ŻYLIŃSKI ALEKSANDER, lekkoatleta, trener, działacz sportowy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Aleksander_Żyliński.jpg |thumb| Aleksander Żyliński, 1936]] | [[File: Aleksander_Żyliński.jpg |thumb| Aleksander Żyliński, 1936]] | ||
| − | '''ALEKSANDER ŻYLIŃSKI''' (22 VII 1912 Wilno – 4 III 1970 Gdańsk), lekkoatleta, trener, działacz sportowy. Po ukończeniu studiów pracował w wileńskiej dyrekcji kolei, zawodnik Kolejarskiego Przysposobienia Wojskowego (KPW) Ognisko Wilno. W 1936 (w Wilnie) wicemistrz Polski w biegu na 200 m i czwarty w biegu na 100 m, w 1937 (w Toruniu) w klasie młodszej mistrz KPW na 400 m i wicemistrz na 100 m. Przed wybuchem II wojny światowej wystąpił cztery razy w reprezentacji Polski. <br/><br/> | + | '''ALEKSANDER ŻYLIŃSKI''' (22 VII 1912 Wilno – 4 III 1970 Gdańsk), lekkoatleta, trener, działacz sportowy. Po ukończeniu studiów pracował w wileńskiej dyrekcji kolei, zawodnik Kolejarskiego Przysposobienia Wojskowego (KPW) Ognisko Wilno. W 1936 (w Wilnie) wicemistrz Polski w biegu na 200 m (23,2) i czwarty w biegu na 100 m, w 1937 (w Toruniu) w klasie młodszej mistrz KPW na 400 m i wicemistrz na 100 m. Przed wybuchem II wojny światowej wystąpił cztery razy w reprezentacji Polski. <br/><br/> |
Od 1945 w Gdańsku, początkowo zawodnik Bałtyku Gdynia, specjalizował się w skoku o tyczce. W 1948 współzałożyciel i zawodnik SKS ZWM „Zrywu” Gdańsk, w tym roku podczas zimowych mistrzostw Polski w Olsztynie klubowy brązowy medalista w sztafecie 4 x 50 m i wicemistrz Wybrzeża w biegu na 100 m. W 1949 wicemistrz Wybrzeża w skoku o tyczce (3,25). Po przekształceniu „Zrywu” w Spójnię Gdańsk, zawodnik tego klubu, w 1949 w jego brawach zdobył brązowy medal w skoku o tyczce w mistrzostwach Warszawy (3,20). Występował też w spotkaniach oldboyów (w 1948 wygrał bieg uliczny o puchar [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]] , w 1950 zajął w nim trzecie miejsce). <br/><br/> | Od 1945 w Gdańsku, początkowo zawodnik Bałtyku Gdynia, specjalizował się w skoku o tyczce. W 1948 współzałożyciel i zawodnik SKS ZWM „Zrywu” Gdańsk, w tym roku podczas zimowych mistrzostw Polski w Olsztynie klubowy brązowy medalista w sztafecie 4 x 50 m i wicemistrz Wybrzeża w biegu na 100 m. W 1949 wicemistrz Wybrzeża w skoku o tyczce (3,25). Po przekształceniu „Zrywu” w Spójnię Gdańsk, zawodnik tego klubu, w 1949 w jego brawach zdobył brązowy medal w skoku o tyczce w mistrzostwach Warszawy (3,20). Występował też w spotkaniach oldboyów (w 1948 wygrał bieg uliczny o puchar [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]] , w 1950 zajął w nim trzecie miejsce). <br/><br/> | ||
Od 1947 był członkiem Wydziału Sportowego Gdańskiego Okręgowego Związku Lekkoatletycznego (GOZLA). W latach 1948–1970 trener-koordynator GOZLA, w 1960–1969 sekretarz GOZLA. Jednocześnie trener lekkoatletów Zrzeszeniowego Klubu Sportowego Spójnia-Wybrzeże i od 1951 (po rozwiązaniu poprzedniego klubu) ZS Spójni Gdańsk, następnie AZS Gdańsk. W 1957 członek zarządu nowo powołanego, jednosekcyjnego Lekkoatletycznego Klubu Sportowego (LKS) Sopot (przejął zawodników lekkiej atletyki Spójni Gdańsk). Trenował też lekkoatletów Floty Gdynia i Gwardii (Wybrzeża) Gdańsk. Na różnych etapach kariery trener między innymi [[KRZESIŃSKI ANDRZEJ LECH, lekkoatleta, olimpijczyk, trener | Andrzeja Krzesińskiego]], [[KORBAN ROMAN, lekkoatleta, olimpijczyk | Romana Korbana]], [[KRZYŻANOWSKI TADEUSZ, lekkoatleta, olimpijczyk | Tadeusza Krzyżanowskiego]], [[KROPIDŁOWSKI KAZIMIERZ, lekkoatleta, olimpijczyk | Kazimierza Kropidłowskiego]], Janusza Sidły. <br/><br/> | Od 1947 był członkiem Wydziału Sportowego Gdańskiego Okręgowego Związku Lekkoatletycznego (GOZLA). W latach 1948–1970 trener-koordynator GOZLA, w 1960–1969 sekretarz GOZLA. Jednocześnie trener lekkoatletów Zrzeszeniowego Klubu Sportowego Spójnia-Wybrzeże i od 1951 (po rozwiązaniu poprzedniego klubu) ZS Spójni Gdańsk, następnie AZS Gdańsk. W 1957 członek