BELLAIR FRANZ, pastor kościoła św. Piotra i Pawła
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BELLAIR FRANZ na BELLAIR FRANZ, pastor kościoła św. Piotra i Pawła) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FRANZ BELLAIR''' (1762 Gdańsk – 23 V 1831 Gdańsk), pastor kalwińskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]]. Syn Franza Bellaira. Od 1779 | + | '''FRANZ BELLAIR''' (1762 Gdańsk – 23 V 1831 Gdańsk), pastor kalwińskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]]. Syn Franza Bellaira. Od 1779 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie studiował teologię w Halle. Już podczas studiów ubiegał się bezskutecznie o posadę kantora w gdańskiej [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]]. Wiosną 1790 powrócił do Gdańska i został kaznodzieją w kościele św. Piotra i Pawła. W latach 1790–1812 sprawował urząd rektora [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkoły św. Piotra i Pawła]]. W 1812 przyjął święcenia i wobec zniszczenia w okresie napoleońskim kościoła św. Piotra i Pawła, oddelegowany został do drugiej gdańskiej kalwińskiej świątyni, [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]]. Nosił tam nietypowy tytuł czasowego nadpastora. W 1821 został pastorem odbudowanego po zniszczeniach kościoła św. Piotra i Pawła. <br/><br/> |
Jego pierwsza żona, Renata Florentina z domu Stannke, zmarła 29 XI 1808 w wieku 51 lat, po 18 latach małżeństwa. 20 V 1810 w kościele św. Piotra i Pawła wziął ślub z Dorothą (ur. 1790), córką Ernsta Gottfrieda Schultza. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Jego pierwsza żona, Renata Florentina z domu Stannke, zmarła 29 XI 1808 w wieku 51 lat, po 18 latach małżeństwa. 20 V 1810 w kościele św. Piotra i Pawła wziął ślub z Dorothą (ur. 1790), córką Ernsta Gottfrieda Schultza. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 119 z 26 V 1831, s. 1222 (nekrolog).<br/> | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 119 z 26 V 1831, s. 1222 (nekrolog).<br/> | ||
| − | Gliński Mirosław, ''Pastorzy gdańscy w okresie zaboru pruskiego (1793–1920)'', Gdański Rocznik Ewangelicki, 2, 2008, s. 102. | + | Gliński Mirosław, ''Pastorzy gdańscy w okresie zaboru pruskiego (1793–1920)'', Gdański Rocznik Ewangelicki, 2, 2008, s. 102.<br/> |
| + | Simson Paul, ''Geschichte der Schule zu St. Petri und Pauli in Danzig'', Bd. 1, Danzig 1904, s. 92. | ||
Wersja z 13:32, 14 cze 2023
FRANZ BELLAIR (1762 Gdańsk – 23 V 1831 Gdańsk), pastor kalwińskiego kościoła św. Piotra i Pawła. Syn Franza Bellaira. Od 1779 uczeń Gimnazjum Akademickiego, następnie studiował teologię w Halle. Już podczas studiów ubiegał się bezskutecznie o posadę kantora w gdańskiej szkole św. Piotra i Pawła. Wiosną 1790 powrócił do Gdańska i został kaznodzieją w kościele św. Piotra i Pawła. W latach 1790–1812 sprawował urząd rektora szkoły św. Piotra i Pawła. W 1812 przyjął święcenia i wobec zniszczenia w okresie napoleońskim kościoła św. Piotra i Pawła, oddelegowany został do drugiej gdańskiej kalwińskiej świątyni, kościoła św. Elżbiety. Nosił tam nietypowy tytuł czasowego nadpastora. W 1821 został pastorem odbudowanego po zniszczeniach kościoła św. Piotra i Pawła.
Jego pierwsza żona, Renata Florentina z domu Stannke, zmarła 29 XI 1808 w wieku 51 lat, po 18 latach małżeństwa. 20 V 1810 w kościele św. Piotra i Pawła wziął ślub z Dorothą (ur. 1790), córką Ernsta Gottfrieda Schultza.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 119 z 26 V 1831, s. 1222 (nekrolog).
Gliński Mirosław, Pastorzy gdańscy w okresie zaboru pruskiego (1793–1920), Gdański Rocznik Ewangelicki, 2, 2008, s. 102.
Simson Paul, Geschichte der Schule zu St. Petri und Pauli in Danzig, Bd. 1, Danzig 1904, s. 92.
