BAUER GEORG, pastor
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Nie odnotowany w księdze przyjęć do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], zapewne uczył się prywatnie, skoro w 1654 był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora [[NEUFELD GEORG jr, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georga Neufelda jr]] z Elisabethą, córką Johanna Bolnera, a w 1658 pod opieką [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] wygłosił w murach tej uczelni mowę o katastrofach niesionych przez wojny . <br/><br/> | Nie odnotowany w księdze przyjęć do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], zapewne uczył się prywatnie, skoro w 1654 był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora [[NEUFELD GEORG jr, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georga Neufelda jr]] z Elisabethą, córką Johanna Bolnera, a w 1658 pod opieką [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] wygłosił w murach tej uczelni mowę o katastrofach niesionych przez wojny . <br/><br/> | ||
Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. Autor poematów żałobnych, m.in. po śmierci kupca [[STARE MIASTO | Starego Miasta Gdańska]] Martina Tollmana (zm. 6 VI 1653) czy po śmierć brata burmistrza [[LINDE ADRIAN von der, I, burmistrz Gdańska | Adriana Lindego]], dzierżawcy Łapina, Ernsta (20 II 1588 – 15 II 1657). <br/><br/> | Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. Autor poematów żałobnych, m.in. po śmierci kupca [[STARE MIASTO | Starego Miasta Gdańska]] Martina Tollmana (zm. 6 VI 1653) czy po śmierć brata burmistrza [[LINDE ADRIAN von der, I, burmistrz Gdańska | Adriana Lindego]], dzierżawcy Łapina, Ernsta (20 II 1588 – 15 II 1657). <br/><br/> | ||
| − | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter) | + | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter). Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: synów [[BAUER JOHANN GEORG, pastor kościoła św. Olafa | Johanna Georga]], pastora, i [[BAUER GOTTFRIED, złotnik | Gottfrieda]], złotnika, oraz córkę Annę (ochrzczona 4 I 1678 w kościele NMP). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
Aktualna wersja na dzień 14:52, 12 kwi 2024
GEORG BAUER (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syn Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od ślubu w kościele św. Piotra i Pawła 10 I 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci.
Nie odnotowany w księdze przyjęć do gdańskiego Gimnazjum Akademickim, zapewne uczył się prywatnie, skoro w 1654 był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora Georga Neufelda jr z Elisabethą, córką Johanna Bolnera, a w 1658 pod opieką Johanna Petera Titiusa wygłosił w murach tej uczelni mowę o katastrofach niesionych przez wojny .
Po studiach teologicznych w latach 1663–1667 był kaznodzieją w gdańskim Domu Dobroczynności, w 1667–1670 pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w kościele św. Jerzego na Oruni i równolegle kaznodzieją w kościele św. Jana, choć ordynację kaznodziejską Ministerium Duchownego uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w kościele św. Bartłomieja. Autor poematów żałobnych, m.in. po śmierci kupca Starego Miasta Gdańska Martina Tollmana (zm. 6 VI 1653) czy po śmierć brata burmistrza Adriana Lindego, dzierżawcy Łapina, Ernsta (20 II 1588 – 15 II 1657).
Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter). Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: synów Johanna Georga, pastora, i Gottfrieda, złotnika, oraz córkę Annę (ochrzczona 4 I 1678 w kościele NMP).
Bibliografia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ …., Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 302, 219, 407.