zarządu nowo powołanego, jednosekcyjnego Lekkoatletycznego Klubu Sportowego (LKS) Sopot (przejął zawodników lekkiej atletyki Spójni Gdańsk). Trenował też lekkoatletów Floty Gdynia i Gwardii (Wybrzeża) Gdańsk. Na różnych etapach kariery trener między innymi [[KRZESIŃSKI ANDRZEJ LECH, lekkoatleta, olimpijczyk, trener | Andrzeja Krzesińskiego]], [[KORBAN ROMAN, lekkoatleta, olimpijczyk | Romana Korbana]], [[KRZYŻANOWSKI TADEUSZ, lekkoatleta, olimpijczyk | Tadeusza Krzyżanowskiego]], [[KROPIDŁOWSKI KAZIMIERZ, lekkoatleta, olimpijczyk | Kazimierza Kropidłowskiego]], Janusza Sidły. <br/><br/> | ||
Odznaczony między innymi odznaką „Tysiąclecia” (1966), odznaką „100-lecia polskiego sportu” (1967), odznaką „Zasłużony sędzia lekkiej atletyki” (1966). <br/><br/> | Odznaczony między innymi odznaką „Tysiąclecia” (1966), odznaką „100-lecia polskiego sportu” (1967), odznaką „Zasłużony sędzia lekkiej atletyki” (1966). <br/><br/> | ||
Żonaty był z Anną (zm. 12 III 1988), działaczką kultury fizycznej, odznaczoną Srebrnym Krzyżem Zasługi, uhonorowaną odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], tytułami Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Zasłużony Sędzia Lekkoatletyki. Pochowani na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty był z Anną (zm. 12 III 1988), działaczką kultury fizycznej, odznaczoną Srebrnym Krzyżem Zasługi, uhonorowaną odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], tytułami Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Zasłużony Sędzia Lekkoatletyki. Pochowani na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:58, 11 kwi 2023
ALEKSANDER ŻYLIŃSKI (22 VII 1912 Wilno – 4 III 1970 Gdańsk), lekkoatleta, trener, działacz sportowy. Po ukończeniu studiów pracował w wileńskiej dyrekcji kolei, zawodnik Kolejarskiego Przysposobienia Wojskowego (KPW) Ognisko Wilno. W 1936 (w Wilnie) wicemistrz Polski w biegu na 200 m (23,2) i czwarty w biegu na 100 m, w 1937 (w Toruniu) w klasie młodszej mistrz KPW na 400 m i wicemistrz na 100 m. Przed wybuchem II wojny światowej wystąpił cztery razy w reprezentacji Polski.
Od 1945 w Gdańsku, początkowo zawodnik Bałtyku Gdynia, specjalizował się w skoku o tyczce. W 1948 współzałożyciel i zawodnik SKS ZWM „Zrywu” Gdańsk, w tym roku podczas zimowych mistrzostw Polski w Olsztynie klubowy brązowy medalista w sztafecie 4 x 50 m i wicemistrz Wybrzeża w biegu na 100 m. W 1949 wicemistrz Wybrzeża w skoku o tyczce (3,25). Po przekształceniu „Zrywu” w Spójnię Gdańsk, zawodnik tego klubu, w 1949 w jego brawach zdobył brązowy medal w skoku o tyczce w mistrzostwach Warszawy (3,20). Występował też w spotkaniach oldboyów (w 1948 wygrał bieg uliczny o puchar „Głosu Wybrzeża” , w 1950 zajął w nim trzecie miejsce).
Od 1947 był członkiem Wydziału Sportowego Gdańskiego Okręgowego Związku Lekkoatletycznego (GOZLA). W latach 1948–1970 trener-koordynator GOZLA, w 1960–1969 sekretarz GOZLA. Jednocześnie trener lekkoatletów Zrzeszeniowego Klubu Sportowego Spójnia-Wybrzeże i od 1951 (po rozwiązaniu poprzedniego klubu) ZS Spójni Gdańsk, następnie AZS Gdańsk. W 1957 członek zarządu nowo powołanego, jednosekcyjnego Lekkoatletycznego Klubu Sportowego (LKS) Sopot (przejął zawodników lekkiej atletyki Spójni Gdańsk). Trenował też lekkoatletów Floty Gdynia i Gwardii (Wybrzeża) Gdańsk. Na różnych etapach kariery trener między innymi Andrzeja Krzesińskiego, Romana Korbana, Tadeusza Krzyżanowskiego, Kazimierza Kropidłowskiego, Janusza Sidły.
Odznaczony między innymi odznaką „Tysiąclecia” (1966), odznaką „100-lecia polskiego sportu” (1967), odznaką „Zasłużony sędzia lekkiej atletyki” (1966).
Żonaty był z Anną (zm. 12 III 1988), działaczką kultury fizycznej, odznaczoną Srebrnym Krzyżem Zasługi, uhonorowaną odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, tytułami Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Zasłużony Sędzia Lekkoatletyki. Pochowani na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie.
