DUDA-GWIAZDA JOANNA, inżynier, działaczka opozycji demokratycznej
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Joanna_Duda-Gwiazda.jpg |thumb| Joanna Duda-Gwiazda z mężem Andrzejem Gwiazda podczas uroczystości pogrzebowych [[WALENTYNOWICZ ANNA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowy obywatel Gdańska, patronka skweru | Anny Walentynowicz]], 21 IV 2010]] | [[File: Joanna_Duda-Gwiazda.jpg |thumb| Joanna Duda-Gwiazda z mężem Andrzejem Gwiazda podczas uroczystości pogrzebowych [[WALENTYNOWICZ ANNA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowy obywatel Gdańska, patronka skweru | Anny Walentynowicz]], 21 IV 2010]] | ||
[[File: Maryla_Płońska_mural.jpg |thumb| Mural „Kobiety Wolności” z 2019, [[PŁOŃSKA MARYLA, działaczka opozycji demokratycznej | Maryla Płońska]] (w środku), po prawej [[PIENKOWSKA ALINA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowa obywatelka Gdańska, patronka ulicy | Alina Pienkowska]] (góra) i [[RYBICKA-GRZYWACZEWSKA BOŻENA, działaczka opozycji demokratycznej | Bożena Rybicka-Grzywaczewska]] (dół), po lewej Joanna Wojciechowicz (góra), Joanna Duda-Gwiazda (środek) i [[WALENTYNOWICZ ANNA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowy obywatel Gdańska, patronka skweru | Anna Walentynowicz]] (na pierwszym planie)]] | [[File: Maryla_Płońska_mural.jpg |thumb| Mural „Kobiety Wolności” z 2019, [[PŁOŃSKA MARYLA, działaczka opozycji demokratycznej | Maryla Płońska]] (w środku), po prawej [[PIENKOWSKA ALINA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowa obywatelka Gdańska, patronka ulicy | Alina Pienkowska]] (góra) i [[RYBICKA-GRZYWACZEWSKA BOŻENA, działaczka opozycji demokratycznej | Bożena Rybicka-Grzywaczewska]] (dół), po lewej Joanna Wojciechowicz (góra), Joanna Duda-Gwiazda (środek) i [[WALENTYNOWICZ ANNA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowy obywatel Gdańska, patronka skweru | Anna Walentynowicz]] (na pierwszym planie)]] | ||
| − | '''JOANNA BEATA DUDA-GWIAZDA''' (ur. 11 X 1939 Krzemieniec, Wołyń, obecna Ukraina), inżynier, działaczka polityczna, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowa obywatelka miasta Gdańska]]. Córka Oktawiana, nauczyciela | + | '''JOANNA BEATA DUDA-GWIAZDA''' (ur. 11 X 1939 Krzemieniec, Wołyń, obecna Ukraina), inżynier, działaczka polityczna, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowa obywatelka miasta Gdańska]]. Córka Oktawiana, nauczyciela m.in. Liceum Krzemienieckiego, który w czasie II wojny światowej ocalił część rękopisu ''Balladyny'' Juliusza Słowackiego, przechowywanego w tej szkole, i Eugenii. |
Siostra Lidii i Oktawiana (1937 Krzemieniec – 17 XI 2022 Nowy Sącz), geodety, planisty, członka rad naukowych parków narodowych i krajobrazowych (Tatrzańskiego Parku Narodowego, Pienińskiego Parku Narodowego, Gorczańskiego Parku Narodowego i Popradzkiego Parku Krajobrazowego), od 1954 członka Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (przewodnik beskidzki, znakarz szlaków, współorganizator rajdów „O Złoty Kompas”), autora między innymi ''Cmentarze wojenne I wojny światowej w Galicji Zachodniej'' (1995) i ''Leśne kolejki wąskotorowe południowo-wschodniej Polski'' (1995).<br/><br/> | Siostra Lidii i Oktawiana (1937 Krzemieniec – 17 XI 2022 Nowy Sącz), geodety, planisty, członka rad naukowych parków narodowych i krajobrazowych (Tatrzańskiego Parku Narodowego, Pienińskiego Parku Narodowego, Gorczańskiego Parku Narodowego i Popradzkiego Parku Krajobrazowego), od 1954 członka Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (przewodnik beskidzki, znakarz szlaków, współorganizator rajdów „O Złoty Kompas”), autora między innymi ''Cmentarze wojenne I wojny światowej w Galicji Zachodniej'' (1995) i ''Leśne kolejki wąskotorowe południowo-wschodniej Polski'' (1995).<br/><br/> | ||
W 1940 rodzina uniknęła deportacji, przed kolejną – jesienią 1942 – uratowali ją znajomi kolejarze, którzy umożliwili wyjazd do Generalnego Gubernatorstwa. Końca II wojny światowej doczekała w Nowym Sączu, gdzie ojciec otrzymał posadę nauczyciela w tamtejszym liceum. Absolwentka tegoż liceum, w 1963 Wydziału Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] w specjalności maszyny i siłownie okrętowe. W latach 1963–1965 pracowała jako główny technolog w [[STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO | Stoczni Jachtowej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego]], w 1965–1971 w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych, w 1971–1999 w Centrum Techniki Okrętowej. Od 1967 członkini [[KLUB WYSOKOGÓRSKI TRÓJMIASTO (KWT) | Klub Wysokogórskiego „Trójmiasto”]] (w 2011 opublikowała książkę ''Polska wyprawa na Księżyc'', opisującą wyprawy w góry).<br/><br/> | W 1940 rodzina uniknęła deportacji, przed kolejną – jesienią 1942 – uratowali ją znajomi kolejarze, którzy umożliwili wyjazd do Generalnego Gubernatorstwa. Końca II wojny światowej doczekała w Nowym Sączu, gdzie ojciec otrzymał posadę nauczyciela w tamtejszym liceum. Absolwentka tegoż liceum, w 1963 Wydziału Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] w specjalności maszyny i siłownie okrętowe. W latach 1963–1965 pracowała jako główny technolog w [[STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO | Stoczni Jachtowej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego]], w 1965–1971 w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych, w 1971–1999 w Centrum Techniki Okrętowej. Od 1967 członkini [[KLUB WYSOKOGÓRSKI TRÓJMIASTO (KWT) | Klub Wysokogórskiego „Trójmiasto”]] (w 2011 opublikowała książkę ''Polska wyprawa na Księżyc'', opisującą wyprawy w góry).<br/><br/> | ||
W latach 1962–1968 członkini Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), wystąpiła po wydarzeniach [[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marca 1968]]. W listopadzie 1976 wspólnie z mężem napisała list do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w którym popierała działania Komitetu Obrony Robotników, za co ukarani zostali zakazem wyjazdu z kraju. W latach 1978–1980 działaczka [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża]], była redaktorką pisma [[ROBOTNIK WYBRZEŻA, pismo | „Robotnik Wybrzeża”]]. W 1979 uczestniczyła w kościele Świętego Krzyża w Warszawie w proteście głodowym na znak solidarności z zatrzymanymi działaczami czeskiej opozycji Karta 77.<br/><br/> | W latach 1962–1968 członkini Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), wystąpiła po wydarzeniach [[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marca 1968]]. W listopadzie 1976 wspólnie z mężem napisała list do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w którym popierała działania Komitetu Obrony Robotników, za co ukarani zostali zakazem wyjazdu z kraju. W latach 1978–1980 działaczka [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża]], była redaktorką pisma [[ROBOTNIK WYBRZEŻA, pismo | „Robotnik Wybrzeża”]]. W 1979 uczestniczyła w kościele Świętego Krzyża w Warszawie w proteście głodowym na znak solidarności z zatrzymanymi działaczami czeskiej opozycji Karta 77.<br/><br/> | ||
| − | Brała udział w strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] w [[SIERPIEŃ 1980 | | + | Brała udział w strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] w [[SIERPIEŃ 1980 | Sierpniu ’80]], współautorka 21 [[POSTULATY SOLIDARNOŚCI | postulatów]]; członkini prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego (MKZ) Gdańsk, redaktorka tygodnika „Solidarność” (pisma MKZ Gdańsk). W lipcu 1981 delegatka na I Wojewódzki Zjazd Delegatów Regionu Gdańskiego, członkini Zarządu Regionu. W proteście przeciw niedemokratycznym (jej zdaniem) metodom kierowania Związkiem przez [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsę]] 29 XI 1981 odeszła z mężem z Zarządu Regionu. Z chwilą wprowadzenia [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) internowana (od 14 XII 1981 Gdańsk, od 16 XII 1981 Bydgoszcz (Fordon), od 10 I 1982 Gołdap, od 02 III 1982 Darłówko), zwolniona 22 VII 1982.<br/><br/> |
| − | W 1982 redaktorka podziemnego pisma „Skorpion”, w okresie 1984–1986 i 1989–1997 [[POZA UKŁADEM, pismo | „Poza Układem”]]. Przeciwniczka obrad okrągłego stołu. W 2007 wraz z mężem angażowała się w obronę Doliny Rospudy przed budową przez jej obszar obwodnicy Augustowa. Od 2011 w radzie Stowarzyszenia „Solidarni 2010”. W 2000 otrzymała honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. Odznaczona | + | W 1982 redaktorka podziemnego pisma „Skorpion”, w okresie 1984–1986 i 1989–1997 [[POZA UKŁADEM, pismo | „Poza Układem”]]. Przeciwniczka obrad okrągłego stołu. W 2007 wraz z mężem angażowała się w obronę Doliny Rospudy przed budową przez jej obszar obwodnicy Augustowa. Od 2011 w radzie Stowarzyszenia „Solidarni 2010”. W 2000 otrzymała honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. Odznaczona m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Orderem Orła Białego (2021). W 2019 została jedną z bohaterek muralu „Kobiety wolności”, odsłoniętym na [[PRZYSTANEK KOLEJOWY GDAŃSK STRZYŻA | przystanku kolejowym Gdańsk Strzyża]]. <br/><br/> |
Od 1962 żona poznanego w 1960 w czasie studiów [[GWIAZDA ANDRZEJ, działacz polityczny, honorowy obywatel Gdańska | Andrzeja Gwiazdy]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1962 żona poznanego w 1960 w czasie studiów [[GWIAZDA ANDRZEJ, działacz polityczny, honorowy obywatel Gdańska | Andrzeja Gwiazdy]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:06, 17 sie 2023
z Andrzejem Gwiazdą
JOANNA BEATA DUDA-GWIAZDA (ur. 11 X 1939 Krzemieniec, Wołyń, obecna Ukraina), inżynier, działaczka polityczna, honorowa obywatelka miasta Gdańska. Córka Oktawiana, nauczyciela m.in. Liceum Krzemienieckiego, który w czasie II wojny światowej ocalił część rękopisu Balladyny Juliusza Słowackiego, przechowywanego w tej szkole, i Eugenii.
