BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
ABRAHAM FRIEDRICH BLECH (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn armatora i kupca Benjamina Blecha (1712-1783) oraz Dorothei z domu Jacobi. Od roku 1775 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku, w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w kościele św. Jakuba, w 1802 kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w Gimnazjum Miejskim.
Oprócz nauczania opiekował się, po śmierci ich ojca, braćmi Reinick: Robertem, późniejszym poetą i malarzem oraz Alfredem, późniejszymi kupcami. Sfinansował z własnych środków naukę Simona Josepha Theodora Hirscha, którego nakłonił także do przyjęcia chrztu w obrządku luterańskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę.
Był właścicielem rodzinnego majątku w Kiełpinie Górnym oraz od 1808 kamienicy przy Frauengasse 878 (ul. Mariacka 29), którą przebudował na czterokondygnacyjną, z klasycystyczną fasadą. Autor dziejów I Wolnego Miasta Gdańska (Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814, 1815), ukazujących jego negatywny stosunek do cesarza Napoleona i jego polityki wobec Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.
9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna Karla Adolpha Blecha i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: Friederike Auguste, Amalie Pauline i Marie Wilhelmine.
