CZERMIŃSKA MAŁGORZATA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
MAŁGORZATA CZERMIŃSKA (Książek-Czermińska; ur. 22 III 1940 Luboml, Wołyń), literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Córka Józefa Książka (1909–1940), absolwenta Wydziału Chemii Politechniki Warszawskiej (1933), w czasie kampanii wrześniowej 1939 porucznika rezerwy Wojska Polskiego, zamordowanego w Katyniu, i poślubionej w 1935 Julianny Haliny z domu Siemaszko, absolwentki (absolutorium) studiów przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Siostra Haliny (ur. 1936).
W Gdańsku od 1947, w 1957 absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego, w latach 1957–1962 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie 1962–1970 asystentka w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku, następnie do emerytury w 2010 na UG. Od 1970 (na WSP) doktor na podstawie dysertacji Czas w powieściach Parnickiego (promotor: prof. Maria Janion) i adiunkt, od 1984 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy Autobiografia i powieść czyli pisarz i jego postacie, w latach 1985–1991 docent, od 1992 profesor UG (uczelniany), od 2001 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2004 profesor zwyczajny. W latach 1985–2010 kierownik Zakładu Współczesnej Literatury Polskiej w Instytucie Filologii Polskiej UG, 1998–2009 kierownik Filologicznego Studium Doktoranckiego UG. Po przejściu na emeryturę do 2018 kontynuowała pracę dydaktyczną na Filologicznych Studiów Doktoranckich na Wydziale Filologicznym UG. Jednocześnie w latach 1984–1999 i 1992–1995 pracował na połowie etatu w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy.
Prowadziła wykłady z literatury polskiej na University of Michigan w Ann Arbor (USA), 1996 w Cambridge University (Wielka Brytania). W roku 2001 organizatorka II Kongresu Polonistyki Zagranicznej w Gdańsku, w okresie 1999–2007 przewodnicząca Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk, od 2007 członkini Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów (Sekcja I – Nauk Humanistycznych i Społecznych).
W roku 2007 laureatka Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w dziedzinie nauk humanistycznych (jako pierwsza kobieta odznaczona tym wyróżnieniem; nagrody miasta Gdańska). Od roku 2010 na emeryturze. Autorka między innymi prac Czas w powieściach Parnickiego (1972), Teodor Parnicki (1974), Autobiografia i powieść, czyli pisarz i jego postacie (1987), Autobiograficzny trójkąt: Świadectwo, wyznanie i wyzwanie (2000), Pisarki polskie od średniowiecza do współczesności. Przewodnik (współautorka, 2000), Gotyk i pisarze. Topika opisu katedry (2005).
