DOMANSKY WALTER, pastor, publicysta
| < Poprzednie | Następne > |
WALTER DOMANSKY (właściwie Martin Walter) (2 XII 1860 Gdańsk – 8 X 1936 Gdańsk), pastor, publicysta. Syn kapitana statku Richarda Jacoba Ernsta i Christine Louise z domu Heyden, po śmierci męża mieszkającej w Dworze II w Strzyży. Brat Carla Wilhelma Domanskiego i Berty Domansky-Bendrat (1846–1877), matki malarza Arthura Bendrata (1872-1914).
W roku 1880 ukończył Gimnazjum Miejskie, studiował teologię na uniwersytetach w Lipsku i Królewcu. W latach 1885–1886 kaznodzieja w Nowym Barkoczynie, następnie w Waldeck (powiat Gerdau; obecnie obwód kaliningradzki, Rosja). Zrezygnował z pracy duszpasterskiej ze względów zdrowotnych, powrócił do Gdańska i poświęcił się pracy publicystyczno-literackiej.
Publikował w prasie codziennej ( „Danziger Zeitung”, „Danziger Neueste Nachrichten”) i w zbiorach książkowych opowiadania religijne oraz aktualne także dzisiaj szkice o dawnym Gdańsku i jego mieszkańcach; pisał również w gdańskim dialekcie. Do ważniejszych prac należą: Danziger Allerlei (1903), Danziger Pomuchelsköpfe (1917), Alte Danziger Lebensbeschreibungen (1923), Rund um den Pfarrturm (1928), O, du mein Danzig (1930), zaś w dialekcie gdańskim (dolnoniemieckim, Plattdeutsch) Danz’ger Dittchen (1903) oraz Ein Bundchen Flundern (1904). Publikował również artykuły naukowe na temat tego dialektu, między innymi doceniając prekursorską w Plattdeutsch twórczość Anne Renate Breyn.
Po powrocie do Gdańska mieszkał u siostry przy Straußgasse 13 (ul. Chłodna), w latach 1892-1897 przy Wallplatz 5b (Plac Wałowy), następnie w domach opieki: w 1908-1921 w szpitalu św. Barbary, w 1928-1935 w Fundacji Augusty Victorii.
