ JERZY, płetwonurek, instruktor nurkowania, kolekcjoner
(uzupełnienie L.M.(28.07.2020)) |
|||
Linia 7: | Linia 7: | ||
W trakcie studiów był współzałożycielem Klubu Płetwonurków „Rekin”, powstałego 15 XI 1957 roku na PG z inicjatywy grupy członków Zrzeszenia Studentów Polskich pod opieką merytoryczną prof. [[SZYMBORSKI STANISŁAW | Stanisława Szymborskiego]]. Siedziba klubu do 1958 mieściła się w Bratniaku PG przy ul. Gabriela Narutowicza 11/12 we Wrzeszczu. Od 1958 roku pełni funkcję prezesa klubu, którego siedzibę i magazyny przeniósł do otrzymanej przez ojca w 1945 roku (wówczas zrujnowanej) willi Rekin przy ul. Hołdu Pruskiego 6 w Oliwie. <br/><br/> | W trakcie studiów był współzałożycielem Klubu Płetwonurków „Rekin”, powstałego 15 XI 1957 roku na PG z inicjatywy grupy członków Zrzeszenia Studentów Polskich pod opieką merytoryczną prof. [[SZYMBORSKI STANISŁAW | Stanisława Szymborskiego]]. Siedziba klubu do 1958 mieściła się w Bratniaku PG przy ul. Gabriela Narutowicza 11/12 we Wrzeszczu. Od 1958 roku pełni funkcję prezesa klubu, którego siedzibę i magazyny przeniósł do otrzymanej przez ojca w 1945 roku (wówczas zrujnowanej) willi Rekin przy ul. Hołdu Pruskiego 6 w Oliwie. <br/><br/> | ||
Od lat 60. wraz z innymi członkami klubu prowadził działalność zarobkową w ramach Zrzeszenia Studentów Polskich, polegającą głównie na oczyszczaniu podwodnych części kadłubów statków, polerowaniu śrub, kontroli sterów jednostek stojących w porcie i na redzie. Z czasem działalność ta została rozszerzona o poszukiwania zatopionych wraków, początkowo głównie lotniczych, traktowanych jako źródło cennych surowców wtórnych (aluminium). Działalność eksploratorską na wodach śródlądowych i morskich prowadził na podstawie dokumentacji dotyczącej zatopionych obiektów, którą w dużej mierze zebrał samodzielnie dzięki ankietom rozsyłanym do Państwowych Gospodarstw Rybackich. <br/><br/> | Od lat 60. wraz z innymi członkami klubu prowadził działalność zarobkową w ramach Zrzeszenia Studentów Polskich, polegającą głównie na oczyszczaniu podwodnych części kadłubów statków, polerowaniu śrub, kontroli sterów jednostek stojących w porcie i na redzie. Z czasem działalność ta została rozszerzona o poszukiwania zatopionych wraków, początkowo głównie lotniczych, traktowanych jako źródło cennych surowców wtórnych (aluminium). Działalność eksploratorską na wodach śródlądowych i morskich prowadził na podstawie dokumentacji dotyczącej zatopionych obiektów, którą w dużej mierze zebrał samodzielnie dzięki ankietom rozsyłanym do Państwowych Gospodarstw Rybackich. <br/><br/> | ||
− | Kolekcjoner pojazdów zabytkowych. W latach 2001–2013 eksponował przed willą Rekin zakupiony od Agencji Mienia Wojskowego za cenę złomu czołg T-34/85 oraz kilka wojskowych ciężarówek. Po obłożeniu podatkiem przez Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku za zajmowanie pasa drogowego zdecydował o przewiezieniu czołgu i samochodów do skansenu w Żukowie. W jego kolekcji znajdują się także zakupione od prywatnych właścicieli samochody: mercedesy 170VB, 170VA, 230 i 290 Pullmann, DKW Furgon, Stoewer Greif Junior, Willys MB, Ford GP, ZiŁ-157, GAZ-63A i GAZ-67 Czapajew. {{author: KA}} | + | Kolekcjoner pojazdów zabytkowych. W latach 2001–2013 eksponował przed willą Rekin zakupiony od Agencji Mienia Wojskowego za cenę złomu czołg T-34/85 oraz kilka wojskowych ciężarówek. Po obłożeniu podatkiem przez Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku za zajmowanie pasa drogowego zdecydował o przewiezieniu czołgu i samochodów do skansenu w Żukowie. W jego kolekcji znajdują się także zakupione od prywatnych właścicieli samochody: mercedesy 170VB, 170VA, 230 i 290 Pullmann, DKW Furgon, Stoewer Greif Junior, Willys MB, Ford GP, ZiŁ-157, GAZ-63A i GAZ-67 Czapajew. {{author: KA}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Linia 125: | Linia 125: | ||
| class="authorEgTab" | {{author: KA}} | | class="authorEgTab" | {{author: KA}} | ||
|} | |} | ||
− | [[Category: | + | [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:02, 11 kwi 2021
JERZY JANCZUKOWICZ (8 X 1938 Wilno – 27 VII 2020 Gdańsk), płetwonurek, instruktor nurkowania, kolekcjoner. Syn Wandy, absolwentki studium nauczycielskiego, nauczycielki w Wilnie, i Pawła, absolwenta Wydziału Architektury i Budownictwa na Politechnice Warszawskiej, w Wilnie pracującego w budownictwie, po kampanii wrześniowej jeńca oflagu, członka organizacji podziemnych, doktora inżyniera na Politechnice Gdańskiej (PG), radnego Gdańska.
