BRAMA KOLEJOWA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Brama Kolejowa (u dołu) i most przez fosę na planie Buhsego z 1869
Brama Kolejowa, widok z bastionu Żubr, po prawej Brama Nizinna, początek XX wieku
Brama Kolejowa, początek XX wieku
Brama Kolejowa (po prawej), widok od strony zewnętrznej, początek XX wieku
Brama Kolejowa na tle bastionu Żubr, widok z bastionu św. Gertrudy, 2009

BRAMA KOLEJOWA, w prawej (patrząc od wewnątrz) flance bastionu Maidloch lub Auerochs (Babi Dół lub Tur), od 1945 Żubr, przy opływie Motławy. Jej budowę wymusiło doprowadzenie do Gdańska pierwszej linii kolejowej ( linia kolejowa numer 9) i wymuszona przez władze wojskowe lokalizacja pierwszego w Gdańsku dworca kolejowego, Dworca Brama Nizinna. Wybudowana w 1852 jako ostatnia z gdańskich bram miejskich.

Zgodnie z wytycznymi specjalistów wojskowych brama otrzymała po bokach wzmocnienie w postaci dwóch murów, zbiegających się ukośnie w kierunku przerzuconego przez fosę mostu, zakończonych pylonami (słupami). Na ścianach wewnętrznych (od strony torów) pylony otrzymały pionowe wyżłobienia, w które można było w razie potrzeby włożyć stalowe sztaby, zamykające przejazd, na wzór wrót sztormowych w wałach przeciwpowodziowych. Mur zewnętrzny (zachodni), długości ponad 40 m, zaopatrzono w 24 strzelnice, krótszy mur wschodni, osłonięty przez bastion, miał ich mniej. Brama posiadała też odrębną parę mocnych wrót. W 1893, w związku z budową bocznicy do nowej Rzeźni przy Angielskiej Grobli, poszerzono przejazd od strony miasta.

Starannie zaprojektowana, ani razu nie była wykorzystana dla obrony. W 2007 wstrzymano biegnący przez nią ruch kolejowy, w 2011 rozebrano tory kolejowe, pylony pozbawiono metalowych elementów. W efekcie powolnej lecz nieprzerwaną degradację z bramy pozostała tylko ściana zachodnia i część ściany wschodniej. AJ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania