CONRADI KARL FRIEDRICH, fundator Instytutu Szkolno-Wychowawczego Conradinum, były patron ulicy
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Płyta nagrobna Karla F. Conradiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.JPG|thumb|Płyta nagrobna Karla Friedricha Conradiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] | [[File:Płyta nagrobna Karla F. Conradiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.JPG|thumb|Płyta nagrobna Karla Friedricha Conradiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] | ||
[[File:Conradi Karl Friedrich.jpg|thumb| Płyta nagrobna Karla Friedricha Conradiego]] | [[File:Conradi Karl Friedrich.jpg|thumb| Płyta nagrobna Karla Friedricha Conradiego]] | ||
| − | '''KARL FRIEDRICH CONRADI''' (25 VI 1742 Gdańsk – 12 IX 1798 Gdańsk), syn [[CONRADI EDUARD FRIEDRICH | Eduarda Friedricha Conradiego]]. Odbył liczne podróże naukowe, | + | '''KARL FRIEDRICH CONRADI''' (25 VI 1742 Gdańsk – 12 IX 1798 Gdańsk), syn [[CONRADI EDUARD FRIEDRICH, burmistrz Gdańska | Eduarda Friedricha Conradiego]]. Odbył liczne podróże naukowe, m.in. w 1767 gościł z Johannem Reinholdem Forsterem w Anglii. W 1786, po śmierci matki Anne Elizabeth (1724–1786), córki burmistrza gdańskiego [[SCHWARTZWALD JOHANN KARL, burmistrz Gdańska | Johanna Karla Schwartzwalda]], odziedziczył dziewięć majątków ziemskich (na Wysoczyźnie: Sulmin, Otomin, [[RĘBOWO | Rębowo]], Jankowo, [[BORKOWO | Borkowo]] i Głębokie; na Żuławach: Mokry Dwór, Wiślina, Dziewięć Włók) wraz z nieruchomościami położonymi w Gdańsku. Był szambelanem na dworze króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego.<br/><br/> |
| − | Kawaler, ostatni przedstawiciel rodziny, początkowo planował ufundowanie trzeciego z gdańskich [[CARILLONY | carillonów]], ostatecznie 8 XI 1794 sporządził testament, w którym zapisał 200 000 talarów i dochód z sześciu domów i sześciu spichlerzy (łącznie 600 000 talarów) na rzecz utworzenia Instytutu Szkolno-Wychowawczego [[CONRADINUM | Conradinum]], mającego dbać o wykształcenie humanistyczne wychowanków bez względu na ich status społeczny. W Gdańsku mieszkał w 1787 przy Frauengasse 838 (ul. Mariacka 14), w 1789–1798 przy tej samej ulicy nr 895 (nr 45), należała do niego także kamienica przy Hundegasse 346 (ul. Ogarna 119). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Kawaler, ostatni przedstawiciel rodziny, początkowo planował ufundowanie trzeciego z gdańskich [[CARILLONY | carillonów]], ostatecznie 8 XI 1794 sporządził testament, w którym zapisał 200 000 talarów i dochód z sześciu domów i sześciu spichlerzy (łącznie 600 000 talarów) na rzecz utworzenia Instytutu Szkolno-Wychowawczego [[CONRADINUM | Conradinum]], mającego dbać o wykształcenie humanistyczne wychowanków bez względu na ich status społeczny. W Gdańsku mieszkał w 1787 przy Frauengasse 838 (ul. Mariacka 14), w 1789–1798 przy tej samej ulicy nr 895 (nr 45), należała do niego także kamienica przy Hundegasse 346 (ul. Ogarna 119). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. Do 1945 patron ulicy w Gdańsku–[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]] (Górnym), następnie ul. Konarskiego. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 19:19, 16 lut 2024
KARL FRIEDRICH CONRADI (25 VI 1742 Gdańsk – 12 IX 1798 Gdańsk), syn Eduarda Friedricha Conradiego. Odbył liczne podróże naukowe, m.in. w 1767 gościł z Johannem Reinholdem Forsterem w Anglii. W 1786, po śmierci matki Anne Elizabeth (1724–1786), córki burmistrza gdańskiego Johanna Karla Schwartzwalda, odziedziczył dziewięć majątków ziemskich (na Wysoczyźnie: Sulmin, Otomin, Rębowo, Jankowo, Borkowo i Głębokie; na Żuławach: Mokry Dwór, Wiślina, Dziewięć Włók) wraz z nieruchomościami położonymi w Gdańsku. Był szambelanem na dworze króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Kawaler, ostatni przedstawiciel rodziny, początkowo planował ufundowanie trzeciego z gdańskich carillonów, ostatecznie 8 XI 1794 sporządził testament, w którym zapisał 200 000 talarów i dochód z sześciu domów i sześciu spichlerzy (łącznie 600 000 talarów) na rzecz utworzenia Instytutu Szkolno-Wychowawczego Conradinum, mającego dbać o wykształcenie humanistyczne wychowanków bez względu na ich status społeczny. W Gdańsku mieszkał w 1787 przy Frauengasse 838 (ul. Mariacka 14), w 1789–1798 przy tej samej ulicy nr 895 (nr 45), należała do niego także kamienica przy Hundegasse 346 (ul. Ogarna 119). Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny. Do 1945 patron ulicy w Gdańsku–Wrzeszczu (Górnym), następnie ul. Konarskiego.