Siostra Lidii i Oktawiana (1937 Krzemieniec – 17 XI 2022 Nowy Sącz), geodety, planisty, członka rad naukowych parków narodowych i krajobrazowych (Tatrzańskiego Parku Narodowego, Pienińskiego Parku Narodowego, Gorczańskiego Parku Narodowego i Popradzkiego Parku Krajobrazowego), od 1954 członka Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (przewodnik beskidzki, znakarz szlaków, współorganizator rajdów „O Złoty Kompas”), autora między innymi Cmentarze wojenne I wojny światowej w Galicji Zachodniej (1995) i Leśne kolejki wąskotorowe południowo-wschodniej Polski (1995).
W 1940 rodzina uniknęła deportacji, przed kolejną – jesienią 1942 – uratowali ją znajomi kolejarze, którzy umożliwili wyjazd do Generalnego Gubernatorstwa. Końca II wojny światowej doczekała w Nowym Sączu, gdzie ojciec otrzymał posadę nauczyciela w tamtejszym liceum. Absolwentka tegoż liceum, w 1963 Wydziału Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej w specjalności maszyny i siłownie okrętowe. W latach 1963–1965 pracowała jako główny technolog w Stoczni Jachtowej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego, w 1965–1971 w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych, w 1971–1999 w Centrum Techniki Okrętowej. Od 1967 członkini Klub Wysokogórskiego „Trójmiasto” (w 2011 opublikowała książkę Polska wyprawa na Księżyc, opisującą wyprawy w góry).
W latach 1962–1968 członkini Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), wystąpiła po wydarzeniach marca 1968. W listopadzie 1976 wspólnie z mężem napisała list do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w którym popierała działania Komitetu Obrony Robotników, za co ukarani zostali zakazem wyjazdu z kraju. W latach 1978–1980 działaczka Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, była redaktorką pisma „Robotnik Wybrzeża”. W 1979 uczestniczyła w kościele Świętego Krzyża w Warszawie w proteście głodowym na znak solidarności z zatrzymanymi działaczami czeskiej opozycji Karta 77.
Brała udział w strajku w Stoczni Gdańskiej w Sierpniu ’80, współautorka 21 postulatów; członkini prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego (MKZ) Gdańsk, redaktorka tygodnika „Solidarność” (pisma MKZ Gdańsk). W lipcu 1981 delegatka na I Wojewódzki Zjazd Delegatów Regionu Gdańskiego, członkini Zarządu Regionu. W proteście przeciw niedemokratycznym (jej zdaniem) metodom kierowania Związkiem przez Lecha Wałęsę 29 XI 1981 odeszła z mężem z Zarządu Regionu. Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego (13 XII 1981) internowana (od 14 XII 1981 Gdańsk, od 16 XII 1981 Bydgoszcz (Fordon), od 10 I 1982 Gołdap, od 02 III 1982 Darłówko), zwolniona 22 VII 1982.
W 1982 redaktorka podziemnego pisma „Skorpion”, w okresie 1984–1986 i 1989–1997 „Poza Układem”. Przeciwniczka obrad okrągłego stołu. W 2007 wraz z mężem angażowała się w obronę Doliny Rospudy przed budową przez jej obszar obwodnicy Augustowa. Od 2011 w radzie Stowarzyszenia „Solidarni 2010”. W 2000 otrzymała honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. Odznaczona m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Orderem Orła Białego (2021). W 2019 została jedną z bohaterek muralu „Kobiety wolności”, odsłoniętym na przystanku kolejowym Gdańsk Strzyża.
Od 1962 żona poznanego w 1960 w czasie studiów Andrzeja Gwiazdy.
