JÜNCKE FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: F._W._Juncke.jpg |thumb| Friedrich Wilhelm Jüncke]] | [[File: F._W._Juncke.jpg |thumb| Friedrich Wilhelm Jüncke]] | ||
| − | '''FRIEDRICH WILHELM JÜNCKE''' (28 XII 1842 Gdańsk – 20 II 1897 Berlin), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN, kupiec, radny | Friedricha Antona Johanna Jünckego]]. Wspólnie z bratem [[JÜNCKE ALBERT THEODOR HEINRICH, kupiec | Albertem Theodorem Heinrichem Jünckem]] prowadził ojcowską firmę handlu winem z dzierżawioną od miasta „Rathskeller” („Piwnicą Rajców”) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. Od 10 X 1893 do śmierci był prowizorem [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościoła Bożego Ciała]] i [[SZPITAL BOŻEGO CIAŁA | szpitala Bożego Ciała]] w Gdańsku. Przez wiele lat prezes [[RESURSY | resursy]] Concordia w Gdańsku. W latach 1891–1897 członek Rady Miejskiej. W testamencie, obok wcześniejszych donacji, zapisał 50 000 marek na rzecz [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]] i 100 | + | '''FRIEDRICH WILHELM JÜNCKE''' (28 XII 1842 Gdańsk – 20 II 1897 Berlin), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN, kupiec, radny | Friedricha Antona Johanna Jünckego]]. Wspólnie z bratem [[JÜNCKE ALBERT THEODOR HEINRICH, kupiec | Albertem Theodorem Heinrichem Jünckem]] prowadził ojcowską firmę handlu winem z dzierżawioną od miasta „Rathskeller” („Piwnicą Rajców”) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. Od 10 X 1893 do śmierci był prowizorem [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościoła Bożego Ciała]] i [[SZPITAL BOŻEGO CIAŁA | szpitala Bożego Ciała]] w Gdańsku. Przez wiele lat prezes [[RESURSY | resursy]] Concordia w Gdańsku. W latach 1891–1897 członek Rady Miejskiej. W testamencie, obok wcześniejszych donacji, zapisał 50 000 marek na rzecz [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]] i 100 000 marek dla Towarzystwa Opieki nad Ubogimi. <br/><br/> |
| − | W 1875 mieszkał przy Langgasse 13 (ul. Długa), w 1892 przy Jopengasse 11 (ul. Piwna). Żonaty z Agnes z domu Claassen (1845 Gdańsk – 16 V 1928 Sopot), bezdzietny, miał adoptowaną córkę Elsę Pauline. Zmarł podczas kuracji | + | W 1875 mieszkał przy Langgasse 13 (ul. Długa), w 1892 przy Jopengasse 11 (ul. Piwna). Żonaty z Agnes z domu Claassen (1845 Gdańsk – 16 V 1928 Sopot), bezdzietny, miał adoptowaną córkę Elsę Pauline. Zmarł podczas kuracji. Pochowany w Sopocie, gdzie mieszkał przed śmiercią w wybudowanej w 1894 (wedle projektu Karla Hofackera i wzniesionej przez [[PROCHNOW JOHANN HEINRICH HERMANN, mistrz budowlany | Johanna Heinricha Prochnowa]]) willi przy Schefflerstrasse 1/3 (ul. Goyki), będącej częścią wznoszonej od 1877 rezydencji, składającej się m.in. z domu mieszkalnego z trzypiętrową wieżyczką, tzw. Domku Myśliwskiego (domku ogrodnika), dwuhektarowego parku, określanego Parkiem Grodowym, wraz z oczkiem wodnym, oranżerią i winiarnią oraz oficyny z wozownią z 1903, które zakończyły budowę. <br/><br/> |
| + | Po jego śmierci kierownictwo rodzinnej firmy przejął [[JÜNCKE LOUIS EDUARD, kupiec | Louis Eduard Jüncke]], udziały miała też siostra, Marie Rovenhagen. Wdowa do śmierci mieszkała w willi przy Schefflerstrasse, zatrudniając kilkoro służby do opieki nad domem i dużym ogrodem. Po jej zgonie wolą jej testamentu nowym właścicielem willi został doktor prawa Hans Acker, syn Elsy Pauliny i Carla Ackera, | ||
