SCHOEMANN GEORG FRIEDRICH, pedagog
| < Poprzednie | Następne > |
GEORG FRIEDRICH SCHOEMANN (14 V 1846 Niemegk koło Wittenbergi – 30 IX 1916 Gdańsk), pedagog, historyk. W latach 1860–1867 uczeń gimnazjum w Nordhausen, następnie studiował na uniwersytecie w Greifswaldzie filozofię, kulturę antyczną, filologie klasyczne u swego dziadka prof. Georga Friedricha Schoemanna (1793–1879), prof. Franza Susemihla (1826–1901), prof. Franza Büchelera (1837–1908) oraz historię u pochodzącego z Gdańska Simona Theodora Hirscha. Od 1871 roku doktor filozofii.
Od września 1872 nauczyciel, od 1886 do emerytury profesor łaciny w Gimnazjum Miejskim. Publikował prace z zakresu historii starożytnej i filologii klasycznej, jako członek gdańskich lóż wolnomularskich także z dziejów masonerii w Gdańsku. W 1908 roku (kontynuując prace Simona T. Hirscha) wydał historię Gimnazjum Miejskiego w latach 1858–1908 (Das städtische Gymnasium in Danzig von 1858 bis 1908).
W 1874 mieszkał przy Matzkauschegasse 9 (ul. Ławnicza), od 1884 przy Steindamm 2 (ul. Kamienna Grobla). Po śmierci jego ciało zostało skremowane, a urnę z prochami złożono 5 X 1916 na cmentarzu krematoryjnym.
Od 9 X 1875 roku był żonaty z Marią Margot Susanną (1855 Gdańsk – 19 X 1921 Gdańsk), córką pedagoga Franza Augusta Brandstätera. Syn Georg zmarł 2 II 1907 roku, w wieku 30 lat, w Akwizgranie (Aachen). Córki pozostały stanu wolnego. Hedwig Charlotte Rosalie (3 X 1882 Gdańsk – 1962 Bad Sachsa, Dolna Saksonia) była nauczycielką muzyki i organistką, Margot Ottilie Emma (8 X 1884 Gdańsk – po 1962 Niemcy) – nauczycielką rysunków.
