ABEGG HEINRICH BURKHARD, radny, były patron ulicy
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Heinrich_Burkhard_Abegg.jpg|thumb|Heinrich Burkhard Abegg]] | [[File:Heinrich_Burkhard_Abegg.jpg|thumb|Heinrich Burkhard Abegg]] | ||
| − | '''HEINRICH BURKHARD ABEGG''' (3 X 1791 Heidelberg – 21 IV 1868 Wiesbaden), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Johanna Friedricha ( | + | '''HEINRICH BURKHARD ABEGG''' (3 X 1791 Heidelberg – 21 IV 1868 Wiesbaden), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Johanna Friedricha (30 XI 1765 – 16 XII 1840), profesora teologii i filozofii uniwersytetu w Heidelbergu, oraz Elisabeth de Prée. Ukończył gimnazjum w Moguncji, w latach 1806–1809 praktykował w zawodzie kupieckim w domu handlowym Abeggów w Elblągu. Jako ochotnik służył do 1815 w pułku ułanów pruskiej armii.<br/><br/> |
| − | W Gdańsku od 1816; prowadził firmę eksportu zboża, od 30 VIII 1820 – także pod swoim nazwiskiem – przejętą od teścia [[MUHL ABRAHAM LUDWIG | Abrahama Ludwiga Muhla]] firmę hurtowego i detalicznego handlu winem przy Langer Markt 14 (Długi Targ), następnie | + | W Gdańsku od 1816; prowadził firmę eksportu zboża H.B. Abegg, od 30 VIII 1820 – także pod swoim nazwiskiem – przejętą od teścia [[MUHL ABRAHAM LUDWIG, kupiec, senator | Abrahama Ludwiga Muhla]] firmę hurtowego i detalicznego handlu winem przy Langer Markt 14 (Długi Targ), gdzie mieszkał podczas pobytu w Gdańsku. Firma została następnie odsprzedana [[BRANDT JOHANNES HEINRICH LUDWIG, kupiec, radny | Johannesowi Brandtowi]]. We wrześniu 1838 odkupił od George’a Mallisona rafinerię cukru palmowego przy Böttchergasse 13 (ul. Bednarska), którą prowadził pod nazwą Ceresmühle H.B. Abegg (przed Mallisonem rafineria należała do [[ZERNECKE JOHANN SAMUEL, przedsiębiorca, radny | Johanna Samuela Zernecke]]). Był także współwłaścicielem innych firm handlowych i żeglugowych.<br/><br/> |
| − | W | + | W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej, był jednym z jej przełożonych, w 1822 [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], do 1856 pełniąc funkcję starszego, w 1828 Gdańskiego Związku Przemysłowego; w latach 1824–1839 członek Rady Miejskiej, 1827–1829 jej przewodniczący, 1841–1847 i 1851–1854 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1837 przez kilka kadencji gdański poseł do sejmiku (Landtagu) prowincji Prusy w Królewcu. Od 1840 był członkiem [[TOWARZYSTWO UPIĘKSZANIA GDAŃSKA | Towarzystwa Upiększania Gdańska]]. Należał do Kolegium Seniorów kościoła kalwińskiego. Otrzymał Order Orła Czerwonego czwartej klasy. W Mokrym Dworze pod Gdańskiem ufundował tablicę pamiątkową ku czci Georga Forstera, zawieszoną na domu, w którym urodził się ten podróżnik.<br/><br/> |
| − | W | + | W 1854 zrezygnował z funkcji społecznych i politycznych, zlikwidował firmy, przeszedł na emeryturę, wyjechał z Gdańska do Wiesbaden. W testamencie zapisał kwoty na rzecz gminy kalwińskiej w Gdańsku (zob. [[KALWINI W GDAŃSKU | kalwini w Gdańsku]]) i 64 500 marek na budowę i utrzymanie tanich domów dla gdańskich robotników. Realizacją tego zapisu zajęła się specjalnie powołana fundacja ([[FUNDACJA ABEGGA | Fundacja Abegga]]). <br/><br/> |
| − | 20 I 1817 | + | 20 I 1817 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z Louisą Caroliną (1795–1870), córką [[MUHL ABRAHAM LUDWIG, kupiec, senator| Abrahama Ludwiga Muhla]] z gdańskiej rodziny kupieckiej. Doczekał się sześciorga dzieci: Ludwiga Philippa (8 X 1817 Gdańsk – 19 VII 1872 Berlin) i jego siostry bliźniaczki Caroline (8 X 1817 – 14 X 1834), Johanna Friedricha (6 X 1821 Gdańsk – 20 VI 1846 Królewiec), w 1840 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], studiów prawniczych w Berlinie, od 1846 sędziego w Królewcu, Heinricha (18 XI 1823 – 1885 Bruksela), Anne Louise (6 VII 1827 – 3 VI 1880 Wiesbaden), Julie Helene (27 VIII 1829 – po 1904), która została żoną [[ABEGG GEORG FRIEDRICH HEINRICH, lekarz, honorowy obywatel Gdańska | Georga Heinricha Abegga]]. Ludwig Philipp karierę zawodową rozpoczął w firmie ojca, zapewne odbył także praktykę zagraniczną. W 1849 prowadził własną firmę handlu i eksportu zboża, był członkiem Korporacji Kupców. Po ślubie około 1848 z Berthą Jacobsohn (20 II 1826 Berlin – po 1894) opuścił Gdańsk, w 1851 mieszkał w Tornow koło Poczdamu. <br/><br/> |
| + | Od 1878 do 1945 patron ulicy (później ul. Dobra) na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Abegg G.F.H., ''Stammbaum der Familie Abegg'', Danzig 1894, s. 11 [nienumerowana], 13.<br/> | ||
| + | Gliński Mirosław, ''Abegg Heinrich Burkhard'', Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement 2, Gdańsk 2002, s. 18. | ||
Aktualna wersja na dzień 20:05, 30 sie 2023
HEINRICH BURKHARD ABEGG (3 X 1791 Heidelberg – 21 IV 1868 Wiesbaden), kupiec, radny Gdańska. Syn Johanna Friedricha (30 XI 1765 – 16 XII 1840), profesora teologii i filozofii uniwersytetu w Heidelbergu, oraz Elisabeth de Prée. Ukończył gimnazjum w Moguncji, w latach 1806–1809 praktykował w zawodzie kupieckim w domu handlowym Abeggów w Elblągu. Jako ochotnik służył do 1815 w pułku ułanów pruskiej armii.
