BOSSELMANN EDUARD, armator, poseł do Volkstagu
(uzupelnienie LM (13.10.2020)) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Eduard_Bosselmann34.JPG|thumb|Eduard Bosselmann]] | + | [[File:Eduard_Bosselmann34.JPG|thumb|Eduard Bosselmann, fot. [[GOTTHEIL, rodzina | Gottheil & Sohn]]]] |
| − | [[File:Eduard_Bosselmann.jpg|thumb|Parowiec s/s „Rita Maersk” (rok budowy: 1925), następnie „Edith” (1939), od 1941 „Edith Bosselmann” na cześć żony Eduarda | + | [[File:Eduard_Bosselmann.jpg|thumb|Parowiec s/s „Rita Maersk” (rok budowy: 1925), następnie „Edith” (1939), od 1941 „Edith Bosselmann” na cześć żony Eduarda Bosselmanna, zatonął na minach koło Kłajpedy 9 XII 1942]] |
| − | '''EDUARD BOSSELMANN''' (8 IV 1885 Lubeka – 27 XI 1966 Niemcy), kupiec, armator, poseł do [[VOLKSTAG | Volkstagu]]. Zawodu maklera okrętowego uczył się w Lubece, od | + | '''EDUARD BOSSELMANN''' (8 IV 1885 Lubeka – 27 XI 1966 Niemcy), kupiec, armator, poseł do [[VOLKSTAG | Volkstagu]]. Zawodu maklera okrętowego uczył się w Lubece, od 1910 pracował w firmie maklerskiej w Hamburgu. W latach 1914–1918 służył w armii na frontach I wojny światowej. Od 1 I 1920 z woli rodziny wuja Desidariusa Siedlera jr. (II) został współwłaścicielem i szefem gdańskiej firmy maklersko-żeglugowej F.G. Reinhold ([[REINHOLD, firma | Reinhold]]). Po 1920 został także mężem córki wuja, Edithy Siedler (20 I 1896 Gdańsk – 23 IV 1975 Niemcy). Firma oraz utworzona przez niego siostrzana spółka Seereederei Danzig AG (Żegluga Morska SA) posiadały kilka dużych parowców, utrzymujących połączenia rejsowe z portami bałtyckimi, Europy Zachodniej i Ameryki. W 1939, pod naciskiem nazistów, przeszedł na emeryturę i przekazał kierownictwo firmy F.G. Reinhold szwagrowi Hansowi Güntherowi Siedlerowi (1904–2001). Wraz z żoną pozostał jednak jej udziałowcem. <br/><br/> |
| − | + | W latach 1924–1925 nieurzędujący senator [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG) (''Senator im Nebenamt'') oraz w kadencji 1928–1930 poseł do Volkstagu z ramienia Deutschnationale Partei (Partii Niemiecko-Narodowej). Z ramienia II WMG od 7 II 1924 zasiadał w [[RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Radzie Portu i Dróg Wodnych]]. W 1929 był inspiratorem utworzenia w Pradze Biura Gospodarczego Gdańskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. 9 I 1930 został prezesem zarządu Handelskammer (Izba Handlowa) w II WMG, pełniąc tę funkcję do jej likwidacji w lipcu 1933 przez władze nazistowskie.<br/><br/> | |
| − | + | Po 1925 mieszkał w willi w Sopocie przy Schulstraße 58 (po 1935 Mackensenallee, obecnie ul. Kościuszki). W 1945 po wyjeździe do Niemiec reaktywował ze szwagrem firmę w Lubece i Hamburgu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
| − | + | ||
| − | Po | + | |
Aktualna wersja na dzień 09:07, 3 mar 2024
EDUARD BOSSELMANN (8 IV 1885 Lubeka – 27 XI 1966 Niemcy), kupiec, armator, poseł do Volkstagu. Zawodu maklera okrętowego uczył się w Lubece, od 1910 pracował w firmie maklerskiej w Hamburgu. W latach 1914–1918 służył w armii na frontach I wojny światowej. Od 1 I 1920 z woli rodziny wuja Desidariusa Siedlera jr. (II) został współwłaścicielem i szefem gdańskiej firmy maklersko-żeglugowej F.G. Reinhold ( Reinhold). Po 1920 został także mężem córki wuja, Edithy Siedler (20 I 1896 Gdańsk – 23 IV 1975 Niemcy). Firma oraz utworzona przez niego siostrzana spółka Seereederei Danzig AG (Żegluga Morska SA) posiadały kilka dużych parowców, utrzymujących połączenia rejsowe z portami bałtyckimi, Europy Zachodniej i Ameryki. W 1939, pod naciskiem nazistów, przeszedł na emeryturę i przekazał kierownictwo firmy F.G. Reinhold szwagrowi Hansowi Güntherowi Siedlerowi (1904–2001). Wraz z żoną pozostał jednak jej udziałowcem.
W latach 1924–1925 nieurzędujący senator II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) (Senator im Nebenamt) oraz w kadencji 1928–1930 poseł do Volkstagu z ramienia Deutschnationale Partei (Partii Niemiecko-Narodowej). Z ramienia II WMG od 7 II 1924 zasiadał w Radzie Portu i Dróg Wodnych. W 1929 był inspiratorem utworzenia w Pradze Biura Gospodarczego Gdańskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. 9 I 1930 został prezesem zarządu Handelskammer (Izba Handlowa) w II WMG, pełniąc tę funkcję do jej likwidacji w lipcu 1933 przez władze nazistowskie.
Po 1925 mieszkał w willi w Sopocie przy Schulstraße 58 (po 1935 Mackensenallee, obecnie ul. Kościuszki). W 1945 po wyjeździe do Niemiec reaktywował ze szwagrem firmę w Lubece i Hamburgu.