Od 15 IX 1945 roku przebywał z rodziną w Gdańsku. Maturę zdał w V Liceum Ogólnokształcącym, w 1963 roku ukończył Wydział Budownictwa Lądowego PG. Nie ukończył drugiego kierunku studiów: na Wydziale Siłowni Okrętowych PG z powodu otrzymania na czwartym roku powołania do odbycia dwuletniej służby wojskowej.
Pracował między innymi w Wydziale Inwestycji Stoczni Gdańskiej (14 XI 1966 – 25 IX 1969), pracowni projektowej PG, Przedsiębiorstwie Robót Hydrotechnicznych Hydrobudowa (16 III 1970 – 15 II 1973); był kierownikiem gdańskiego oddziału Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Budownictwa Hydrotechnicznego (COBRBH) Energopol. Od 1 XII 1994 roku prowadzi Centrum Badań Podwodnych „Rekin”, zajmujące się głównie naprawą statków i łodzi, w tym naprawą i budową nowych sekcji, modernizacją i budową kutrów rybackich, regeneracją konstrukcji stalowych, naprawą nadbudówek.
W trakcie studiów był współzałożycielem Klubu Płetwonurków „Rekin”, powstałego 15 XI 1957 roku na PG z inicjatywy grupy członków Zrzeszenia Studentów Polskich pod opieką merytoryczną prof. Stanisława Szymborskiego. Siedziba klubu do 1958 mieściła się w Bratniaku PG przy ul. Gabriela Narutowicza 11/12 we Wrzeszczu. Od 1958 roku pełni funkcję prezesa klubu, którego siedzibę i magazyny przeniósł do otrzymanej przez ojca w 1945 roku (wówczas zrujnowanej) willi Rekin przy ul. Hołdu Pruskiego 6 w Oliwie.
Od lat 60. wraz z innymi członkami klubu prowadził działalność zarobkową w ramach Zrzeszenia Studentów Polskich, polegającą głównie na oczyszczaniu podwodnych części kadłubów statków, polerowaniu śrub, kontroli sterów jednostek stojących w porcie i na redzie. Z czasem działalność ta została rozszerzona o poszukiwania zatopionych wraków, początkowo głównie lotniczych, traktowanych jako źródło cennych surowców wtórnych (aluminium). Działalność eksploratorską na wodach śródlądowych i morskich prowadził na podstawie dokumentacji dotyczącej zatopionych obiektów, którą w dużej mierze zebrał samodzielnie dzięki ankietom rozsyłanym do Państwowych Gospodarstw Rybackich.
Kolekcjoner pojazdów zabytkowych. W latach 2001–2013 eksponował przed willą Rekin zakupiony od Agencji Mienia Wojskowego za cenę złomu czołg T-34/85 oraz kilka wojskowych ciężarówek. Po obłożeniu podatkiem przez Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku za zajmowanie pasa drogowego zdecydował o przewiezieniu czołgu i samochodów do skansenu w Żukowie. W jego kolekcji znajdują się także zakupione od prywatnych właścicieli samochody: mercedesy 170VB, 170VA, 230 i 290 Pullmann, DKW Furgon, Stoewer Greif Junior, Willys MB, Ford GP, ZiŁ-157, GAZ-63A i GAZ-67 Czapajew.
Rok | Miejsce* | Obiekt | Uwagi |
---|---|---|---|
1961 | województwo warmińsko-mazurskie | Junkers Ju-188 D2 – niemiecki dwusilnikowy samolot rozpoznawczy i bombowy | wydobyty w całości wrak przetopiono na surowce wtórne |
1962 | województwo warmińsko-mazurskie | Bell P-39 Airacobra – amerykański samolot myśliwski w służbie lotnictwa ZSSR | wydobyto fragmenty wraku |
1990 | województwo świętokrzyskie | Panzerkampfwagen V Panther – niemiecki czołg średni | wydobyty w całości przy współpracy z Muzeum Wojska Polskiego; eksponat prywatnej kolekcji w USA |
1992 | województwo pomorskie | Focke-Wulf Fw 190 – niemiecki samolot myśliwski | wydobyto fragmenty wraku |
1993 | województwo pomorskie | dłubanka | wydobyta w całości; eksponat Muzeum Archeologicznego w Gdańsku |
1995 | województwo warmińsko-mazurskie | Panzerkampfwagen IV – niemiecki czołg średni | wydobyto fragmenty kadłuba; eksponat w prywatnej kolekcji w Polsce |
1995–1998 | województwo szczecińskie | Boeing B-17 Flying Fortress – amerykański czterosilnikowy samolot bombowy | wydobyto fragmenty wraku |
1999 | województwo zachodniopomorskie | Messerschmitt Me-109G – niemiecki samolot myśliwski | wydobyty w całości, odrestaurowany; eksponat Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie |
2010 | województwo warmińsko-mazurskie | Messerschmitt Me 410 Hornisse – niemiecki samolot myśliwsko-bombowy | wydobyto fragmenty wraku |
*Województwa według współczesnego podziału administracyjnego. |
Rok | Miejsce | Obiekt | Uwagi |
---|---|---|---|
1973–1995 | Morze Bałtyckie, akwen w okolicach Łeby | „Wilhelm Gustloff” – niemiecki statek transportowy, zatopiony w 1945 roku | w 1973 dwutygodniowa eksploracja 28 nurków z wykorzystaniem trzech statków oraz zaprojektowanego i zbudowanego w klubie dzwonu nurkowego Ania; największa wyprawa nurkowa na Bałtyku; |
w późniejszych latach ponad 20 zejść na wrak; | |||
współpraca z Heinzem Schönem (1926–2013), uratowanym marynarzem z „Gustloffa”, później autorem publikacji na temat zatopionych w 1945 roku na Bałtyku statków z uchodźcami, pochowanym w 2013 roku na wraku; | |||
w latach 70. wydobyto z „Gustloffa” między innymi trzy kotwice i śrubę napędową (na polecenie Urzędu Morskiego), które miały być wykorzystane w nowo budowanych polskich statkach, lecz ostatecznie zostały oddane na złom; w | |||
willi Rekin przechowywany jest mosiężny żyrandol, fragment relingu schodni między pokładami B i C oraz celownik optyczny | |||
1992 | Morze Bałtyckie, Ławica Słupska | odkrycie wraku niemieckiego tankowca „Bürgermeister Petersen”, zatopionego w 1945 roku | |
1992 | Bałtyk, akwen w okolicach Stilo | zejście na „West Star”, duński masowiec, który zatonął w 1971 roku. | |
1995 | Bałtyk, akwen w okolicach Łeby | „Svanhild” – szwedzki drobnicowiec, zatonął w 1944 roku | |
1997 | Bałtyk, akwen w okolicach Kołobrzegu | „Holland” – holenderski statek, zatopiony w 1941 roku | udział 29 płetwonurków z polskich klubów |
1998 | Bałtyk, akwen w okolicach Helu | U-272 (typ VII) – niemiecki okręt podwodny, zatopiony w 1942 roku | |
1998 | Bałtyk, akwen w okolicach Ustki | poszukiwania zatopionego U-Boota | |
1999 | Bałtyk, wybrzeże w okolicach Stegny | Sonderkraftfahrzeug 6 – niemiecki ciągnik półgąsienicowy | wydobyto podwozie |