WEICHBRODT DAVID, armator, ławnik
| < Poprzednie | Następne > |
DAVID WEICHBRODT (23 IX 1739 Gdańsk – 19 VII 1808 Gdańsk), kupiec, armator, syn kupca Paula przybyłego z Donimierza kolo Białego Boru, województwo koszalińskie) i Conkordii Marii z domu Lüdke. W 1772 reprezentant Kwartału Kogi, od 1792 do kwietnia 1793 ławnik sądu Głównego Miasta, w 1797 nieetatowy radca w Zarządzie Miasta.
Prowadził dużą firmę handlującą zbożem i jego przetworami. 1 X 1806 powołał z synami Paulem Heinrichem i Johannem Davidem spółkę David Weichbrodt und Söhne, z kantorem w kamienicy, w której mieszkał przy Langer Markt 450 (Długi Targ 20). Od 1800 był także właścicielem kamienicy przy Langer Markt 433 (Długi Targ 11), nabytej od prywatnego lekarza Beniamina Schwartza, w 1808 posiadał również kamienicę przy Röpergasse 456 (ul. Powroźnicza 3). Od 1774 właściciel wsi Migowo
W 1808 do firmy należały żaglowce: „Hazard” (pojemność 200 łasztów), „Aglaja” (250 łasztów) i „Aphrodite” (130 łasztów). Jesienią 1813, podczas wielkiego pożaru Spichlerzy, spowodowanego ostrzałem artylerii rosyjsko-pruskiej, zniszczeniu uległo 17 należących do firmy spichrzy: Großer Müller (Wielki Młynarz), Rohter Lau (Czerwona Mysz), Weißer Pferd (Biały Koń), Flissch, Sonnenzeiger (Słoneczka Wskazówka), Rohte (Czerwień), Deutsche Zwillinge (Niemieckie Bliźnięta), Nahringsche Bauer (Żywiący Gospodarz), Windmühle (Wiatrak), Jesusspeicher (Spichelrz Jezusa), Schifflein (Stateczek), Rosenkranz (Różaniec), Schwarzer Kreuz (Czarny Krzyż), Schwarzer Kaul (Czarna Kijanka), Stein Engel (Kamienny Anioł), Stein Peter (Kamienny Piotr), Gelber Adler (Żółty Orzeł).
Żonaty był od 1768 z Adelgundą, córką Heinricha Schmidta, ojciec Paula Heinricha (1773–1808), Joachima Davida (1779–1813), Karoliny Dorothei (ur. 1768) żony Carla Gottlieba Steffensa i Henrietty Adelgundy (ur. 1777). Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny.
Rodzinną kamienicę przy Langer Markt 450 (Długi Targ 20) spadkobiercy sprzedali w 1809 kupcowi (handel winem) Johannowi Carlowi Rintz (1772 – po 1817), kamienicę nr 11 przed 1820 Andreasowi Kitskasowi (1767–1831), właścicielowi firmy obsługującej statki, po 1813 pozbyli się także kamienicy przy Röpergasse 456 (ul. Powroźnicza 3).