W Gdańsku od 1816; prowadził firmę eksportu zboża H.B. Abegg, od 30 VIII 1820 – także pod swoim nazwiskiem – przejętą od teścia Abrahama Ludwiga Muhla firmę hurtowego i detalicznego handlu winem przy Langer Markt 14 (Długi Targ), gdzie mieszkał podczas pobytu w Gdańsku. Firma została następnie odsprzedana Johannesowi Brandtowi. We wrześniu 1838 odkupił od George’a Mallisona rafinerię cukru palmowego przy Böttchergasse 13 (ul. Bednarska), którą prowadził pod nazwą Ceresmühle H.B. Abegg (przed Mallisonem rafineria należała do Johanna Samuela Zernecke). Był także współwłaścicielem innych firm handlowych i żeglugowych.
W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej, był jednym z jej przełożonych, w 1822 Korporacji Kupców, do 1856 pełniąc funkcję starszego, w 1828 Gdańskiego Związku Przemysłowego; w latach 1824–1839 członek Rady Miejskiej, 1827–1829 jej przewodniczący, 1841–1847 i 1851–1854 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1837 przez kilka kadencji gdański poseł do sejmiku (Landtagu) prowincji Prusy w Królewcu. Od 1840 był członkiem Towarzystwa Upiększania Gdańska. Należał do Kolegium Seniorów kościoła kalwińskiego. Otrzymał Order Orła Czerwonego czwartej klasy. W Mokrym Dworze pod Gdańskiem ufundował tablicę pamiątkową ku czci Georga Forstera, zawieszoną na domu, w którym urodził się ten podróżnik.
W 1854 zrezygnował z funkcji społecznych i politycznych, zlikwidował firmy, przeszedł na emeryturę, wyjechał z Gdańska do Wiesbaden. W testamencie zapisał kwoty na rzecz gminy kalwińskiej w Gdańsku (zob. kalwini w Gdańsku) i 64 500 marek na budowę i utrzymanie tanich domów dla gdańskich robotników. Realizacją tego zapisu zajęła się specjalnie powołana fundacja ( Fundacja Abegga).
20 I 1817 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z Louisą Caroliną (1795–1870), córką Abrahama Ludwiga Muhla z gdańskiej rodziny kupieckiej. Doczekał się sześciorga dzieci: Ludwiga Philippa (8 X 1817 Gdańsk – 19 VII 1872 Berlin) i jego siostry bliźniaczki Caroline (8 X 1817 – 14 X 1834), Johanna Friedricha (6 X 1821 Gdańsk – 20 VI 1846 Królewiec), w 1840 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, studiów prawniczych w Berlinie, od 1846 sędziego w Królewcu, Heinricha (18 XI 1823 – 1885 Bruksela), Anne Louise (6 VII 1827 – 3 VI 1880 Wiesbaden), Julie Helene (27 VIII 1829 – po 1904), która została żoną Georga Heinricha Abegga. Ludwig Philipp karierę zawodową rozpoczął w firmie ojca, zapewne odbył także praktykę zagraniczną. W 1849 prowadził własną firmę handlu i eksportu zboża, był członkiem Korporacji Kupców. Po ślubie około 1848 z Berthą Jacobsohn (20 II 1826 Berlin – po 1894) opuścił Gdańsk, w 1851 mieszkał w Tornow koło Poczdamu.
Od 1878 do 1945 patron ulicy (później ul. Dobra) na Dolnym Mieście.
Bibliografia:
Abegg G.F.H., Stammbaum der Familie Abegg, Danzig 1894, s. 11 [nienumerowana], 13.
Gliński Mirosław, Abegg Heinrich Burkhard, Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement 2, Gdańsk 2002, s. 18.