| + | który w latach 1922–1936 wynajmował willę za 500 guldenów miesięcznie na rezydencję konsula Danii w Gdańsku Haralda Kocha (1878–1936). Po śmierci Hansa Ackera (1940) wdowa po nim, Else Schlegel z domu Bertling, w 1942 przekazała willę na siedzibę urzędu Gauschutzamt der NSDAP (Regionalny Urząd Ochrony NSDAP). Po 1946 willa pełniła funkcję żłobka, w latach 50. XX wieku pomieszkiwali tam studenci, m.in. | ||
| + | [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych]], należący do [[SZKOŁA SOPOCKA | szkoły sopockiej]], których fragmenty malowideł zachowały się dotąd na ścianach i stropie. Od stycznia 2021 w willi (ul. Goyki 3) mieści się ArtInkubator (instytucja kultury Miasta Sopotu), w domu ogrodnika (ul. Goyki 1) filia Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Józefa Wybickiego w Sopocie dla dzieci – Miniteka, a otaczający ją park przeznaczono na plenerowe ekspozycje rzeźby i instalacji artystycznych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:09, 8 sty 2024
FRIEDRICH WILHELM JÜNCKE (28 XII 1842 Gdańsk – 20 II 1897 Berlin), kupiec, radny Gdańska. Syn Friedricha Antona Johanna Jünckego. Wspólnie z bratem Albertem Theodorem Heinrichem Jünckem prowadził ojcowską firmę handlu winem z dzierżawioną od miasta „Rathskeller” („Piwnicą Rajców”) pod Dworem Artusa. Od 10 X 1893 do śmierci był prowizorem kościoła Bożego Ciała i szpitala Bożego Ciała w Gdańsku. Przez wiele lat prezes resursy Concordia w Gdańsku. W latach 1891–1897 członek Rady Miejskiej. W testamencie, obok wcześniejszych donacji, zapisał 50 000 marek na rzecz Muzeum Miejskiego i 100 000 marek dla Towarzystwa Opieki nad Ubogimi.
W 1875 mieszkał przy Langgasse 13 (ul. Długa), w 1892 przy Jopengasse 11 (ul. Piwna). Żonaty z Agnes z domu Claassen (1845 Gdańsk – 16 V 1928 Sopot), bezdzietny, miał adoptowaną córkę Elsę Pauline. Zmarł podczas kuracji. Pochowany w Sopocie, gdzie mieszkał przed śmiercią w wybudowanej w 1894 (wedle projektu Karla Hofackera i wzniesionej przez Johanna Heinricha Prochnowa) willi przy Schefflerstrasse 1/3 (ul. Goyki), będącej częścią wznoszonej od 1877 rezydencji, składającej się m.in. z domu mieszkalnego z trzypiętrową wieżyczką, tzw. Domku Myśliwskiego (domku ogrodnika), dwuhektarowego parku, określanego Parkiem Grodowym, wraz z oczkiem wodnym, oranżerią i winiarnią oraz oficyny z wozownią z 1903, które zakończyły budowę.
Po jego śmierci kierownictwo rodzinnej firmy przejął Louis Eduard Jüncke, udziały miała też siostra, Marie Rovenhagen. Wdowa do śmierci mieszkała w willi przy Schefflerstrasse, zatrudniając kilkoro służby do opieki nad domem i dużym ogrodem. Po jej zgonie wolą jej testamentu nowym właścicielem willi został doktor prawa Hans Acker, syn Elsy Pauliny i Carla Ackera,
który w latach 1922–1936 wynajmował willę za 500 guldenów miesięcznie na rezydencję konsula Danii w Gdańsku Haralda Kocha (1878–1936). Po śmierci Hansa Ackera (1940) wdowa po nim, Else Schlegel z domu Bertling, w 1942 przekazała willę na siedzibę urzędu Gauschutzamt der NSDAP (Regionalny Urząd Ochrony NSDAP). Po 1946 willa pełniła funkcję żłobka, w latach 50. XX wieku pomieszkiwali tam studenci, m.in.
Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, należący do szkoły sopockiej, których fragmenty malowideł zachowały się dotąd na ścianach i stropie. Od stycznia 2021 w willi (ul. Goyki 3) mieści się ArtInkubator (instytucja kultury Miasta Sopotu), w domu ogrodnika (ul. Goyki 1) filia Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Józefa Wybickiego w Sopocie dla dzieci – Miniteka, a otaczający ją park przeznaczono na plenerowe ekspozycje rzeźby i instalacji artystycznych.
