CIERENBERG EILHARD, pastor kościołów św. Barbary i św. Bartłomieja

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupełnienie L.M.(14.07.2020))
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
 
[[File:Eilhard_Cierenberg.jpg|thumb|Eilhard Cierenberg]]
 
[[File:Eilhard_Cierenberg.jpg|thumb|Eilhard Cierenberg]]
 
+
[[File: Eilhard_Cierenberg_katalog_aukcyjny_książek.jpg |thumb| Strona tytułowa aukcyjnego katalogu książek Eilharda Cierenberga, wystawionych na licytację 2 VIII 1701]]
'''EILHARD CIERENBERG''' (Zierenberg) (3 X 1639 Gdańsk – 9 IV 1701 Gdańsk), teolog, pastor gdańskich kościołów [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | św. Bartłomieja]]. <br/><br/>
+
'''EILHARD CIERENBERG''' (Ellert Zierenberg) (3 X 1639 Gdańsk – 7 IV 1701 Gdańsk), teolog, pastor gdańskich kościołów [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | św. Bartłomieja]]. Syn urodzonego w Bremie Elerta (7 IX 1609 – 2 III 1657, pochowanego w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) pod płytą nagrobną nr 22), od 22 IV 1638 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], i poślubionej w 1639 Elisabeth, córki Jochena Wegnera z Koszalina. <br/><br/>
11 V 1660 przyjęty został w poczet studentów uniwersytetu w Wittenberdze, 12 IX 1663 uniwersytetu w Jenie. Jeszcze w  tym samym roku powrócił do Gdańska i do 1670 był kaznodzieją w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Sierocińcu). Od 1670 pastor w Koźlinach (Güttland) na Żuławach Gdańskich (Danziger Werder), w latach 1672–1685 był pastorem kościoła św. Barbary, w 1685–1701 kościoła św. Bartłomieja. <br/><br/>
+
W kwietniu 1647 zapisany został do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. 11 V 1660 przyjęty został w poczet studentów uniwersytetu w Wittenberdze, 12 IX 1663 uniwersytetu w Jenie. Jeszcze w  tym samym roku powrócił do Gdańska i do 1670 był kaznodzieją w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Sierocińcu). Od 1670 pastor w Koźlinach (Güttland) na Żuławach Gdańskich (Danziger Werder), w latach 1672–1685 był pastorem kościoła św. Barbary, w 1685–1701 kościoła św. Bartłomieja. <br/><br/>
Autor tekstów okolicznościowych. Jeden z nich, napisany wierszem, zamieszczono w wydanej drukiem mowie pogrzebowej, wygłoszonej przez diakona [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kaplicy św. Anny]] Michaela Engela podczas uroczystości pogrzebowych zmarłego 13 XII 1682 rektora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] i pastora [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] [[STRAUCH AEGIDIUS | Aegidiusa Straucha]]: ''Eine zu guter letzte hinterlassene Unterweisung Eines Treuen Dieners Gottes vor Fromme Christliche Hertzen, Wie sie durch die arge böse Welt ... kommen mögen. Welche Bey Hochansehnlicher Leichbegängniß Des ... Herrn Aegidii Strauchii, Der Heiligen Schrifft Welt-berühmten Doctoris und Profess. Publ. ... Als Denselben Gott nach Seinem Heiligen Rath und Willen den 13. Decembr. ... Anno 1682. durch einen sanfften und seeligen Tod ... von dieser Welt abgefordert hatte ... Einfältig vorgestellet hat Michael Engel, Diener des Wortes Gottes an ... derselben- und an der S. Annen-Kirche'' (Dantzig 1683, wydał [[RHETE DAVID FRIEDRICH | David Friedrich Rhete]]). <br/><br/>
+
14 VI 1695 brał udział w konwencie, po którym wraz z 15 innymi duchownymi protestanckimi (m.in. pastorem kościoła św. Katarzyny [[BARTH ANDREAS, pastor kościołów św. Bartłomieja i św. Katarzyny | Andreasem Barthem]], rektorem Gimnazjum Akademickiego i pastorem kościoła św. Trójcy [[SCHELWIG SAMUEL, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor | Samuelem Schelwigiem]], diakonem kościoła św. Bartłomieja [[KEMPIN MICHAEL, kaznodzieja i pastor kościołów Bożego Ciała i św. Bartłomieja | Michaelem Kempinem]] i diakonem św. Trójcy [[GNOSPIUS ANDREAS, pastor kościoła w Wisłoujściu | Andreasem Gnospiusem]]) podpisał deklarację poparcia dla ortodoksyjnego luteranizmu w głośnym sporze ze zwolennikami pietyzmu, w którym mediatorem był ówczesny sekretarz Rady Miejskiej [[FABRICIUS FRIEDRICH, rajca, bibliofil | Friedrich Fabricius]].<br/><br/>
Pośmiertnie ukazał się drukiem jego tekst teologiczny, zamieszczony w zbiorowej pracy z udziałem takich teologów jak Christoph Hundeshagen, Nicolaus Dencker, Johannes Laurentius Langermann, Daniel Buschius, Johannes Caspar Franck, Nicolaus Sauerwald, Johannes Fridericus Treiberus, Johannes Michaelis, Johannes Ludenius: ''Collegium Theologicum, In Qvo Qvæstiones In Genesin Publicæ Ventilationi Exponuntur : Decem Disputationibus Comprehensum; Et Habitum In Alma Universitate Jenensi; Accesserunt Additamenti Loco Qvinqve Programmata De Qvibusdam Controversis Locis Scripturæ / Præside & Auctore Christiano Chemnitio ...'' (Leipzig 1711, wznowienie Wittenberga 1716).<br/><br/>
+
Autor tekstów okolicznościowych. Jeden z nich, napisany wierszem, zamieszczono w wydanej drukiem mowie pogrzebowej, wygłoszonej przez diakona [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kaplicy św. Anny]] Michaela Engela podczas uroczystości pogrzebowych zmarłego 13 XII 1682 rektora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] i pastora [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] [[STRAUCH AEGIDIUS, rektor Gimnazjum Akademickiego | Aegidiusa Straucha]]. <br/><br/>
Ojciec Eufrozyny, żony archidiakona [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] Johanna Laurentiusa Fischera (3 III 1662 Neuteich (Nowy Staw)– 20 I 1720 Gdańsk).  {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Pośmiertnie ukazał się drukiem jego tekst teologiczny, zamieszczony w zbiorowej pracy z udziałem takich teologów jak Christoph Hundeshagen, Nicolaus Dencker, Johannes Laurentius Langermann, Daniel Buschius, Johannes Caspar Franck, Nicolaus Sauerwald, Johannes Fridericus Treiberus, Johannes Michaelis, Johannes Ludenius: ''Collegium Theologicum, In Qvo Qvæstiones In Genesin Publicæ Ventilationi Exponuntur ...'' (Leipzig 1711, wznowienie Wittenberga 1716). <br/><br/>
 +
Po raz pierwszy ożenił się 6 X 1671 z Florentyną (zm. 15 VI 1688), córką Hansa Walla, matką jego jedenaściorga dzieci, z których sześć córek osiągnęło wiek dojrzały, w tym Eufrozyna, żona archidiakona kościoła NMP Johanna Laurentiusa Fischera (3 III 1662 Neuteich (Nowy Staw)– 20 I 1720 Gdańsk). Po raz drugi ożenił się 20 X 1692 z Eufrozyną (pochowana w wieku 52 lat 17 VI 1704 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 351), córką  Jakoba Martensa.  {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
'''Bibliografia''': <br/>
 +
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 81.<br/>
 +
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 157.<br/>

Aktualna wersja na dzień 18:58, 19 lut 2024

Eilhard Cierenberg
Strona tytułowa aukcyjnego katalogu książek Eilharda Cierenberga, wystawionych na licytację 2 VIII 1701

EILHARD CIERENBERG (Ellert Zierenberg) (3 X 1639 Gdańsk – 7 IV 1701 Gdańsk), teolog, pastor gdańskich kościołów św. Barbary i św. Bartłomieja. Syn urodzonego w Bremie Elerta (7 IX 1609 – 2 III 1657, pochowanego w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) pod płytą nagrobną nr 22), od 22 IV 1638 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, i poślubionej w 1639 Elisabeth, córki Jochena Wegnera z Koszalina.

W kwietniu 1647 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 11 V 1660 przyjęty został w poczet studentów uniwersytetu w Wittenberdze, 12 IX 1663 uniwersytetu w Jenie. Jeszcze w tym samym roku powrócił do Gdańska i do 1670 był kaznodzieją w Domu Dobroczynności (Sierocińcu). Od 1670 pastor w Koźlinach (Güttland) na Żuławach Gdańskich (Danziger Werder), w latach 1672–1685 był pastorem kościoła św. Barbary, w 1685–1701 kościoła św. Bartłomieja.

14 VI 1695 brał udział w konwencie, po którym wraz z 15 innymi duchownymi protestanckimi (m.in. pastorem kościoła św. Katarzyny Andreasem Barthem, rektorem Gimnazjum Akademickiego i pastorem kościoła św. Trójcy Samuelem Schelwigiem, diakonem kościoła św. Bartłomieja Michaelem Kempinem i diakonem św. Trójcy Andreasem Gnospiusem) podpisał deklarację poparcia dla ortodoksyjnego luteranizmu w głośnym sporze ze zwolennikami pietyzmu, w którym mediatorem był ówczesny sekretarz Rady Miejskiej Friedrich Fabricius.

Autor tekstów okolicznościowych. Jeden z nich, napisany wierszem, zamieszczono w wydanej drukiem mowie pogrzebowej, wygłoszonej przez diakona kaplicy św. Anny Michaela Engela podczas uroczystości pogrzebowych zmarłego 13 XII 1682 rektora Gimnazjum Akademickiego i pastora kościoła św. Trójcy Aegidiusa Straucha.

Pośmiertnie ukazał się drukiem jego tekst teologiczny, zamieszczony w zbiorowej pracy z udziałem takich teologów jak Christoph Hundeshagen, Nicolaus Dencker, Johannes Laurentius Langermann, Daniel Buschius, Johannes Caspar Franck, Nicolaus Sauerwald, Johannes Fridericus Treiberus, Johannes Michaelis, Johannes Ludenius: Collegium Theologicum, In Qvo Qvæstiones In Genesin Publicæ Ventilationi Exponuntur ... (Leipzig 1711, wznowienie Wittenberga 1716).

Po raz pierwszy ożenił się 6 X 1671 z Florentyną (zm. 15 VI 1688), córką Hansa Walla, matką jego jedenaściorga dzieci, z których sześć córek osiągnęło wiek dojrzały, w tym Eufrozyna, żona archidiakona kościoła NMP Johanna Laurentiusa Fischera (3 III 1662 Neuteich (Nowy Staw)– 20 I 1720 Gdańsk). Po raz drugi ożenił się 20 X 1692 z Eufrozyną (pochowana w wieku 52 lat 17 VI 1704 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 351), córką Jakoba Martensa. JANSZ







Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 81.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 157.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania